เมียขัดดอก นิยาย บท 18

นี่แหละนะเอาอะไรแน่นอนกับผู้หญิงไม่ได้ สงสัยเราจะตื่นเต้นมากเกินไปหรือเปล่าประจำเดือนมาผิดวันเลย

พอเธอจัดการกับตัวเองเสร็จ กำลังจะกลับขึ้นไปชั้นบน ก็นึกได้ว่ากระเป๋าเงินของเขายังอยู่ที่เธอ เผื่อว่าเขาจะซื้ออะไรเดี๋ยวก็ลำบากอีกหรอก

ไอยวริญก็เลยกลับมาที่ห้องทำงานของเขาอีกครั้ง

"คุณหมอติดคนไข้อยู่ค่ะ" พยาบาลคนเดิมรีบเดินเข้ามาขวางไว้ก่อนที่เธอจะเดินพรวดพราดเข้าไป

"เหรอคะ ถ้างั้นฉันฝากกระเป๋าเงินคืนคุณหมอด้วยค่ะ"

"กระเป๋าเงินของคุณหมอไปอยู่ที่คุณได้ยังไง?" พยาบาลจำได้แม่นว่านั่นคือกระเป๋าของคุณหมอจริง

"อยู่ที่ฉันได้ยังไงน่ะเหรอคะ เออคือว่า.." หญิงสาวต้องได้เงียบปากเงียบคำไว้ ถ้าพูดไปกลัวเขาจะโกรธ

"ฉันถามว่ากระเป๋าของคุณหมอไปอยู่ที่คุณได้ยังไง" พยาบาลสงสัยตอนที่เธอเข้าไป..หรือว่าเธอจะแอบหยิบเอากระเป๋าตังค์ของคุณหมอออกมาด้วย

ไอยวริญรีบวางมันไว้บนโต๊ะของพยาบาลแล้วก็รีบออกไป ถ้าลูกน้องของเขาเอาไปคืนเดี๋ยวเขาก็บอกกันเองแหละมั้ง

พยาบาลหน้าห้องเห็นว่าคนไข้ออกมาแล้วก็เลยเอากระเป๋าเดินเข้าไป

"คุณหมอคะ เธอคนนั้นแอบหยิบกระเป๋าของคุณหมอไปหรือเปล่าคะ"

"เปล่า" ชายหนุ่มที่กำลังจดรายละเอียดของคนไข้อยู่ไม่ได้เงยขึ้นมอง แค่พูดเรื่องกระเป๋าเขาก็เข้าใจแล้ว

"แต่เธอฝากให้มาคืนค่ะ"

"แล้วเธออยู่ไหน" ประโยคนี้ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองคนที่กำลังคุยด้วย

"ถามอะไรก็ไม่บอกค่ะ วางกระเป๋าไว้แล้วก็ออกไป"

พอเห็นคุณหมอไม่พูดอะไรต่อ พยาบาลก็วางกระเป๋าคืนให้แล้วก็ออกจากห้องไป

เที่ยงวันเดียวกัน..

พอตรวจคนไข้เสร็จเซอร์เวย์ก็กลับขึ้นมาพักเที่ยงที่ห้องชั้นบน

"ฉันไม่รู้ว่าคุณจะขึ้นมา ก็เลยทานข้าวไปก่อนแล้วค่ะ"

"ไม่เป็นไรผมยังไม่หิว" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เดินไปเอนตัวลงนอนที่เตียง หญิงสาวก็เลยนำเก้าอี้มานั่งอยู่ริมหน้าต่าง ปล่อยให้เขานอนเอาแรงไป

เซอร์เวย์นอนไปได้ไม่นานก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

{"ว่าไง"} พอได้ยินเสียงเขาก็เอื้อมขึ้นไปหยิบโทรศัพท์มารับสาย เพราะเขาวางไว้หัวเตียง {"เย็นนี้เหรอ"} ชายหนุ่มยังคงคุยกับคนในสายโดยที่นอนอยู่บนเตียง และก็ไม่ได้ยินเสียงพูดของเขาอีกเลย จนถึงเวลาลงไปข้างล่าง

"คุณหมอจะลงไปทำงานแล้วเหรอคะ"

"ใช่" ชายหนุ่มพูดในขณะที่สวมเสื้อสูท และจัดเนคไทให้เข้าที่ "เย็นนี้ไม่ต้องรอนะ"

"ไม่ต้องรอ?" มันเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เธออยู่บนห้องนี้ได้..นั่นคือการรอเขากลับมาตอนเย็น แต่เขากลับบอกไม่ให้รอเนี่ยนะ

หญิงสาวได้แต่มองตามประตูห้องที่ค่อยๆ ถูกปิดลง

บางทีก็ลืมไปเลยว่าที่ตัวเองมาอยู่ตรงนี้เพราะอะไร

เย็นวันเดียวกัน.. ถึงเขาบอกไม่ให้รอแต่เธอก็รออยู่ดี หญิงสาวทานข้าวเสร็จก็อาบน้ำ เพราะจะได้เปลี่ยนผ้าอนามัยด้วย พอทำทุกอย่างเสร็จเธอก็มานั่งรออยู่เก้าอี้ข้างริมหน้าต่าง เพื่อมองลงไปดูพื้นที่ของโรงพยาบาล รถที่วิ่งเข้าวิ่งออก พอจะมองเห็นอยู่บ้าง

22 : 00 น.

"เขาจะไม่ขึ้นมาเลยเหรอ" ถึงแม้รู้ว่ามันปลอดภัย แต่เธอเป็นผู้หญิงที่อยู่ชั้นนี้คนเดียว ในยามวิกาลใครจะไม่รู้สึกเสียวสันหลังล่ะ

เวลาผ่านไปจนข้ามไปวันใหม่..

แกร็ก.. ประตูห้องค่อยๆ ถูกเปิดเข้ามาโดยคนที่มีกุญแจ

"อือ" หญิงสาวที่หลับสนิทไปแล้ว รู้สึกเหมือนร่างกายของเธอมีการถูกกระตุ้น

ดวงตางามค่อยๆ ลืมขึ้น เพราะสัมผัสนี้เธอจำได้ดี

"?" เขาดื่มมาเหรอ..คนที่กำลังจูบเธออยู่มีกลิ่นแอลกอฮอล์ออกมากับลมหายใจด้วย "อื้อ" ขาเรียวรีบหนีบเข้าหากันเมื่อถูกมือของอีกฝ่ายสัมผัส

"หือ?" ชายหนุ่มถอนจูบแล้วก็มองคนที่อยู่ใกล้แค่ลมหายใจเข้าออก

แล้วมันจะมาทำไมวันนี้ ..ไอยวริญแอบตำหนิตัวเองที่ดันเป็นวันมามาก

ชายหนุ่มที่แอลกอฮอล์ปลุกเร้าอารมณ์ ค่อยๆ ขยับตัวออกห่าง เมื่อสัมผัสได้ว่ามีอะไรซ่อนอยู่ในกางเกงชั้นใน