เมียขัดดอก นิยาย บท 49

"นายเป็นลูกผู้ชายหรือเปล่า" หญิงสาวพยายามแกะมือที่ถูกเขาบีบแน่นให้หลุดออก "ฉันเจ็บนะ" แต่เขาก็ไม่ได้ปล่อยง่ายๆ

"จำไว้ว่าอย่ามาทำเก่งกับฉัน"

ร่างกายของเธอถึงแม้คุณหมอจะอนุญาตให้ออกมาพักที่บ้านได้ แต่ความเจ็บปวดมันก็ยังคงมีอยู่ เธอก็เลยต้องได้เงียบไว้ก่อน

ติ้ง! ทันใดนั้นเสียงข้อความไลน์ก็ดังขึ้น

"คืนนี้ฉันไม่กลับมาค้างที่บ้าน ห้ามปากสว่างล่ะ" ประโยคนี้ออกจากปากเมื่ออ่านข้อความในไลน์และพิมพ์ตอบกลับไปแล้ว

หญิงสาวไม่ได้สนใจอยู่แล้วว่าเขาจะนอนที่ไหน ไม่กลับมาอีกเลยได้ยิ่งดี

กว่าจะถึงเวลาค่ำก็อีกหลายชั่วโมง รันเวย์ก็เลยเดินไปทิ้งตัวลงนอนที่เตียงเพื่อเอาแรงไว้เที่ยวตอนเย็น ..ส่วนเธอก็ต้องมานอนโซฟาเหมือนเคย

เที่ยงวันเดียวกัน..

ก๊อก ก๊อก

"ใคร" โชคดีที่เข้านอนเต็มอิ่มแล้วถ้าไม่งั้นคนที่มาเรียกคงถูกตะคอก

"แม่เอง"

"แม่มีอะไรครับ" พอรู้ว่าเป็นแม่รันเวย์ก็เลยรีบเดินมาเปิดประตูให้

"น้องเป็นยังไงบ้าง"

"น้องไหนครับ" ตายแล้ว! ..พอนึกขึ้นได้ว่าให้เธอนอนอยู่ที่โซฟา เขาก็กำลังจะปิดประตูถ้าแม่เห็นนี่แย่เลย แต่นางรู้ทัน..ประตูที่กำลังจะถูกปิดลงก็เลยถูกผลักให้เปิดออก

"แกทำไมให้น้องไปนอนที่นั่น" เดินเข้ามาก็เห็นว่าลูกสะใภ้นอนอยู่โซฟา ถึงแม้มันจะยาวกว่าร่างของเธอ แต่มันก็ไม่ใช่ที่นอนที่จะสบายตัว

"ก็เธอชอบนอนตรงนั้นนี่จะให้ผมว่ายังไง"

"อุ้มน้องมานอนที่เตียง" รัญณากินยาเข้าไปก็เลยง่วงมาก ขณะที่ทั้งสองพูดคุยกันอยู่เธอก็ยังคงหลับ

"ได้ครับคุณนายแม่" ใครจะกล้าขัดใจแม่ได้ล่ะ ..ชายหนุ่มก็เลยเดินไปอุ้มเธอมาวางลงที่เตียง

"อย่าให้แม่เห็นอีกว่าให้น้องนอนโซฟา" แพทย์หญิงอมรรัตน์เดินไปจับชีพจรของลูกสะใภ้ดู และเอื้อมมือไปแตะที่หน้าผากเพื่อเช็คอุณหภูมิของร่างกายด้วย "คงกินยาเข้าไปก็เลยหลับลึก ถ้าน้องตื่นบอกแม่บ้านด้วยให้เอาข้าวและยาขึ้นมาให้กินอีก"

"ผมไม่ใช่พยาบาลส่วนตัวสักหน่อย"

"รันเวย์"

"ได้ครับคุณแม่คนสวย พอใจหรือยังล่ะครับ เชิญคุณแม่ออกไปได้แล้วครับ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับดันร่างของแม่พามาที่ประตูแล้วก็รีบปิดมันไว้

"ถ้าย้อนเวลาได้นะ!" เขาคิดถึงเมื่อหลายวันก่อน ที่ขับรถผ่านแล้วมองไปเห็นเธอซึ่งกำลังเดินอยู่ข้างถนน ยังเสียดายอยู่เลยถ้าเธอปฏิเสธข้อเสนอที่เขายื่นให้คงไม่ต้องมาเจออะไรแบบนี้แล้ว

ขณะที่รันเวย์ยืนมอง ..คนที่นอนหลับอยู่บนเตียงขยับตัวนอนหงาย กางเกงตัวบางที่เธอสวมใส่อยู่นูนขึ้นตรงกลางระหว่างขา

อะไรวะมึงจะแข็งตอนนี้ไม่ได้นะเว้ย ค่อยไปแข็งตอนเย็นไม่ได้หรือไง สายตานั้นจ้องมองความเป็นสาวของอีกฝ่าย ไม่รู้ว่าเผลอกลืนน้ำลายลงไปตั้งแต่เมื่อไร

นอนหลับเพราะฤทธิ์ยาอย่างนั้นเหรอ ถ้างั้นแสดงว่าทำอะไรก็คงไม่รู้สึกตัวน่ะสิ ..ชายหนุ่มโน้มตัวลงไปถอดกางเกงของเธอออก เพื่อจะมองดูสิ่งที่มันนูนให้ชัดหน่อย

เขาจ้องมองอยู่ครู่หนึ่งก็รูดซิปกางเกงตัวเองลงมา แล้วกำช่วงกลางลำขยับขึ้นลงเพื่อที่จะไม่ให้มันตึงมากเวลาสอดเข้าไป

"อ้าาา เสียวว่ะ" ชายหนุ่มยังคงจำความฟิตแน่นของมันได้ดี แบบนี้ไม่ต้องไปหานอกบ้านให้เหนื่อยแล้ว เพราะในบ้านก็มีให้กินอยู่ ..ที่เขาบอกว่าหานอกบ้านให้เหนื่อยนั้น เพราะต้องดูให้ดีก่อนที่จะมีเซ็กส์ กลัวว่าผู้หญิงจะเอาโรคมาให้

แต่สำหรับเธอเขามั่นใจแล้วว่าไม่มีโรคอะไรที่จะมาถึงตัวได้ เพราะเธอทั้งตรวจเลือดตรวจความพร้อมทุกอย่าง ตอนที่รักษาตัวอยู่โรงพยาบาลแล้ว

ร่างหนาค่อยๆ ดันแก่นกายเข้าไปให้ลึกที่สุด