เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 5

“ไม่ต้องพูดแล้ว เสียเวลาเอา”

ชายหนุ่มจับเรียวขาของหญิงสาวแยกออกจากกัน

พร้อมก้าวเข้ามายืนตรงกลางระหว่างเรียวขานั้น

จัดการร่นกระโปรงสอบให้ไปกองอยู่ที่บั้นเอวคอด

พร้อมรูดซิบ จับความเป็นชาย เข้าจ่อตรงความเป็นหญิง

“อ๊า ..”

หญิงสาวกัดปากเพื่อกลั้นเสียงคราง

“นา รู้ไหมเอากับใครก็ไม่ดีเหมือนเอากับนาสักคน”

ศศินาเป็นคนร้อนเร็ว และพร้อมสำหรับเขาเสมอ ไม่ว่าจะต้องการเมื่อไหร่

เหมือนหญิงสาวจะมีความพรักพร้อมรอเขาทุกครั้ง

ช่องทางคับแคบที่ฟิตกระชับ และตอดรัดเป็นจังหวะไม่ว่าจะร่วมรักกันมาสักกี่ครั้ง

แม้ว่าเธอจะผ่านการเคี่ยวกร่ำในสนามรักกับเขาคนเดียวมาถึงแปดปี

เขาไม่รู้ว่าศศินาทำได้ยังไง แต่เขาโคตรชอบ

เมียฟิตผู้ชายที่ไหนจะไม่ชอบ จริงไหม

เมื่อคืนที่ต้องนอนคนเดียวโดยไม่มีศศินาอยู่ด้วยโคตรเหงา

ต่อให้เขาจะไปมีเล็กมีน้อยนอกบ้าน แต่ไม่เคยค้างที่ไหน

สุดท้ายก็ต้องมานอนดมกลิ่นศศินาอยู่ดี

ถึงแม้จะไม่ได้มีอะไรกันแต่การมีศศินานอนข้างๆ ในทุกวัน

คือสิ่งที่เขาเคยคุ้น

การได้กลิ่นของหญิงสาวมันทำให้เขาสงบเหมือนได้อยู่บ้านได้อยู่ในที่ๆ คุ้นเคย

เช้านี้ตื่นมาไม่เจอรู้สึกโหวงๆ จนต้องรีบอาบน้ำแต่งตัว

รีบขับรถตามมาเอา มาสูดกลิ่น ไม่งั้นมีหวังวันนี้ทำงานไม่รู้เรื่อง

ไม่รู้ศศินาเล่นของอะไรใส่เขา เขาถึงติดกลิ่นเธอขนาดนี้

ชายหนุ่มก้มลงไปไซ้ซอกคอขาว แล้วสูดดมกลิ่นของหญิงสาวเข้าเต็มปอด

“แกะกระดุมให้หน่อยครับ คิดถึงนมเมียเมื่อคืนไม่ได้กินก่อนนอน

ขอกินนมเมียหน่อยครับ”

ชายหนุ่มออดอ้อน ก็เขาเป็นเสียแบบนี้จะให้เธอใจแข็งกับเขาได้นานแค่ไหน

เมื่อกระดุมเสื้อถูกแกะ บราสีเนื้อก็ปรากฎแก่สายตา เต้าขาวอวบล้นทะลักปรากฎตรงหน้า

ชายหนุ่มก้มลงไปฟัดเหมือนคนตายอดตายยาก

‘คงจะคิดถึงจริง’

ถึงแม้เธอจะไม่ใช่คนสวยแต่ศศินาก็ภูมิใจที่หน้าอกสวยของแท้แม่ให้มา

จะสร้างความลุ่มหลงให้สามีได้