เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 143

“คุณหนูนาประจำเดือนมาปกติไหมคะ”

ป้าน้อมเอ่ยถาม ผมจำได้รอบที่แล้วผมไปซื้อผ้าอนามัยให้นาเอง จากวันนั้นมาถึงวันนี้ก็

“38 วันครับ นาไม่มีประจำเดือนมา 38 วันแล้วครับ”

“หืม” พ่อผมมองหน้าประมาณว่ามึงจำได้ขนาดนั้นเลยเหรอ

“จริงด้วยค่ะ เดือนนี้ยังไม่มาเลยค่ะ นาก็มัวแต่กังวลเรื่องพีทไม่ค่อยสบาย เลยลืมๆไปเลย”

นาเริ่มยิ้ม ทำให้ผมยิ่งมีหวัง

“ไปนา ไปโรงพยาบาลกันเดี๋ยวนี้เลย”

ผมลุกขึ้นเตรียมอุ้มนาไปโรงพยาบาล

“พีทเดี๋ยวพีท นาเดินเองได้ แล้วนี้มันก็ค่ำแล้ว พรุ่งนี้ค่อยไปก็ได้”

“ตอนนี้เลยลูก เดี๋ยวพ่อจะให้เขาตามหมอให้ น้อมเอาโทรศัพท์มาสิ เดี๋ยวจะโทรไปหาไอ้หมอเทพ ให้มันส่งหมอมาดูหนูนาให้หน่อย ว่าลูกสะใภ้ฉันท้องไหม”

พ่อผมเยี่ยมไปเลย จะโทรหาเพื่อนที่เป็นเจ้าของโรงพยาบาลให้ตามหมอมาตรวจเมียผมกลางดึกจะได้รู้เสียทีว่าผมมีน้ำยา ปล่อยปุ๊บติดปั๊บทันที

“คุณพ่อขา นาว่าเดี๋ยวให้เข้มไปซื้อที่ตรวจมาตรวจเองก่อนก็ได้ค่ะ ถ้ารู้แล้ว พรุ่งนี้ค่อยไปเช็คอีกทีที่โรงพยาบาลก็ได้ค่ะ จะได้ไม่ยุ่งยาก”

“เข้ม ไอ้เข้ม มานี่หน่อย”

ผมตะโกนเรียกไอ้เข้มเสียงดัง

“ค้าบคุณพีท”

“เข้มไปซื้อที่ตรวจตั้งครรภ์ที่ร้านขายยาที่ใกล้สุด เอามาหลายๆยี่ห้อ สักสามอัน ไม่ดีกว่าเอามาโหลนึงเลย รีบไปรีบมานะ”

ผมสั่งไอ้เข้มพร้อมหยิบแบงค์พันส่งให้ไปห้าใบ น่าจะพอ

“รีบไปรีบมานะ”

ผมย้ำอีกรอบแล้วนั่งลงข้างนา คว้าตัวนามา กอดไว้ ต้องใช้แน่ๆ ผมว่านาต้องท้องแน่ๆ ผมเคยได้ยินมาว่า ผัวที่รักเมียมากจะแพ้ท้องแทนเมีย ก็ผมรักนาขนาดนี้ผมเลยแพ้ท้องแทนนาไง ปกติผมแข็งแรงจะตาย ไม่มีทางจะป่วยแบบนี้หรอก ยิ่งคิดยิ่งเข้าเค้า ใช่แล้วนาก็นมโตขึ้น ก้นเด้งขึ้น จากที่โตอยู่แล้วยิ่งโตอีก พอคิดถึงนมเมียก็อยากจะอุ้มเมียเข้าห้องไปดูอีกรอบเพื่อความแน่ใจ

“พีทว้ายอะไร มาอุ้มนาทำไม”

“นาปะ ขึ้นห้องกัน”

ผมช้อนอุ้มนาขึ้นมา จะขอดูนมชัดๆให้หายสงสัย ว่านานมโตขึ้นจริงหรือเปล่า

“ขึ้นไปทำไม แล้วนาก็เดินเองได้พีทปล่อยนาก่อนเดี๋ยวนาหล่น”

“ไอ้พีทปล่อยหนูนาลงเลย เดี๋ยวหนูนาหล่น หลานฉันจะเจ็บ“

จริงด้วยผมวางหนูนาลงแล้วเลือกวิธีประคองแทน นาหัวเราะใหญ่

“พีท ยังไม่รู้เลยว่านาท้องจริงหรือเปล่า รอเข้มมาก่อน หรือต่อให้นาท้องจริง นาก็เดินเองได้”