เมียครับ ผัวขอโทษ นิยาย บท 142

หลังกลับมาจากมัลดีฟ วันต่อมานาก็ชวนผมมากินข้าวเย็นที่บ้านกับพ่อ หลังแต่งงานนาย้ายไปอยู่กับผมที่คอนโดเหมือนเดิม คืนวันศุกร์เสาร์ เราจะมาค้างที่บ้านใหญ่ กินข้าวเช้าวันอาทิตย์เสร็จก็กลับไปอยู่ที่คอนโด ผมชอบชีวิตในช่วงนี้มาก รู้สึกว่าทุกอย่างลงตัว ตอนเช้านาจะทำอาหารให้ผมกิน ยืนรอส่งผมไปทำงานที่หน้าประตู ประมาณเก้าโมงนาจะออกไปที่ร้าน เที่ยงผมขับรถมากินข้าวเที่ยงกับนา ถ้าวันนั้นไม่มีงานสำคัญ พอผมเลิกงานผมก็จะมาที่ร้านรอกลับบ้านพร้อมนา

“คุณพีทป้าทำสเต็กปลาของโปรดคุณพีทให้ค่ะ เห็นคุณนาว่าไม่สบายทานอะไรไม่ค่อยได้เหรอคะ”

ป้าน้อมเข้ามาลูบหลังลูบไหล่ผม

“ขอบคุณครับป้าน้อม พีทจะกินให้เต็มที่เลย”

“เป็นไงบ้างพีทฮันนีมูนกลับมา ใกล้จะมีหลานให้พ่อหรือยัง”

พ่อผมถามท่าทางมีความหวัง จะบอกว่านอกจากคืนแรก ผมไม่มีปัญญาทำอะไรนาเลย ได้แต่กอดเธอไว้แน่นๆ

“เดี๋ยวรอผมหายป่วยก่อนนะพ่อ ผมจะจัดให้เต็มที่”

“เหอะ มีน้ำยาหรือเปล่าแกน่ะ แกรู้ไหมว่าแม่แกท้องตั้งแต่เดือนแรกที่แต่งเลยนะ ปล่อยปุ๊บติดปั๊บเลย”

พ่อผมพูดข่มๆ ส่วนผมก็ได้แต่ทำใจ นาเพิ่งเลิกกินยาคุมมาได้สองเดือน ผมก็ไม่ได้รีบร้อนอะไร เพราะนาเขาก็ไม่อยากท้องก่อนแต่ง เพราะกลัวจะใส่ชุดเจ้าสาวไม่สวยนี่ก็เพิ่งแต่งกันได้ยังไม่ถึงสองอาทิตย์ แล้วผมก็ไม่ค่อยสบายด้วยมันก็เลยไม่ค่อยได้ทำ ไม่ใช่ผมไม่มีน้ำยาสักหน่อยจริงไหม

“อีกไม่นานหรอกพ่อ พ่อได้อุ้มหลานแน่ๆ”

แต่ในใจลึกๆอดกังวลถึงอาการป่วยของตนเองไม่ได้ คิดว่าพรุ่งนี้จะต้องหาเวลาไปตรวจร่างกายอย่างละเอียดเสียที

“ป้าน้อมวันนี้ปลามันเหม็นคาวมากเลย”

ผมคายทิ้งทันทีที่ตักปลาเข้าปาก

“ไม่คาวนะคะคุณพีท ป้าว่าทำเหมือนเดิมทุกอย่าง ปลานี่ก็เพิ่งได้มา”

ป้าน้อมตกใจ ที่เห็นผมคายปลาออกจากปาก

“ไม่คาวพีท อร่อยดีออก”

นาตักปลาของผมไปชิม แล้วกินอย่างอร่อย ตักไปกินอีกคำด้วย ผมว่าผมแปลกจริงๆแหละ ทำไมของที่ผมเคยชอบกลับเหม็นคาวไปได้

“แต่พีทว่ามัน ช่างเถอะอาจจะเพราะพีทไม่ค่อยสบายต่อมรับรสดมกลิ่นเลยอาจจะเพี้ยน ขอโทษนะครับป้าน้อม พีทขอเป็นข้าวดีกว่า”

ผมมองดูแกงคั่วหอยขมของโปรดนาที่อยู่ในถ้วย แล้วก็ตักมากินอย่างอร่อย พอมีของที่กินได้เลยกินใหญ่เลย

“ตายจริงคุณพีท กินแกงคั่วคุณหนูนาหมดเลยค่ะ”