เมียนักเลง นิยาย บท 14

"กลัวไปก็เท่านั้น ยังไงเธอก็ไม่มีทางได้อมมันอย่างเดียวหรอก" น้ำเสียงแหบพร่าดังขึ้นประชิดใบหู ก่อนที่บราเซียร์ตัวสวยจะถูกดันขึ้นมาเหนือเนินอก นาร์เนียกัดปากแน่นในตอนที่เหมราชเลื่อนริมฝีปากลงไปทักทายยอดปทุมถัน หน้าอกใหญ่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการหอบหายใจของเธอ

"หะ..เหมหนูไม่เล่นแล้ว หนูจะกลับบ้าน" ความหวาดกลัวกระตุ้นให้เธอต่อต้านการเล้าโลมของเขา นาร์เนียรีบดันใบหน้าคมเข้มออกห่างจากหน้าอกใหญ่ ใช้หลังมือเช็ดน้ำลายออกจากริมฝีปากลวกๆ ทว่าในจังหวะที่กำลังจะพาตัวเองหนีออกไปจากพันธนาการของเหมราช เขากลับรวบสองแขนของเธอขึ้นไปตรึงไว้เหนือศีรษะ

"อยากเป็นเด็กของฉันไม่ใช่เหรอ" เขาถามหน้าเข้ม พร้อมกับใช้มือหนาอีกข้างหนึ่งที่ยังว่างอยู่ถอดกระโปรงนักเรียนและแพนตี้ของเธอ

"ใช้นิ้วแทนได้ไหม หนูกลัว~" นาร์เนียต่อรอง

"หึ" เหมราชแสยะยิ้ม ก่อนจะใช้ท่อนเอ็นใหญ่ถูไถไปมากับดอกไม้งามที่กำลังเบ่งบานของเธอ "เธอรู้ไหมว่าขั้นแรกของการเป็นเด็กของฉันคืออะไร" นาร์เนียเบ้หน้าแทนการตอบคำถาม เนื้อตัวของเธอสั่นเทิ้มเมื่อเหมราชพยายามจะดันอาวุธร้ายที่ใหญ่กว่าข้อมือของเธอเข้ามาในกายเธอ "คือการนอนกับฉันไง"

เขาเหยียดยิ้มร้ายกาจ ก่อนจะดึงความใหญ่โตออกมาเพื่อถอดกางเกงยีนส์ให้เรียบร้อย จากนั้นจึงถอดเสื้อนักเรียนและบราเซียร์ของเด็กสาวออก ทำให้ร่างกายของเขาและเธอเปลือยเปล่าไม่ต่างกัน

"อื้อ!!" เพียงแค่เหมราชเริ่มรุกล้ำเข้ามาในพื้นที่หวงแหนอีกครั้งร่างกายก็สั่นเกร็งด้วยความเจ็บปวด ท่อนเอ็นใหญ่ที่กำลังฉีกทำลายเหยื่อพรหมจรรย์สร้างความทรมานให้เธออย่างแสนสาหัส

ปึก!

"กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!" ราวกับร่างกายแตกออกเป็นเสี่ยงๆเมื่อเหมราชอัดกระแทกอาวุธร้ายเข้ามาอย่างไร้ความปรานี ความรุนแรงของเขาทำให้ศีรษะของเธอกระแทกกับหัวเตียงอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บ

"อ๊า~" เหมราชปลดปล่อยเสียงครางในขณะที่เธอเริ่มปลดปล่อยน้ำตาหยดแรกออกมา ความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัสที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนแทบทำให้เธอหยุดหายใจไปชั่วขณะ

"หะ..เหมเจ็บ..อึก..นะ..หนูเจ็บ..ฮือออ~"

"เดี๋ยวก็เสียว" เขาโน้มใบหน้าลงมาคลอเคลียริมฝีปากอวบอิ่ม พร้อมกับขบเม้มมันเบาๆ มือหนาหยาบกร้านเลื่อนขึ้นมาบีบเคล้นหน้าอกใหญ่ ปลุกเร้าอารมณ์ของเธอ ก่อนที่สะโพกสอบจะเริ่มดันความใหญ่โตเข้ามาอีกครั้ง

"อื้อ!!" น้ำตาพรั่งพรูอาบสองแก้มเมื่อแก่นกายใหญ่ค่อยๆฝังเข้ามาในกายจนเกือบสุดความยาวของมัน เลือดบริสุทธิ์ไหลออกมาเจิ่งนองปากร่องสวาท

"อ๊า..." ภายในกายสาวที่คับแน่นสร้างความเจ็บปวดให้เหมราชไม่น้อย ถึงอย่างนั้นมันก็มอบความเสียวซ่านให้เขาในเวลาเดียวกัน

"หะ..เหม..อึก..นะ..หนูเจ็บ~" ร่างกายที่ยังไม่สามารถปรับตัวได้สั่นเทิ้มอย่างหนักเมื่อสะโพกสอบเริ่มเคลื่อนไหวเข้าออกอย่างเนิบนาบ เธอจิกเล็บลงบนท่อนแขนแกร่งเต็มแรงหวังระบายความเจ็บปวด

"ไม่อยากเจ็บก็อ้าขากว้างๆ" เหมราชกระซิบ เสียงพร่าประชิดกกหู ก่อนจะลากริมฝีปากลงไปหยอกเย้ายอดปทุมถัน

"อึก..อ๊า~" เด็กสาวบิดเร่าร่างกายไปมาเมื่อโดนเรียวลิ้นสากปรนเปรอ แม้จะเจ็บปวดจนแทบหยุดหายใจ แต่ก็ได้สัมผัสกับความเสียวซ่านที่เหมราชกำลังมอบให้

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!