เมียนักเลง นิยาย บท 1

'เมื่อค่ำวานนี้เกิดเหตุทะเลาะวิวาทกันใหญ่โตของกลุ่มวิศวะฯกับสถาปัตย์ต่างมหาลัย ณ หลังรั้วโรงเรียนของเรา รายงานผู้ได้รับบาดเจ็บยังไม่แน่ชัดเนื่องจากการทะเลาะวิวาทกระจายเป็นวงกว้างจนลุกลามมาถึงรั้วโรงเรียนของเขาและสถานที่อื่นๆที่อยู่ใกล้เคียง ยังไม่มีรายงานผู้เสียชีวิตจากเหตุการณ์สุดระทึกขวัญที่เกิดขึ้นเมื่อค่ำวานนี้ ขอให้นักเรียนของเราทุกคนรักษาเนื้อรักษาตัวให้ดี หากต้องเผชิญกับเหตุการณ์สุดระทึกขวัญเหมือนเมื่อวานก็ขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองดวงวิญญาณให้อยู่รอดปลอดภัยนะเจ้าคะ ด้วยความปรารถนาจากเจ๊หนอนชอนไชจ้าาา'

"ยกพวกตีกันเหรอ น่ากลัวจัง" เด็กสาวเจ้าของดวงตาใสแป๋วทำหน้าหวาดวิตกเมื่อได้อ่านข่าวจากเพจกระจายข่าวสารประจำโรงเรียนมัธยมเอกชนแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นโรงเรียนที่เธอกำลังศึกษาเล่าเรียนอยู่

"ทำไมคนเราต้องยกพวกตีกันด้วยนะ ไม่เห็นน่าสนุกตรงไหนเลย" เธอถอนหายใจเบาๆเมื่อไม่สามารถตอบคำถามของตัวเองได้ พร้อมกับเก็บโทรศัพท์มือถือไว้ในกระเป๋ากระโปรงนักเรียน หยิบเศษเหรียญออกมาวางบนฝ่ามือขาวผ่อง เมื่อเห็นว่ามีเศษเงินเหลือพอที่จะซื้อไอศกรีมกินคลายร้อนได้สักแท่ง จึงเดินตรงไปทางร้านสะดวกซื้อหลังโรงเรียน

กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!

เสียงกรีดร้องของผู้คนจากสองฟากถนนทำเอานาร์เนียที่กำลังจินตนาการถึงไอศกรีมแท่งโปรดสะดุ้งตกใจจนเกือบปล่อยเศษเหรียญหลุดมือ ด้วยความสงสัยจึงเอี้ยวหน้ากลับไปมองต้นทางของเสียงกรีดร้องเหล่านั้น เธอมองเห็นกลุ่มพ่อค้าแม่ค้าในละแวกนั้นกำลังวิ่งหนีอะไรบางอย่างกันจ้าละหวั่น รวมถึงผู้คนและนักเรียนที่อยู่ตรงจุดนั้น

เด็กสาวยืนมองด้วยความสงสัย เพราะนอกจากผู้คนที่พากันวิ่งหนีจ้าละหวั่น เธอก็ยังมองไม่เห็นต้นเหตุของความวุ่นวายเหล่านั้น

"ถ่ายละครกันเหรอ" นาร์เนียตั้งคำถามขณะมองความวุ่นวายที่เกิดขึ้น เมื่อไม่มีเหตุการณ์ร้ายแรงเกิดขึ้นจึงละสายตากลับมา ตั้งท่าจะเดินตรงไปยังร้านสะดวกซื้ออีกครั้ง

พลั่ก!

"กรี๊ดดดดดดดดด!!" เด็กสาวกรีดร้องสุดเสียงด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆร่างกายก็ปะทะกับอะไรบางอย่างจนทำให้เธอเสียหลักล้มกระแทกพื้นเต็มแรง เศษเหรียญในมือกระเด็นเกลื่อนกลาดไปตามพื้นถนน และนั่นทำให้เธอได้เห็นใบหน้าหล่อเหลาของคนที่วิ่งทะเล่อทะล่ามาชนเธออย่างจัง

"ทำไมไม่หลบวะ!" เขาตะคอกเสียงถามอย่างเกรี้ยวกราดขณะที่นอนทาบทับอยู่บนร่างกายของเธอ ทำเอานาร์เนียสะดุ้งตกใจในความป่าเถื่อนของเจ้าของแววตาดุดัน เธอมองเขาเลิ่กลั่ก ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ

เขารีบดีดตัวลุกขึ้น ตั้งท่าจะวิ่งออกไป แต่ร่างกายของเธอกลับถลาไปตามแรงของเขาด้วย นั่นทำให้เขาและเธอรีบเพ่งโฟกัสสายตาไปในจุดเดียวกัน

สร้อยข้อมือของเขา มันเกี่ยวกับเนกไทของเธออยู่

"แม่งเอ้ย! จะมาจังหวะหนังรักอะไรตอนนี้วะ!" เจ้าของแววตาดุดันสบถคำหยาบอย่างหัวเสีย พร้อมกับกระชากแขนเธอให้ลุกขึ้น

"ถอดเนกไทออก!" อะ..อะไรกัน จู่ๆจะมาขโมยของๆเธอง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ

"ตะ..แต่นี่มันของหนูนะ"