เมียนักเลง นิยาย บท 53

"อื้อ!!" นาร์เนียเบ้หน้าเมื่อเริ่มหมดความอดทนกับความป่าเถื่อนของแฟนหนุ่ม เธอวิงวอนขออิสระจากเขาผ่านดวงตากลมโตที่เอ่อคลอด้วยน้ำใสๆ ความป่าเถื่อนของเหมราชไม่ได้ทำให้เธอเจ็บปวดเพียงอย่างเดียว แต่มันยังทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัวทุกอย่างที่เป็นเขาในตอนนี้ น้ำเสียงที่คุ้นเคย แววตาที่เคยมองเธออย่างอ่อนโยน สีหน้าที่เคยเปื้อนยิ้ม สิ่งเหล่านั้นมันหายไปจากเขาราวกับเขากลายเป็นคนใหม่ที่เธอไม่รู้จัก

"แม่งเอ้ย!" เหมราชสบถคำหยาบอย่างหัวเสีย ก่อนจะสะบัดมือออกจากปลายคางมน

"อึก" เด็กสาวขยับตัวออกห่างทันทีที่ได้รับอิสระ ใบหน้าแดงก่ำเปียกชุ่มด้วยหยาดน้ำตาที่ไหลพรากด้วยความหวาดกลัว เนื้อตัวสั่นเทิ้มอย่างหนัก "อึก..นะ..หนูขอโทษ..นะ..หนูไม่อยากให้เหมเป็นแบบนี้..อึก..ถึงหนูบอกเหมตั้งแต่แรกเหมก็โกรธมากอยู่ดี"

"เธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบแล้วทำไมถึงยังทำวะ!" นักเลงหนุ่มแผดเสียงถาม กระชากตัวเด็กสาวเข้ามาเกยหน้าตักอีกครั้ง อารมณ์หึงหวงทำให้เขาเลือกที่จะมองข้ามอาการหวาดกลัวของเธอ

"อึก..นะ..หนูยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ..นะ..หนูไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของกระดาษแผ่นนั้น..อึก..นะ..หนูไม่ได้โทรหาเขาด้วยเพราะกลัวเหมโกรธ..อึก..ฮือออ~"

เหมราชแค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยัน ก่อนจะผลักนาร์เนียนอนลง ฉีกกระชากชุดนักเรียนของเธอจนขาดวิ่นไม่เว้นแม้แต่บราเซียร์และแพนตี้ตัวจิ๋ว โดยที่เด็กสาวได้แต่นอนมองความป่าเถื่อนของเขาด้วยความหวาดกลัว

"นะ..หนูไม่ได้นอกใจเหมนะ..อึก..นะ..หนูไม่รู้จริงๆว่าใครส่งมาให้..หะ..เหมฟังหนูก่อน..ฮือ"

"อะไรที่ฉันไม่ชอบก็อย่าทำ เพราะเวลาฉันโกรธเธอจะเป็นคนแรกที่เจ็บ" สายตาอ้อนวอนของเด็กสาวไม่สามารถทำให้อารมณ์ของเหมราชเย็นลงได้ เขาผละตัวออกห่างจากหว่างขาเล็กน้อยเพื่อปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเอง ก่อนจะดันเรียวขาสั่นเทิ้มของนาร์เนียออกกว้าง มองข้ามอาการสั่นกลัวของเธอไป

ปึก!

"กรี๊ดดดดดดดดดด!!" เด็กสาวดีดดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวดเมื่อโดนเหมราชรุกล้ำอย่างอุกอาจ คล้ายว่าช่องทางรักที่ไม่มีน้ำหล่อลื่นเป็นตัวเบิกทางจะฉีกขาดเพราะความรุนแรงของเขา

"ฉันใจดีกับเธอได้ ฉันก็ใจร้ายได้เหมือนกัน" นักเลงหนุ่มกดเสียงต่ำ รวบสองแขนสั่นเทิ้มของคนใต้ร่างไว้เหนือศีรษะ ก่อนจะอัดกระแทกกระทั้นอย่างป่าเถื่อนเป็นการลงโทษเธอ

"อึก..จะ..เจ็บ..ฮือออ~"

"อย่าท้าทายฉัน อะไรที่ฉันไม่ชอบก็อย่าทำ" เขาโน้มใบหน้าลงไปซุกไซ้ซอกคอที่เปียกชุ่มด้วยหยาดน้ำตา ขบเม้มมันจนเกิดเป็นรอยกลีบกุหลาบเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ

"อึก..หะ..เหมหนูเจ็บ..ฮือออ" ร่างกายโยกคลอนไปมาตามจังหวะการเคลื่อนไหวสะโพกสอบของชายหนุ่ม แต่กลับไร้ซึ่งความเสียวซ่านที่เคยได้รับเหมือนทุกครั้ง

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

ช่องทางรักคับแคบโดนเสียดสีอย่างรุนแรงจนฉีกขาดอีกครั้ง หยาดเลือดกระเซ็นเปรอะเปื้อนขาอ่อนด้านในทุกครั้งที่โดนคนข้างบนกระแทกกระทั้น

"กรี้ดดดดดดดดดดด!!" นาร์เนียกรีดร้องใส่หน้าชายหนุ่มเมื่อเขาผงกศีรษะขึ้นมา เพื่อบอกให้รู้ว่าเธอแบกรับความรุนแรงของเขาไม่ไหวแล้ว

"อื้อ!" น้ำตาไหลพรากอาบสองแก้มเมื่อเหมราชกระแทกริมฝีปากลงมาบดขยี้อย่างหนักหน่วง ฟันคมขบกัดกลีบปากอย่างไร้ความปรานีจนได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งในโพรงปาก