ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 982

“นางวางยาอ๋องหนานหวาย เป็นพิษชนิดใดกัน? พิษนั้นจะทำให้เขาถึงแก่ความตายเมื่อใด?”

“ตราบใดที่เขาไม่ได้รับยาถอนพิษ เขาจะตายจากพิษภายในหนึ่งเดือน หากแม่กู่ตาย ลูกกู่ก็จะตายด้วย ดังนั้นเป้าหมายสูงสุดของนางในการฆ่าอ๋องหนานหวายก็คือการฆ่ามู่หรงเจี๋ย แน่นอน หากข้าเดาไม่ผิด นางคงวางยาพิษให้เขาตายอย่างช้า ๆ พิษนั้นจะไม่สังหารเขาในทันที แต่ต้องการให้เขาอยู่ภายใต้การควบคุม หากข้าไม่ตาย นางก็ไม่สามารถบรรลุเป้าหมายในการควบคุมอ๋องหนานหวาย”

จื่ออันยิ่งงุนงง “หากเจ้าตาย ก็ไม่มีใครที่สามารถถอนพิษกู้ร่วมชะตาได้แล้ว ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับอ๋องเจ็ด แม่กู่อย่างอ๋องหนานหวายก็จะตายด้วยเช่นกัน แต่ทำไมนางถึงทำเช่นนี้?”

ซุนฟางเอ๋อร์พูดเสียงเย็นชา “หากนางมีอำนาจมากพอ ก็สามารถบรรลุเป้าหมายโดยการควบคุมองค์ชายท่านใดก็ได้ นางแตกต่างจากสนมเหลียง สนมเหลียงพยายามทำทุกอย่างเพื่อบุตรชายของตนเอง ทว่านางทำไปเพื่อตัวนางเองเท่านั้น ไม่ว่าองค์ชายคนไหนก็ตามจะเสด็จขึ้นสู่ราชบัลลังก์ ตราบเท่าที่นางสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง นั่นเท่ากับนางกุมอำนาจไว้อย่างเบ็ดเสร็จ นางอาจกลายเป็นผู้สำเร็จราชการแทน หรือแม้กระทั่งขึ้นเป็นไทเฮา”

จื่ออันไม่คาดคิดว่าความทะเยอทะยานของกุ้ยไท่เฟยจะยิ่งใหญ่ขนาดนี้ นางคงต้องการเจริญรอยตามท่านบรรพชนสินะ

“คำถามสุดท้าย น้ำส้มสายชูกับพิษกู่ของเจ้าเกี่ยวข้องกันอย่างไร?” จื่ออันถาม

ซุนฟางเอ๋อร์รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “เหตุใดเจ้าจึงถามคำถามเช่นนี้?”

“อย่าสงสัยเลย ตอบมาแค่ว่าน้ำส้มสายชูกับพิษกู่ของเจ้าเกี่ยวข้องกันอย่างไรก็พอ”

ครั้งนี้ซุนฟางเอ๋อร์เงียบ “ใครบอกเรื่องนี้กับเจ้า?”

“เจ้าไม่จำเป็นต้องรู้”

ซุนฟางเอ๋อร์ส่ายหน้า “หากเจ้าไม่ยอมบอก ข้าก็ปฏิเสธที่จะตอบ”

เมื่อเห็นท่าทีที่แน่วแน่ของนาง จื่ออันตอบเพียงสั้น ๆ “ป้าอาเฉอผู้อยู่ข้างกายหวงไท่โฮ่วเป็นคนบอก”