ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1084

ลู่กงกงครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วกล่าว “ฝ่าบาทรับสั่งให้แม่ทัพจางไปตรวจสอบเรื่องที่เกิดขึ้น หลังจากการสอบสวนแล้วพระองค์จะทำอย่างไร? แต่จากที่ฝ่าบาททรงวิเคราะห์ ดูเหมือนว่าอ๋องหนานหวายจะถูกเปิดโปงนะพ่ะย่ะค่ะ”

“ไม่สำคัญ พวกเราต้องสอบสวนไว้ก่อน ไม่ใช่เรื่องดีหรือที่อาวุธเหล่านั้นจะตกมาอยู่ในมือของข้า โดยที่ไม่ต้องใช้เงินแม้แต่แดงเดียว?” องค์จักรพรรดิคลี่ยิ้มอย่างช้า ๆ

“เดิมทีฝ่าบาทประสงค์ที่จะเลื่อนตำแหน่งอ๋องหนานหวายเป็นไท่เวย...” ลู่กงกงถามด้วยความลังเล

องค์จักรพรรดิโบกมือพร้อมกล่าว “ไม่แล้วล่ะ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในคืนนี้เตือนข้าว่าช่วงที่ผ่านมา ข้ามีความลำเอียงจริง ๆ หากไม่หยุดเสียตอนนี้ จะต้องสูญเสียความสมดุลแน่นอน ในความคิดของข้า เหล่าเจี่ยวทำหน้าที่ได้ดีแล้ว เช่นนั้นก็ปล่อยให้เขาทำต่อไปเถิด”

ลู่กงกงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “จริงหรือพ่ะย่ะค่ะ? อ๋องเยี่ยจะไม่ต้องอาละวาดแล้ว เขามีความสามารถเหมาะสมกับตำแหน่งไท่เวยจริง ๆ พ่ะย่ะค่ะ!”

องค์จักรพรรดิถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นหันมองลู่กงกง “เจ้าว่าช่วงนี้ข้ามีความคิดสุดโต่งเกินไปหรือไม่?”

ลู่กงกงกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ฝ่าบาททรงห่วงใยและคำนึงถึงความมั่นคงของประเทศชาติ แล้วสิ่งนี้จะเรียกว่าสุดโต่งได้อย่างไรกันพ่ะย่ะค่ะ?”

“แม่น้ำ ภูเขา ดิน และเมล็ดพืชคือสิ่งที่ข้าใส่ใจมากที่สุด และความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องก็คือสิ่งที่ข้าเคยใส่ใจเช่นกัน แต่ตอนนี้...” เขาไม่ได้พูดต่อ มิใช่ว่าเขาไม่ใส่ใจมัน แต่กลับรู้สึกมาตลอดว่ามันไม่ได้สำคัญมากเท่าใด

ก่อนหน้านี้เขาเชื่อว่าไม่มีผู้ใดสามารถปกครองราชสำนักด้วยความกล้าหาญและมีสติปัญญาเช่นตน แต่เห็นได้ชัดว่าองค์ชายเจ็ดทำได้ และไม่ได้ด้อยไปกว่าเขาแม้แต่น้อย ในอดีตตอนที่เพิ่งขึ้นครองราชย์ เขาจำเป็นต้องพึ่งอำนาจจากขุนนางชั้นผู้ใหญ่เพื่อรักษาแรงสนับสนุนจากขุนนางคนอื่น ๆ แต่ตอนนี้องค์ชายเจ็ดสามารถยืนหยัดด้วยตนเอง แม้ตกอยู่ในสถานการณ์วิกฤต ซึ่งมันทำให้เขาหวั่นเกรงอย่างมาก

ลู่กงกงไม่กล้ากล่าวคำใด เมื่อเห็นอีกฝ่ายตกอยู่ในห้วงความคิด ดังนั้นเขาจึงก้มหน้าลงและยืนเงียบ ๆ

ไม่นานองค์จักรพรรดิก็กล่าวออก “เจ้าแปดเตือนข้าด้วยการจับอ๋องเหลียงเป็นตัวประกัน ผู้คนต่างรับรู้เรื่องนี้แล้ว หากไม่ลงมือทำอะไร ข้าคงต้องกลายเป็นคนไร้ความยุติธรรมเป็นแน่”