ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1

“ข้าจะถามเจ้าอีกครั้ง ตกลงว่าเจ้าจะเเต่งหรือไม่เเต่ง!” เสียงของผู้ชายที่หยาบกระด้างและเย็นชาระเบิดขึ้นข้าง ๆ หูของเซี่ยจื่ออัน เธอค่อย ๆ ลืมตาขึ้นแล้วมองลึกเข้าไปในม่านตา เป็นใบหน้าของผู้ชายที่หน้าตางดงาม แต่กลับหยาบคายสิ้นดี

บนตัวเธอมีรอยแผลลึก ลำคอถูกคนตรงหน้าบีบไว้อย่างแรง ช่วงอกเจ็บปวดราวกับจะระเบิดออกมา

นัยน์ตาของเธอแข็งกระด้าง นี่มันเรื่ออะไรกัน? เธอไม่ได้ตายไปแล้วหรอ? เธอจำได้ว่าตนเองถูกเจ้านายหักหลัง เธอโดนกระสุนห้านัดยิงเข้าใส่ จนเธอตายไปแล้ว

จู่ ๆ สมองก็มีความทรงจำบางอย่างไหลเข้ามาทันที นี่ไม่ใช่ความทรงจำของเธอ

จื่ออันยังไม่ฟื้นคืนสติ ใบหน้าก็ถูกตบอย่างแรงบริเวณกกหู จนเธอสับสนและเวียนหัวไปหมด

ภายในปากมีกลิ่นคาวเลือดคลุ้ง เธอบ้วนเลือดสด ๆ ออกมา รู้สึกปวดระบมที่บริเวณหลัง เธอเงยหน้าขึ้นทันที

ความโกรธเคืองในตาที่ร้อนผ่าว ความทรงจำที่หลงเหลืออยู่บอกกับเธอว่า เมื่อกี้เจ้าของร่างเดิมถูกทุบตีด้วยไม้กระบอง และดวงวิญญาณได้กลับสู่สวรรค์ทางตะวันตกไปแล้ว เธอถึงได้ข้ามภพมามีชีวิตอยู่ในร่างนี้อีกครั้ง

“ตอบคำถามข้า! เจ้าจะแต่งกับท่านอ๋องเหลียงหรือไม่? ”

เขายังคงถามด้วยน้ำเสียงที่โกรธเคือง คนที่ตบหน้าเธออย่างรุนแรง เป็นองค์รัชทายาทองค์ปัจจุบัน มู่หรงเฉียว

จู่ ๆ เงาอันมืดมนก็คืบคลานเข้ามาดึงมู่หรงเฉียวไป ร้องไห้พลางพูด

เงาอันมืดมนคืบคลานเข้ามา เผยให้เห็นมู่หรงเฉียว ร้องไห้พลางพูด “องค์รัชทายาทเพคะ อย่าทำให้พี่ข้าลำบากใจเลย ถึงแม้ว่าวันนั้นท่านพ่อจะเมามาก แต่ท่านพ่อก็ได้พูดไปแล้วจริง ๆ ว่าจะให้ข้ากับท่านอ๋องเหลียงหมั้นกันเพคะ ต้องให้พี่ข้าแต่งงานแทนมันคงยากสำหรับนางจริง ๆ ยิ่งไปกว่านั้น ในใจพี่ข้าก็เคารพรักพระองค์ พระองค์บังคับนางเยี่ยงนี้ จะบังคับกันจนตายเลยหรือไร?” หญิงสาวที่สวยสดงดงาม ท่าทางดูอ่อนแอ เซี่ยหว่านเอ๋อ นางเป็นน้องสาวของเซี่ยจื่ออันที่เกิดจากอนุภรรยา

มู่หรงเฉียวเห็นแล้วเจ็บปวดหัวใจเป็นอย่างมาก รีบปล่อยจื่ออันทันที แล้วเปลี่ยนไปพยุงเซี่ยหว่านเอ๋อ

อากาศกลับเข้ามาในช่องอกจื่ออันอย่างรวดเร็ว เธอสูดหายใจเข้าอย่างรวดเร็ว ไล่กลิ่นรสชาติของความตายออกไป

จื่ออันลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล แต่ว่าความเจ็บปวดบนเนื้อตัวทำให้เธอหายใจหอบ ยืนไม่นิ่ง ขาทั้งสองอ่อนแรงจนล้มลงไปอยู่ที่พื้นอีกครั้ง ความทรงจำที่หลงเหลืออยู่ในสมอง และบทสนทนาของทั้งสองคนนี้ ทำให้เธอมองสถานการณ์ตรงหน้าได้อย่างชัดเจน

พ่อของเจ้าของร่างนี้เป็นถึงมหาเสนาบดี หนึ่งเดือนก่อนหน้านี้ได้ไปดื่มเหล้ากับองค์ท่านอ๋องเหลียง พอดื่มจนเมาก็ได้เผลอรับปากกับท่านอ๋องเหลียงว่าจะให้แต่งงานกับเซี่ยหว่านเอ๋อตามที่ขอ

หลังจากที่มหาเสนาบดีสร่างเมาก็เสียใจอย่างมาก ลูกสาวที่เขารักมากที่สุด เซี่ยหว่านเอ๋อที่เกิดจากสื่อหลิงหลงผู้เป็นอนุภรรยา ทำไมถึงได้ยอมให้แต่งงานกับท่านอ๋องเหลียงที่โหดเหี้ยมได้?

เซี่ยหว่านเอ๋อก็ร้องไห้และยืนกรานว่าจะไม่แต่ง เพราะว่าเธอและองค์รัชทายาทชอบพอกันอยู่ เธอจึงอยากอยู่ในตำแหน่งพระชายาขององค์รัชทายาท

มหาเสนาบดีไม่มีทางเลือก จึงต้องบังคับให้เซี่ยจื่ออันลูกสาวของภรรยาเอก แต่งงานกับท่านอ๋องเหลียงแทน

แม้เซี่ยจื่ออันจะเป็นลูกสาวของภรรยาเอก แต่นางกลับไม่เคยได้รับเกียรติจากใครในสำนักมหาเสนาบดีเลย

แม่ของนางก็ยิ่งถูกมหาเสนาบดีเกลียดชังเป็นทุนเดิมอยู่แล้วด้วย

เซี่ยจื่ออันคนก่อนจะต้องไม่ยอมแต่งงานแน่ ๆ เซี่ยหว่านเอ๋อจึงมาร้องห่มร้องไห้คร่ำควญกับองค์รัชทายาทมู่หรงเฉียว

เรื่องที่เกิดขึ้นที่ลานเมื่อสักครู่ ค่อย ๆ หลั่งไหลเข้ามาในสมอง มู่หรงเฉียวและคนของสำนักมหาเสนาบดีไม่เพียงแต่บังคับให้เธอแต่งงานกับท่านอ๋องเหลียง ทั้งยังสั่งลงโทษเธอ ถึงขั้นเธอได้ยินเสียงคำอ้อนวอนก่อนใกล้ตายของเซี่ยจื่ออันคนก่อน และเลือดของนางที่เกลื่อนไปทั่วทุก ๆ ที่

ความรู้สึกเซี่ยจื่ออันเต็มไปด้วยความโกรธ มู่หรงเฉียวมองนางด้วยสายตาที่ดูถูกเหยียดหยามและเตะนางซ้ำไปอีกหนึ่งที “เจ้าบอกว่าเจ้ารักข้า? ถุ้ย! ขยะอย่างเจ้า ต่อให้ส่งมาเป็นสนมของข้า ข้าก็ไม่เอา”