ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1166

ทั้งสองคนเดินออกไปและหยุดอยู่บนทางเดิน หมอมองฉินโจวพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด “ท่านแม่ทัพ ข้ากำลังสงสัยว่าท่านแม่ทัพเฒ่าจะป่วยด้วยโรคระบาดขอรับ”

ฉินโจวตกตะลึง “โรคระบาด? เป็นไปได้อย่างไร? ปู่ของข้าไม่เคยออกไปข้างนอก และไม่เคยติดต่อกับผู้ป่วยโรคนี้เลย แล้วเขาจะติดเชื้อโรคระบาดได้อย่างไร?”

“ข้าเคยรักษาผู้ป่วยโรคระบาดมาก่อน ซึ่งอาการคล้ายคลึงกันอย่างมาก ผู้ป่วยจะมีไข้สูง ไอ ตาแดง หายใจเร็วขึ้น เมื่อเกิดอาการเหล่านี้พร้อมกันจะอันตรายอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นโรคนี้ยังไม่มีวิธีรักษาให้หายขาดขอรับ” หมอกล่าว

“เป็นไปไม่ได้ หากจะติดเชื้อโรคระบาดก็ต้องสัมผัสกับผู้ป่วยที่มีเชื้ออยู่แล้ว แต่ท่านปู่ของข้าไม่เคยใกล้ชิดคนเหล่านั้นเลย แล้วเขาจะติดเชื้อได้อย่างไร?” ฉินโจวยังคงไม่เชื่อ

หมอประสานหมัด “ทั้งหมดนี้คือคำวินิจฉัยของข้า หากท่านแม่ทัพไม่เชื่อ ก็สามารถขอให้หมอคนอื่นมาตรวจดูได้ หรือท่านจะพาเขาไปที่พระราชวัง และขอให้หมอหลวงช่วยตรวจอาการ ข้าไร้ความสามารถ จึงอาจวินิจฉัยผิดพลาดได้ ลาก่อนขอรับ ๆ!”

สิ้นคำ หมอก็หยิบกล่องยาแล้วออกไปโดยไม่เขียนใบสั่งยาด้วยซ้ำ

ฉินโจวสับสนไม่น้อย ท่านปู่ติดเชื้อโรคระบาดได้อย่างไร?

หากจะติดเชื้อโรคก็ต้องสัมผัสหรือใกล้ชิดกับผู้ป่วยก่อนมิใช่หรือ?

ฉินโจวไม่เชื่อคำวินิจฉัยของหมอ นางจึงเรียกบ่าวรับใช้เข้ามา “เจ้าจงไปเอาป้ายชื่อมาให้ข้า ข้าจะเข้าไปในพระราชวัง และขอให้หมอหลวงตรวจอาการท่านปู่”

จักรพรรดิองค์ปัจจุบันให้การดูแลฉินโจวเป็นพิเศษ นางสามารถเข้าออกทุกที่ในพระราชวังอย่างง่ายดายเพียงแสดงป้ายชื่อ

สำหรับการใช้งานหมอหลวง องค์จักรพรรดิได้ประกาศในงานเลี้ยงอย่างเป็นทางการว่าตระกูลฉินสามารถเรียกใช้หมอหลวงได้ ตราบใดที่เขามาในพระราชวังพร้อมแสดงป้ายชื่อ

ความโปรดปรานที่องค์จักรพรรดิมีให้ตระกูลฉินเป็นเสมือนแรงผลักดันให้กับแม่ทัพทั่วแคว้นเป่ยโม่ เพราะตราบใดที่องค์จักรพรรดิให้ความใส่ใจกับแม่ทัพ พวกเขาก็สามารถประสบความสำเร็จได้

ในตอนนี้เมื่อคิดถึงการดูแลอย่างเป็นพิเศษ ฉินโจวก็รู้สึกว่ามันไร้สาระและน่าสมเพชอย่างมาก... ใช่แล้ว องค์จักรพรรดิโปรดปรานนาง ซึ่งทำให้ทุกคนล้วนอิจฉา ไม่ว่าแม่ทัพหรือทหารชั้นผู้น้อย ต่างเสียสละเลือดเนื้อเพื่อแลกกับเกียรติยศเหล่านั้น

หลังจากสงบสติอารมณ์แล้ว ฉินโจวก็ค่อย ๆ นั่งลงก่อนเรียกองครักษ์เข้ามาและสั่งการ “เจ้าจงไปสืบหามาว่าองค์ชายรัชทายาทได้เดินทางไปยังต้าโจวจริง ๆ หรือไม่?”

อาจิ่งเผยท่าทีลังเลก่อนตอบว่า “ท่านแม่ทัพ องค์ชายรัชทายาทยังอยู่ที่เมืองหลวงขอรับ”