มู่หรงเจี๋ยมองนางพลางทำหน้าแปลก ๆ “เป็นโอกาสที่หายากยิ่งนักที่เจ้ายินดีรินสุราให้ข้าด้วยตัวเอง? เจ้าไม่คัดค้านการดื่มของข้าแล้วหรือ?”
“ถึงอย่างไรก็ดีกว่าดื่มน้ำส้มสายชู รายนั้นยิ่งกินยิ่งปวดท้อง” จนถึงตอนนี้จื่ออันก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงเอาแต่ดื่มน้ำส้มสายชูอยู่เป็นนิจ อีกทั้งบางครั้งยังบังคับให้นางดื่มอีกด้วย
“การดื่มน้ำส้มสายชูเป็นความลับเล็ก ๆ น้อย ๆ ของข้า ข้าไม่ขอบอกเจ้าแล้วกัน” มู่หรงเจี๋ยกล่าวอย่างภาคภูมิใจ
“ได้ เช่นนั้นข้าจะไม่ถาม” ว่าแล้วนางก็ลุกไปเตรียมน้ำอาบให้เขา
มู่หรงเจี๋ยจับมือนางไว้ “จื่ออัน ข้ามีอะไรจะบอกเจ้า่”
เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเขาเคร่งขรึมขึ้นทันใด จื่ออันก็อดไม่ได้ที่จะประหม่า “มีอะไรหรือ?”
มู่หรงเจี๋ยจ้องมองนาง “ข้าตั้งใจว่าจะนำกองทัพไปออกรบ”
สีหน้าของจื่ออันแปรเปลี่ยนไปทันที “ใครเป็นผู้ออกคำสั่งกัน? ก่อนหน้านี้ท่านเคยบอกว่าท่านเซียวโหวจะเป็นผู้นำทัพมิใช่หรือ?”
“เปล่า ข้าจะนำกองทัพไปต่อสู้กับกองทัพเป่ยโม่ ส่วนท่านเซียวโหวป้องกันเซียนเปย”
หัวใจของจื่ออันยิ่งอึดอัดเข้าไปใหญ่ “ท่านแน่ใจหรือว่าเซียนเปยและเป่ยโม่สมรู้ร่วมคิดกันจริง ๆ”
“ข้าเพิ่งได้รับข่าววันนี้ ข้อมูลได้รับการยืนยันแล้ว”
จื่ออันรู้สึกกระวนกระวายขึ้นมาทันใด เขากำลังจะเข้าร่วมสงครามงั้นหรือ? สนามรบนั้นอันตรายยิ่งนัก ใครสามารถรับประกันได้บ้างว่าเขาจะกลับมาโดยที่ยังมีชีวิตอีกครั้ง?
เมื่อจื่ออันได้ยินเช่นนั้น นางก็รู้แล้วว่าไม่มีทางใดที่จะหยุดเขาได้ นางมีเหตุผลไม่เพียงพอที่จะรั้งเขาไว้ เดิมทีเขาเป็นทหาร ชีวิตพันผูกกับสนามรบจนชินชา เพียงแต่ช่วงนี้เขาติดอยู่ในวังวนปัญหาทางการเมืองต่าง ๆ และแผนการสมคบคิดมานานเกินไป เขาคงเบื่อเกินทน จึงตัดสินใจว่าจะออกไปรบ
นางตอบกลับ “ในเมื่อท่านตัดสินใจแล้ว แม้ว่าข้าจะไม่อยากให้ท่านไป แต่ข้าทำได้เพียงสนับสนุนท่าน แต่ท่านต้องให้สัญญากับข้าก่อน ท่านไปอย่างไรก็ต้องกลับมาอย่างนั้น ไม่ว่าจะเป็นชิ้นส่วนแขนขา หรือแม้แต่เส้นผมสักเส้น ข้าก็จะไม่รับคืนอย่างเด็ดขาด”
มู่หรงเจี๋ยกอดนางไว้แน่น “จื่ออัน ข้าสัญญา ข้าสัญญาว่าข้าจะกลับมาหาเจ้าพร้อมกับชัยชนะอย่างแน่นอน”
จื่ออันซุกใบหน้าตนเองไว้กับอกแกร่งของเขาแน่น แม้จมูกเจ็บแค่ไหนก็มิได้นำพา สามีของนางกำลังจะเข้าร่วมสงคราม ดั่งคำโคลงโบราณที่เคยกล่าวไว้ จากนี้นางทำได้เพียงชะเง้อคอยอยู่หน้าประตูเมือง รอการกลับมาของเขา
สงคราม ความมักใหญ่ใฝ่สูง มีคนถูกเข่นฆ่าไปกี่คนแล้วเพราะสองสิ่งนี้?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...
โอโย่คู่ตัวร้าย...
อ๋องเหลียงน่ะถูกแล้ว ไม่ใช่จักรพรรดิเหลียง...
สามีภรรยาคู่นี้ จะมีช่วงเวลาสงบสุขดีดีบ้างไม่ได้เลยหรือไงกัน สงสารอ่า...