ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 929

การหารือไม่ได้ถูกเปิดเผยต่อสาธารณะ แต่ก็ทำให้เกิดการคาดเดามากมายในวงกว้าง

ลือกันว่าจักรพรรดิเรียกอ๋องเยี่ยเข้าวังเป็นการส่วนตัว อ๋องเยี่ยคนนี้ก็ประหลาด เข้ากับสมาชิกราชวงศ์ไม่ได้เลยสักคน ความสัมพันธ์กับพี่น้องก็ไม่ดี มีเพียงคนเดียวที่เขาสนิทด้วยคือ องค์ชายผู้สำเร็จราชการมู่หรงเจี๋ย

ครั้งที่แล้วเขาก็ร่วมหารือเกี่ยวกับผู้เข้าชิงตำแหน่งองค์รัชทายาทเช่นกัน แต่ไม่ได้ออกความคิดเห็นใด ๆ เลย แค่เข้าร่วมเท่านั้น

จื่ออันเองก็ได้ยินข่าวว่าจักรพรรดิเรียกเขาเข้าวังเป็นการพิเศษ จึงถามมู่หรงเจี๋ยว่า “ไม่สิ ไหนว่าเขามีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับราชวงศ์ไง? ก่อนหน้านี้เคยมีข่าวลือว่าเขาถูกขับออกแล้วมิใช่หรือ”

“เขาถูกขับออก นั่นเพราะทำให้เสด็จพี่จักรพรรดิโกรธ” มู่หรงเจี๋ยกล่าว

“หรือเป็นเพียงข่าวลวง?

“ไม่ใช่ข่าวลวงหรอก ตอนนั้นเขาถูกขับออกไปจริง แต่ชื่อยังไม่ถูกลบออกจากราชวงศ์ เขายังคงเป็นองค์ชาย แต่ถูกเปลี่ยนชื่อจากอ๋องเยี่ย เพื่อให้ได้รับความอับอาย”

“ชื่ออ๋องเยี่ยน่าตลกอย่างไรกัน?” จื่ออันนึกถึง ไนท์ คิง ในซีรีส์โทรทัศน์เรื่องมหาศึกชิงบัลลังก์ของอเมริกา ตัวละครนี้เป็นชายร่างใหญ่หน้าตาสยดสยอง ไม่ได้ดูตลกเลย

“ก็จริง แต่จักรพรรดิให้ชื่อใหม่เขาว่าอ๋องเยี่ยเซียง!” มู่หรงเจี๋ยพูดอย่างโกรธเคือง “เขาถึงกับเรียกหวงไท่โฮ่วและและกรมพิธีกรรมเข้าพบ แล้วบังคับอ๋องเยี่ยเปลี่ยนชื่อจากอ๋องเยี่ย เป็นอ๋องเยี่ยเซียง”

จื่ออันตกตะลึง อ๋องเยี่ยเซียง และอ๋องเยี่ยมีความหมายคนละอย่างกันเลย แตกต่างกันราวฟ้ากับเหว

“ฮ่า ๆ ๆ ช่างน่าขบขันเสียจริงเชียว” จื่ออันหัวเราะหนักมาก

มู่หรงเจี๋ยกล่าว “อย่าหัวเราะไปเลย เจ้าหนุ่มคนนี้มีทักษะหลายอย่าง ความสามารถเข้าขั้นระดับปรมาจารย์ ไม่นานมานี้ข้าได้ยินว่าเขาก่อตั้งสำนักใหม่ขึ้นในเจียงหู แต่ฝ่าบาทกลับบอกว่าเป็นแค่สำนักเด็กเล่นเท่านั้น”

“จริงหรือ?” จื่ออันประหลาดใจมาก “เกรงว่าเขาอาจเป็นคนแรกที่เปิดสำนักขึ้นในเจียงหู”

“เขาเป็นคนที่ชอบทำอะไรแหวกขนบธรรมเนียมอยู่เสมอ ความคิดอ่านของเขาก็แตกต่างจากคนอื่น จริงสิ ข้าได้ยินมาว่าเขาไปที่ร้านติ้งเฟิง สมัครทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยของหูฮวนสี่ หลังจากที่ฝ่าบาททราบเรื่องนี้ เขาก็ถูกเรียกกลับมา แล้วดุด่าให้หยุดทำอะไรพิเรนทร์เสีย”

จื่ออันเงียบไปครู่หนึ่ง “ตอนนี้สถานการณ์ในเป่ยโม่เป็นอย่างไรบ้าง?”

“กองทัพกำลังอยู่ในระหว่างจัดระเบียบใหม่ อาหาร หญ้า และเสบียงทางทหารถูกจัดส่งไปแล้ว”

นั่นหมายความว่าสงครามครั้งนี้ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

“เซียนเปยและเป่ยโม่ร่วมมือกัน นี่ทำให้ข้าประหลาดใจ” มู่หรงเจี๋ยกล่าว

“เหตุใดถึงได้กล่าวเช่นนั้น?”

“เป่ยโม่และเซียนเปยต่อสู้เรื่องดินแดนมาโดยตลอด พวกเขาไม่เคยคิดยอมพ่ายแพ้ แล้วใครเป็นคนกระตุ้นให้พวกเขากลายเป็นพันธมิตรกัน?”

“ผลประโยชน์กระมัง? หลังจากพิชิตต้าโจวแล้ว ยังมีอะไรให้ต้องต่อสู้กันอีก? แค่แบ่งเมืองในต้าโจวเพื่อปกครองก็พอแล้ว”