ยอดหมอหญิงมหัศจรรย์ นิยาย บท 1083

ทุกคนรู้อยู่แก่ใจว่าในวันนี้ทั้งสองฝ่ายจงใจกล่าวบทสนทนาเหล่านั้นออกมาเพื่อต้องการให้องค์จักรพรรดิได้ยิน

ทว่าองค์จักรพรรดิประทับอยู่ในห้องโถงด้านในจึงไม่ได้ยินบทสนทนาของทั้งสอง ถึงกระนั้นลู่กงกงก็รายงานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่อย่างละเอียด

หลังจากฟังรายงานองค์จักรพรรดิก็เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนกล่าวออก “พระชายาพูดได้ตรงไปตรงมาและรุนแรงยิ่งนัก คำพูดทุกคำของนางช่างเชือดเฉือนไม่น้อย นางจงใจพูดแทงใจดำเจ้าแปดหรือ? นางกำลังประณามข้าอยู่ต่างหาก เพราะนางเกลียดชังข้าไม่น้อย”

ลู่กงกงเผยท่าทีกังวลพร้อมกล่าว “ถึงกระนั้นฝ่าบาทอย่าทรงยอมอ่อนข้อนะพ่ะย่ะค่ะ นางจะต้องออกเดินทางไปยังเป่ยโม่ในวันพรุ่งนี้ แม้ไม่รู้ว่าจะทำสำเร็จหรือไม่ แต่อย่างน้อยก็สามารถแลกเปลี่ยนองค์ชายรัชทายาทของเป่ยโม่ให้มาอยู่ในแผ่นดินของเราได้ ยิ่งไปกว่านั้น พวกเรายังสามารถปลีกตัวไปเจรจากับเซียเป่ยได้ โอกาสเช่นนี้หายากยิ่งพ่ะย่ะค่ะ”

องค์จักรพรรดิส่ายหน้าพลางกล่าว “ข้าไม่ตำหนินางหรอก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการลงโทษ สิ่งที่นางพูดไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย บางทีนางอาจจงใจใช้โอกาสที่ถูกส่งไปยังเป่ยโม่สร้างสถานการณ์เพื่อระบายความข้องใจ... เสี่ยวลู่จื่อ สิ่งนี้ทำให้ข้ามั่นใจมากว่ าอย่างน้อยหากนางมีแผนชั่วร้าย นางคงไม่เอ่ยคำเหล่านั้นออกมา การยั่วยุของนางแสดงให้ข้าเห็นถึงความภักดี และเมื่อเร็ว ๆ นี้ก็มีบางอย่าง...”

จู่ ๆ เขาก็หยุดพูด และหันมองทางอื่นพร้อมครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนหัวเราะเบา ๆ “อย่างไรก็ตาม นางไม่เข้าใจว่าเหตุใดอำนาจทุกอย่างถึงต้องผูกรวมอยู่ที่จักรพรรดิ และไม่ควรมีใครคนหนึ่งละโมบอยากได้มัน ทุกอย่างจะต้องมีความสมดุล หากสูญเสียความสมดุล ก็ไม่อาจควบคุมสถานการณ์ได้ อ๋องหนานหวายมีความทะเยอทะยาน แต่ไม่มีอำนาจ ส่วนองค์ชายเจ็ดไม่มีความทะเยอทะยาน แต่มีอำนาจมากมายในมือ มิใช่ว่าข้าไม่เชื่อใจองค์ชายเจ็ดหรอกนะ แต่ข้าจำเป็นต้องระวังตัว เพื่อป้องกันไม่ให้ใครมาทำลายเผ่นดินต้าโจวของข้าได้”