"อื้อ~ หนวกหูชะมัด" น้ำเสียงแหบพร่าของพัดชาดังแทรกขึ้นท่ามกลางเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มภายในผับหรูชั้นใต้ดินของโรงแรม เธอค่อยๆซบหน้าคลอเคลียแผงอกแกร่งของพารันที่นั่งอยู่ข้างๆเมื่อแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปมากพอสมควรเริ่มทำปฏิกิริยากับร่างกาย พรากเรี่ยวแรงของเธอไปทีละนิด
"เนี่ยนะดินเนอร์ของแก"
"แล้วใครมันบอกให้กูไปดินเนอร์คนเดียว กูเลยพามานั่งชิวๆในผับแทนไง"
"ลืมไปรึเปล่าว่าฉันเป็นเจ้าของผับนะ มาเที่ยวทะเลด้วยกันทั้งทีแกคิดว่าฉันอยากจะมานั่งโง่ๆอยู่ในผับของคนอื่นรึไง"
"แต่บรรยากาศมันไม่เหมือนกัน ที่นี่ฝรั่งเยอะ อึ๋มๆทั้งนั้น" ดวงตาคมกวาดมองผู้คนรอบๆท่ามกลางความมืดสลัว พร้อมกับจิบไวน์ไปด้วย
"กล้ามองผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าฉันคงไม่อยากเป็นผัวฉันแล้วใช่ไหม" พัดชาถามเสียงแข็ง มือบางจับประคองใบหน้าคมคายให้โน้มลงมาเล็กน้อย ไม่ยอมให้เขาใช้สายตาคู่นั้นมองผู้หญิงคนอื่น ท่าทางหึงหวงของเธอเรียกรอยยิ้มมุมปากจากเจ้าของใบหน้าคมคายได้ไม่ยาก
"หึงไม่เข้าเรื่อง ทำเหมือนกูกินไม่เลือก"
"เข้าใจอะไรผิดรึเปล่า? แกไม่มีสิทธิ์เลือกกินอยู่แล้ว เพราะแกกินฉันได้แค่คนเดียว"
"นับวันเมียกูยิ่งขี้หึงนะ" เขาเลื่อนริมฝีปากลงไปจูบเบาๆบนพวงแก้มนวล "ถึงจะมองผู้หญิงคนอื่นเล่นๆแต่กูมีเมียคนเดียวชื่อพัดชา"
"ใครอนุญาตให้มองไม่ทราบ"
"ทีมึงยังไม่เคลียร์กับผู้ชายในสต๊อกของมึงให้ชัดเจนเลย กูมองแค่นี้ทำเป็นของขึ้น"
"ตัวติดกับแกขนาดนี้จะมีผู้ชายคนไหนโง่มายุ่งกับฉันอีกล่ะ แค่นี้ก็ถือว่าเคลียร์หมดแล้ว แต่ถ้าจะพูดถึงเอริคหยุดความคิดไว้แค่นั้นเลย ฉันไม่ชอบพูดเรื่องเดิมหลายรอบ"
"เอาตัวรอดเก่งแล้วยังยั่วโมโหกูเก่งอีกนะ"
"แค่นี้ก็โมโหแล้วเหรอ"
"แค่ไม่ชอบใจที่แตะต้องมันไม่ได้" พารันปัดมือบางออกจากแก้มสาก แล้วเบือนหน้าหนี
"แต่ถ้าใครแตะต้องแกฉันก็ไม่ยอมเหมือนกันนะ" ประโยคถัดมาของพัดชาทำหัวใจแกร่งเต้นแรงไม่เป็นส่ำ พารันอมยิ้มเล็กน้อยทั้งที่ก่อนหน้านี้ยังรู้สึกไม่ชอบใจที่เธอทำเหมือนปกป้องเอริคมากกว่า เขารู้สึกเหมือนกำลังโดนสารภาพรักท่ามกลางบรรยากาศรอบข้างที่น่าอึดอัด
"แม่มดอย่างมึงพูดอะไรแบบนี้เป็นด้วย?"
"จริงๆฉันหวานเป็นนะ โดยเฉพาะกับผู้ชายคนอื่น"
"เดี๋ยวตบปากแตก" พัดชาหัวเราะน้อยๆอย่างชอบใจที่เห็นพารันแสดงอาการหึงหวง ก่อนจะผละใบหน้าออกจากแผงอกแกร่ง หยิบแก้วเครื่องดื่มของตัวเองขึ้นมากระดกเข้าปากรวดเดียว ทำราวกับมันเป็นน้ำเปล่าไม่มีรสชาติ
"พาย~"
"หือ?"
"ไปเดินเล่นริมหาดเป็นเพื่อนหน่อย"
"ไปนอนเล่นเป็นเพื่อนกูบนห้องดีกว่า" ใบหน้าคมคายเลื่อนเข้าไปใกล้ๆจนปลายจมูกโด่งคมสัมผัสกับพวงแก้มนวล ท่ามกลางกลิ่นเหล้าคละคลุ้งเขาได้กลิ่นหอมจางๆที่คุ้นเคยจากตัวเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เพื่อน(ไม่)สนิท