เพื่อน(ไม่)สนิท นิยาย บท 49

"ทะ..ทำอะไร" พัดชาเอ่ยถามเสียงกระท่อนกระแท่นสลับกับหอบหายใจเมื่อจู่ๆพารันก็เอื้อมมือไปหยิบทิชชูบนโต๊ะข้างหัวเตียงมาเช็ดน้ำหล่อลื่นสีใสออกจากร่องสวาท แล้วค่อยๆดันส่วนหัวแดงก่ำของแก่นกายใหญ่เข้ามาในช่องทางรักฝืดเคือง ทำเอาร่างกายของเธอสั่นเทา

"อื้อ!..พะ..พายมันเจ็บ..อึก"

"ทำหน้าแบบนั้นเหมือนครั้งแรกที่เรามีอะไรกันเลยนะ" สีหน้าทรมานของพัดชากระตุ้นอารมณ์ดิบในกายของชายหนุ่มให้ลุกฮือ เขาบิดยิ้มร้ายกาจ แล้วรวบแขนทั้งสองข้างของเธอไว้ด้วยมือหนาเพียงข้างเดียว ใช้หน้าขาแกร่งดันเรียวขาสวยทั้งสองข้างแยกออกกว้างจนกลีบกุหลาบอวบนูนค่อยๆแย้มบาน

"อึก!..." ร่างกายของเธอสั่นสะท่านอย่างหนักเมื่อแก่นกายใหญ่ค่อยๆรุกล้ำฝ่าความฝืดเคืองเข้ามา หัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่เป็นส่ำตามจังหวะการหอบหายใจ

"พัด..." พารันค่อยๆโน้มตัวลงไปนอนทาบทับ ขยับสะโพกเข้าออกอย่างเนิบนาบทั้งที่ยังไม่ได้สอดใส่ความใหญ่โตเข้าไปจนสุดความยาวของมัน "มีทายาทอสูรให้กูสักคนนะ สัญญาจะเป็นพ่อและสามีที่ดีของมึงกับลูก"

"มะ..ไม่เอา" หญิงสาวส่ายหน้าพัลวัน

"กล้าปฏิเสธ?"

"ยะ..อย่ามางอแงตอนนี้ได้ไหม บอกแล้วไงว่าไม่พร้อมจะมีลูกตอนนี้"

"ไม่เป็นไร เพราะกูจะทำให้มึงพร้อมเอง"

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อื้อ!!" พัดชาดีดดิ้นพล่านเมื่อคนข้างบนจงใจอัดกระแทกแก่นกายใหญ่เข้ามาอย่างไร้ความปรานี ความเจ็บปวดที่ได้รับไม่ต่างจากครั้งแรกที่มอบความบริสุทธิ์ให้เขา เธอมองรอยยิ้มร้ายกาจของพารันผ่านม่านน้ำตาพร่ามัว

"ทำหน้าเหมือนเจ็บแต่ตรงนั้นรัดกูแน่นเลยนะ"

"อึก..อ๊า..พะ..พายเบาๆหน่อย..อ๊ะ..อ๊า"

"ถึงกับน้ำตาคลอเลยเหรอ? เหมือนครั้งแรกที่กูเปิดซิงมึงเลยนะ ตอนนั้นมึงบอกให้กูเอาออกก่อน...จำได้ไหม" เขาเลื่อนริมฝีปากขึ้นไปกระซิบถามเสียงพร่าข้างกกหูของเธอในประโยคท้าย ทำเอาเรือนแก้มใสของพัดชาค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอายเมื่อหวนนึกถึงครั้งแรกที่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน

"นึกถึงตอนนั้นแล้วมีอารมณ์เหมือนกันใช่ไหม" พารันหัวเราะในลำคอเบาๆอย่างนึกสนุกที่สามารถทำให้คนมั่นใจในตัวเองอย่างพัดชาเสียอาการได้ ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้น คลายพันธนาการออกจากแขนทั้งสองข้างของเธอ แล้วสอดมือเข้าไปยกสะโพกมนขึ้นเล็กน้อย

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

"อื้อ!..พะ..พายมันลึกเกิน..อ๊า..จะ..เจ็บ" แรงกระแทกกระทั้นหนักหน่วงของชายหนุ่มส่งผลให้ร่างกายของเธอโยกคลอนตามไปด้วย พัดชากำผ้าปูที่นอนแน่น มองเลือดสีสดที่อาบชโลมแก่นกายใหญ่จนมันวาวด้วยจังหวะการเต้นของหัวใจที่รัวเร็ว

"อ๊า..เวลาอยู่บนเตียงปากกับใจมึงไม่เคยตรงกันเลยนะ"

"อ๊ะ..อ๊า"

"พูดเหมือนอยากให้หยุดแต่ตอดกูแน่นเชียว..อ๊า..แม่งเสียวฉิบ" พารันเชิดหน้าเปล่งเสียงคำรามระบายความเสียวซ่าน พร้อมกับยื่นมือขึ้นไปบีบเคล้นหน้าอกใหญ่เกินขนาดที่กระเพื่อมขึ้นลงตามแรงกระแทกกระทั้น ความยั่วยวนของยอดปทุมถันชวนให้เขาอดใจไม่ไหวที่จะฉกริมฝีปากลงไปทักทายมันอีกครั้ง

จ๊วบ~ จ๊วบ~

"อ๊า..พะ..พายอย่าดูดแรง..อ๊ะๆ..สะ..เสียว~" หญิงสาวกัดปากเบาๆพลางหลับตาพริ้ม ร่างกายตอบสนองสัมผัสที่คุ้นเคยอัตโนมัติด้วยการแอ่นอกขึ้นเล็กน้อยอย่างรู้งาน ยิ่งโดนดูดดุนปลายถันรุนแรงเท่าไรก็ยิ่งเสียวซ่านมากเท่านั้น

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เพื่อน(ไม่)สนิท