"ถ้าฉันติดโรคจากแกขึ้นมาแกตายแน่"
"พูดเหมือนกูนอนกับผู้หญิงไปทั่ว ยังไงกูก็สดกับมึงคนเดียวอยู่แล้ว"
"พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง! แกแอบไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นลับหลังฉันแล้วใส่ถุงยางเหรอ? หรือเมื่อคืนที่กลับบ้านมาตอนตีสี่เพราะแอบหนีไปกับอีตัวที่ไหนงั้นเหรอ! สารภาพมา!"
"มนุษย์เมียนี่เป็นสิ่งมีชีวิตที่ชอบจับผิดจริงๆ" พารันถอนหายใจพรืดใหญ่อย่างระอากับท่าทางกระฟัดกระเฟียดของพัดชา พลางเสยผมลวกๆ "กูรักมึงขนาดนี้ มึงยังไม่เชื่อใจกูอีกรึไง"
"รักฉันเหรอ?"
"..." เขาพยักหน้าให้เป็นคำตอบ
"ไหนลองเรียกฉันว่าพัดแล้วแทนตัวเองว่าพายหน่อย"
"ยกตีนขึ้นมาถีบหน้ากูเลยก็ได้นะถ้าจะให้กูทำอะไรแบบนั้น" พารันเบือนหน้าหนี แล้วหยิบทิชชูมาเช็ดคราบเลือดออกจากหน้าขาของพัดชา ในขณะที่อีกคนยกยิ้มมุมปากอย่างนึกสนุก
"ไหนบอกว่าถ้าฉันขออะไรจะทำให้ทุกอย่างไง"
"ทำไมต้องให้กูทำอะไรน่าอายแบบนั้น"
"ไหนว่าอยากมีลูกไง แล้วจะเรียกฉันว่ามึงต่อหน้าลูกเหรอ ไหนลองบอกรักฉันอีกทีด้วยชื่อของตัวเองหน่อยสิ"
"ให้กูจูบตีนมึงแทนได้ไหม" ชายหนุ่มลูบหน้าตัวเองเบาๆ หากแต่ใบหูทั้งสองข้างค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย
"เร็วสิ ไม่รักกันเหรอ"
"ฉะ..ฉันรักเธอ"
"ไม่เอา" พัดชาทำหน้ามุ่ย แล้วหยัดกายลุกขึ้นมามองหน้าพารันอย่างกดดัน ทำเอาอีกฝ่ายแทบไม่กล้าสบสายตา
"พะ..พายรักพัดนะ"
"อุ๊บ!..ฮ่าๆๆๆๆ" เธอหัวเราะลั่นจนตัวงอเมื่อพารันยอมแทนตัวเองด้วยชื่อในที่สุด มันเป็นครั้งแรกที่ได้ยินเขาแทนตัวเองด้วยชื่อเล่นและเรียกชื่อเล่นของเธอในประโยคเดียวกัน ทำเอาคนฟังอย่างเธอรู้สึกอายแทน
"แม่งเอ้ย! ทำไมกูต้องมาพูดอะไรน่าอายแบบนี้ด้วยวะ" พารันสบถคำหยาบกลบเกลื่อนความเขินอาย ยิ่งได้ยินเสียงหัวเราะของพัดชาก็ยิ่งอยากหายตัวไปจากตรงนี้ให้รู้แล้วรู้รอด ตอนนี้เขาตะโกนถามตัวเองในใจว่าทำไมต้องยอมเธอขนาดนั้น
"ฮ่าๆๆๆ พายรักพัดนะ น่าขนลุกเป็นบ้าเลย"
"ถ้ายังไม่เลิกหัวเราะกูจะกระแทกให้หมอไม่รับรีแพร์เลย"
"อุ๊บ!..ฮ่าๆๆๆ" พัดชาพยายามกลั้นขำ ก่อนจะระเบิดหัวเราะออกมาอีกครั้งอย่างสุดจะกลั้น ไม่ได้สะทกสะท้านกับสีหน้าดุดันของพารันเลย
"ฮ่าๆๆ..อื้อ!" เสียงหัวเราะขบขันกลืนหายเข้าไปในลำคอเมื่อจู่ๆคนข้างบนก็โน้มใบหน้าลงมาประกบจูบแนบชิดอย่างอุกอาจ เขาสัมผัสเธออย่างป่าเถื่อนราวกับกำลังมอบบทลงโทษให้ นานพอสมควรกว่าจะยอมคืนอิสระให้เธออีกครั้ง
"กูยอมทำถึงขนาดนี้แล้วยังกล้าหัวเราะอีกนะ"
"ก็แค่อยากแกล้งเฉยๆ ไม่นึกว่าจะกล้าพูดจริงๆ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เพื่อน(ไม่)สนิท