เรื่องวิวาห์ของเจ้าสาวจำเป็น นิยาย บท 154

อาหารค่ำอันเลิศรสถูกจัดวางอยู่เต็มโต๊ะไปหมด เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนไม่ได้กินมันสักคำ เธอได้แต่มองไปทางเพื่อนเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนด้วยน้ำตาคลอเบ้า แล้วคอยเช็ดปากให้เธออยู่บ่อย ๆ ก่อนจะลูบศีรษะเธอเป็นครั้งคราวด้วยความรักอันลึกซึ้ง

น่าเสียดายที่เพื่อนเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนเป็นคนเลินเล่อ เธอจึงไม่เข้าใจถึงความคิดอันละเอียดอ่อนของผู้หญิงตัวเล็ก ๆ เช่นเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยน เธอได้แต่กัดกับฉู่หยู้ซีและมู่หยวน ไม่แม้แต่จะสนทนาถามไถ่เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนแม้แต่น้อย เมื่อเห็นว่าเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนน้ำตาไหล ยังได้หันไปตำหนิว่า “วัน ๆ เอาแต่ร้องไห้อยู่ได้ ฉันไม่เป็นอะไรแล้วนี่ หยุดร้องได้แล้วเข้าใจไหม?”

ฉู่หยู้ซีจ้องมองไปที่เพื่อนเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยน “ไม่มีความเป็นผู้หญิงสักนิด”

“มีนายก็พอแล้วนี่ เรามาแลกเปลี่ยนกันหน่อยเป็นไง?” เพื่อนเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนสะบัดปลายผมไปถูกใบหน้าของฉู่หยู้ซี ทำเอาฉู่หยู้ซีถึงกับตกตะลึงใจสั่น

“ท่าทางแบบนี้ไปเรียนมาจากที่ไหนกัน!” ฉู่หยู้ซีกระซิบหยอกล้อที่ข้างหูของเพื่อนเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยน

“เรียนมาจากเเม่ยายนายไง!” เมื่อเพื่อนเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนเห็นแววตาอันดูถูกมาจากสายตาของเขา ก็เหลือบมองดูอย่างเหยียดหยาม “อย่าดูถูกฉันขนาดนั้น ถึงฉันจะเปิดกว้างแต่ก็ไม่ได้มั่ว เตรียมตัวให้ดี อย่าให้เกินขีดจำกัดของฉัน!”

“หึ ๆ โม้อีกแล้ว เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนเป็นเพื่อนกับเธอ สักวันคงจะถูกเธอชักจูงไปในทางที่ผิด”

“นายจะไปเข้าใจอะไร เสี่ยวเนี่ยนยิ่งกว่าฉันเสียอีก!” เพื่อนเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนพูดออกมาอย่างไม่เกรงอกเกรงใจว่า “อย่างน้อยฉันก็ยังซิง แต่เสี่ยวเนี่ยนเป็นคุณแม่ลูกสามขวบแล้วนะ!”

“อย่างน้อยเธอก็บริสุทธิ์กว่า”

“นายชอบเธอเหรอ?” เพื่อนเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนยกมือขึ้นแตะหน้าผากของเขาแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย “น่าเสียดายนะที่เธอแต่งงานกับเซียวเซิ่งไปแล้ว นายน่ะทำได้เพียงแค่กลืนน้ำลายมอง”

“ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่มองเธออยู่ดี” ฉู่หยู้ซียกแก้วไวน์ขึ้นมา เขย่าเล็กน้อยแล้วยิ้มอย่างเหยียดหยาม “ดูสภาพสิ ดำอย่างกับอีกา”

นี่คือเรื่องจริง เพื่อนเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนเบ้ปาก จะว่าไปรูปร่างหน้าตาเธอนั้นดีทีเดียวรวมถึงหุ่นและผิวพรรณด้วย น่าเสียดายที่ดำคล้ำไปนิดตามพันธุกรรม

อีกด้านนั้น ทั้งสองถกเถียงกันไปมาไม่มีลดละ ส่วนอีกด้านหนึ่ง เสิ่นฉือจ้องมองไปที่เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยน หลังจากสังเกตอยู่เนิ่นนานในที่สุดเขาก็ค้นพบว่าเธอเป็นผู้หญิง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วส่งข้อความไปหาเซียวเซิ่งอีกข้อความหนึ่งว่า “เซิ่ง ฉู่หยู้ซีไม่ได้คบผู้ชาย วางใจเถอะ”

เขาไม่รู้ว่าตอนนี้เซียวเซิ่งยังไม่ได้รับข้อความใด ๆ เพราะหากว่าเซียวเซิ่งได้รับข้อความนี้แล้วก็คงจะโมโหเดือดดาลไม่อยู่นิ่งเป็นแน่ ยิ่งไม่อาจวางใจได้

หลังจากมื้อค่ำเสร็จสิ้นเรียบร้อย ปรากฏว่าเพื่อนเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนเมามาย แต่ก็ยังรู้สึกสนุกสนานอยากจะไปต่อที่ไนท์คลับ เธอบอกว่าจะคืนชีวิตที่สูญเสียไปหนึ่งเดือนนี้กลับมาให้ได้

เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนพยายามเกลี้ยกล่อมแต่ไร้ผล ถึงกระนั้นก็รู้สึกไม่วางใจจึงทำได้เพียงไปเป็นเพื่อนเธอที่โกลเด้นฟีนิกซ์

บรรยากาศในโกลเด้นฟีนิกซ์มีชีวิตชีวามาก ด้วยเสียงเพลงที่อึกทึกครึกโครม ชายหนุ่มหญิงสาวผู้คลั่งไคล้สวมใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้นเดินไปมา ทั้งบุหรี่และสุรา เหมาะสมกับสถานบันเทิงยามค่ำคืนที่กำลังจะเริ่มต้น

เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนไม่ชอบสภาพแวดล้อมแบบนี้ เพียงไม่นานเธอก็รู้สึกปวดหัวเพราะเสียงดัง ระหว่างนั้นพ่อบ้านเซี่ยโทรศัพท์มาหาเธอเรียกร้องให้เธอกลับบ้านหลายต่อหลายครั้ง แต่เพื่อนเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนยังไม่อยากไป เธอเองก็ไม่รู้จะจากไปได้อย่างไร

ด้วยความเบื่อหน่ายของพ่อบ้านเซี่ย เขาได้พาบอดี้การ์ดสองคนเดินทางมายังโกลเด้นฟีนิกซ์ ตั้งใจว่าจะพาบอดี้การ์ดอีกสองคนบุกเข้าไปด้านในเพื่อคุ้มกันเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยน แต่คิดไม่ถึงว่าเมื่อเขาเดินตรงเข้าไปในโกลเด้นฟีนิกซ์ก็ถูกผู้หญิงกลุ่มหนึ่งเข้ามารายล้อม

“แหมๆ พ่อสุภาพบุรุษมาจากที่ไหนกันคะเนี่ย ช่างหล่อเข้มเหลือเกิน”

“นั่นสิคะ อยากจะลองดูเหลือเกินว่าความรู้สึกที่ได้รับความรักจากคุณลุงแบบนี้จะอบอุ่นขนาดไหนกัน คิกๆๆ......เหล่าหญิงสาวพากันเข้ามาพูดคุยกับเขา ประโยคที่สนทนานั้นดูยั่วยวน

แม้ว่าพ่อบ้านเซี่ยจะมีอายุแล้ว แต่ว่าหุ่นของเขาก็ดีและโดดเด่น สวมเสื้อผ้าหรูหรา ประกอบกับท่าทางอันสง่างามมาโดยกำเนิด ช่างน่าดึงดูดสะดุดตาจริง ๆ

บอดี้การ์ดทั้งสองคนจึงทำได้เพียงหันมาปกป้องคุ้มกันพ่อบ้านเซี่ยแทน ไม่อย่างนั้น พวกเขากลัวว่าจะไม่อาจต้านทานได้

ทันทีที่พวกเขาก้าวไปด้านใน ก็มีรถหรูกว่าสิบคันหยุดลงที่หน้าประตู

“คุณกู้เชิญครับ” บอดี้การ์ดคนหนึ่งเปิดประตูรถด้วยความเคารพ ชายสวมชุดสีดำพอดีตัวก้าวออกมาจากรถ

ใบหน้าของชายคนนั้นดูเย็นชา ผมของเขาเป็นประกายหวีเป็นระเบียบ ดวงตาคู่นั้นดูดุดันราวกับจะขยุ้มศีรษะใคร รอยสักที่หยิ่งยโสบนต้นแขนดูขัดตา เป็นการเอ่ยเตือนโดยไม่ต้องพูดว่านี่คือผู้ชายที่ไร้ขอบเขต