เรื่องวิวาห์ของเจ้าสาวจำเป็น นิยาย บท 171

เซียวเซิ่งเปิดประตูท้ายรถ นำดอกคาร์เนชั่นที่มีรูปแบบงดงามช่อหนึ่งหยิบออกมา ยื่นให้เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยน นี่คือของขวัญที่จะมอบให้แก่เซี่ยจิ่น

ทั้งสองคนไม่ได้เป็นเพราะเซียวซาจึงทำให้ส่งผลกระทบต่ออารมณ์ แววตาที่จ้องมองซึ่งกันและกันแฝงไปด้วยความลุ่มหลง หน้าตาเต็มไปด้วย“ท่าทางในสายตาของฉันมีเพียงแค่เธอเท่านั้น” หวานชื่นได้มากขนาดไหนก็หวานชื่นมากเท่านั้น

“นี่เป็นเวรกรรมหรือวาสนาอะไรกันแน่?”

มองดูสามีภรรยาที่รักกันมากคู่หนึ่งจากที่ไกลๆ เซี่ยจิ่นปวดหัวเหมือนจะระเบิด “เซียวเซิ่งไม่เคยเอาใจใส่ผู้หญิงคนไหนมากขนาดนี้มาก่อน ควรจะทำอย่างไรดี?”

“คุณนาย ดิฉันว่าเสื้อผ้าที่คุณเอี๋ยนท่านนี้แต่งตัวค่อนข้างมีบุคลิกที่นับถือ รสนิยมดี หน้าตาดี ลักษณะนิสัยสูงส่งกว่าพี่สาวของเธอ”ผู้ช่วยกล่าวประเมินอย่างระมัดระวัง

เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนสวมใส่กระโปรงยาววินเทจสีชมพูเนื้อ คอร์เซ็ทรัดจนเอวบาง ชายกระโปรงพัดปลิวไสวตามลมอย่างนุ่มนวลดูเหมือนมีชีวิตชีวา

เธอไม่ได้แต่งหน้า เพียงแค่เพิ่มสีคิ้วให้เข้มขึ้นเพื่อให้เหมาะสมกับทรงผม เคล็ดลับเล็กๆน้อยๆนี้เผยให้เห็นความเฉลียวฉลาดของเธอออกมา

“คุณสมบัติประจำตัวดีจริงๆ ถ้าหากบนศีรษะเพิ่มมงกุฎสักอัน ยังนึกว่าเป็นองค์หญิงซีซี่(เอลีซาเบ็ทแห่งออสเตรีย-ฮังการี)ที่ออกมาจากในภาพยนตร์แล้ว”

เซี่ยจิ่นชื่นชมออกมาจากใจจริง แต่ทันทีหลังจากนั้นเธอก็โบกมืออย่างไร้เรี่ยวแรง “ต่อให้สวยงามอีกสักแค่ไหนก็ให้เธอก้าวเข้ามาในประตูบ้านของฉันไม่ได้ มิเช่นนั้นจะไม่ละอายใจต่อคนของตระกูลอันได้อย่างไรกัน?”

สิบปีก่อนอานเสี่ยวถังเสียสติหลังจากถูกรุมข่มขืน บิดาฆ่าตัวตายตาม อีกครึ่งชีวิตที่เหลือนะหรือ ทั้งหมดก็เป็นเพราะเกิดขึ้นจากการที่เซียวเซิ่งแก้แค้นพวกอันธพาลตัวน้อย

เขาที่รู้สึกผิดต่ออานเสี่ยวถังอยู่แล้ว ตอนนี้ยังมาแย่งแฟนสาวของน้องชายของเธออีก นั่นย่อมไม่ได้

คนเรามีชีวิตอยู่ทั้งชีวิต อยากจะมีชีวิตอยู่อย่างสบายใจ ก็ไม่ควรจะติดค้างมากจนเกินไป ผู้คนที่ต้องพึ่งพาอาศัยเงินทองและอำนาจเหล่านั้นก่อกรรมทำชั่ว สุดท้ายแล้วล้วนแต่มีจุดจบที่ไม่ดี

เธอต้องการทำให้ลูกหลานของตนเองเจริญรุ่งเรืองอายุยืนยาว ตระกูลเซียวเจริญรุ่งเรืองตลอดไป!

ดังนั้น ตนเองจะต้องควบคุมดูแลลูกชายให้ดี

“คุณนาย บางทีพวกเราอาจจะเข้าใจผิด คุณเอี๋ยนเป็นแฟนสาวของอานฉุนซีหรือไม่ก็ยังไม่ทราบแน่ชัด?”

“แบบนั้นปัญหาก็ยิ่งร้ายแรงมากกว่าเดิม”เซี่ยจิ่นยกมือขึ้นกุมบริเวณหน้าอกที่ขึ้นๆลงๆ ใบหน้าแฝงไปด้วยความรังเกียจ “ไม่ใช่แฟนหนุ่ม เธอไปโอบกอดชาวบ้านเขา? ผู้หญิงที่ศีลธรรมเสื่อมเสียเช่นนี้จะให้เข้ามาเหยียบในบ้านของฉันได้อย่างไรกัน? พวกผู้ชายทั้งหลายยังไม่เละเทะเท่าเธอเลย! จะตบแต่งภรรยาก็ต้องเพียบพร้อมด้วยคุณธรรม เอียนหยู่โรวแค่คนเดียวก็ทำให้เป็นทุกข์จะแย่แล้ว น้องสาวของเธอต่อให้เป็นนางฟ้าจากสวรรค์ลงมาจุติ ฉันก็ไม่ต้องการ!”

“คุณนายท่านอย่าเพิ่งร้อนใจ ถ้าไม่อย่างนั้นดิฉันโทรศัพท์ไปยืนยันกับอานฉุนซีเสียก่อน ว่าความสัมพันธ์ของเขากับคุณเอี๋ยนแท้ที่จริงแล้วเป็นอย่างไร หลังจากนั้นค่อยไตร่ตรองถึงแผนรับมือ”ผู้ช่วยใจเย็นเป็นอย่างมาก

เซี่ยจิ่นเห็นด้วยแล้ว “เธอถามเถอะ ถ้าหากเป็นแฟนสาวของเขา พวกเราก็เกรงใจสักหน่อย ถ้าหากไม่ใช่ละก็ ก็คิดหาวิธีการส่งเธอออกไปนอกประเทศ ผู้หญิงประเภทนี้ส่วนมากแค่ใช้เงินก็สามารถขับไล่ไปได้แล้ว”

“รับทราบค่ะ”ผู้ช่วยหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เตรียมที่จะโทรออก

“เดี๋ยวก่อน” เซี่ยจิ่นกดไปที่ขมับ “คำพูดของคนหนุ่มสาวไม่น่าเชื่อถือ เธอโทรศัพท์ไปถามเอี๋ยนจื้อโก๋ว”

ผู้ช่วยพยักหน้า กดโทรออกหาเบอร์โทรของเอี๋ยนจื้อโก๋ว ทางนั้นรับสายด้วยความรวดเร็ว “ผู้ช่วยเย่หรือ?”

“สวัสดีค่ะ ศาสตราจารย์เอี๋ยน”ผู้ช่วยของเซี่ยจิ่นมีมารยาทมาก แล้วก็มีไมตรีจิตมาก “ไม่ทราบว่าเท้าของคุณผู้หญิงหวงเป็นอะไรมากไหมคะ คุณนายยังวานให้ดิฉันไปเยี่ยมสักหน่อยค่ะ”

“เธอดีขึ้นมากแล้วครับ รบกวนคุณขอบคุณคุณนายแทนผมด้วย ส่วนการเยี่ยมก็ไม่จำเป็นแล้วครับ”น้ำเสียงของเอี๋ยนจื้อโก๋วซาบซึ้งเป็นอย่างยิ่ง

“ต้องไปเยี่ยมค่ะ อ้อใช่แล้วค่ะ เมื่อหลายวันก่อนคุณนายของดิฉันได้พบกับลูกสาวของคุณเข้าพอดี เธออยู่ด้วยกันกับทนายอัน มองดูไปก็ค่อนข้างสนิทสนมเลยทีเดียว”

“อ้อ คือแบบนี้——”

เอี๋ยนจื้อโก๋วกลัวว่าคนอื่นจะเข้าใจลูกสาวของตนเองผิด รีบร้อนอธิบาย “อานฉุนซีเป็นนักเรียนของผม เขากับลูกสาวคนเล็กของผมรู้จักกันตั้งแต่เมื่อห้าปีก่อนแล้ว ตอนนี้ทั้งสองคนอยู่ในสถานะเพื่อน ผมตั้งใจว่าจะให้พวกเขาสองคนแต่งงานกัน แต่ว่าอย่างไรเสียก็คงต้องขึ้นอยู่กับวาสนา”