เรื่องวิวาห์ของเจ้าสาวจำเป็น นิยาย บท 93

หงยวี่วางใจลงได้ พูดเรื่องที่น่าอัศจรรย์ใจออกมา “ปลาดุกน้อยฉันจะบอกคุณนะ วันนี้ดอกไม้ของคุณชายนั้นควรจะมอบให้คุณ”

เดิมทีเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนไม่เชื่อ ลุกขึ้นมาอยากจะเดินออกไป กลับถูกหงยวี่ดึงเอาไว้แน่น “ฉันพูดจริงๆนะ ดอกไม้ช่อนั้นคุณชายดึงออกส่วนหนึ่ง จึงทำเป็นขยะมอบให้เอียนหยู่โรวเชยชม”

“ดึงออก......ส่วนไหน?”เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนขมวดคิ้วเป็นปม ทันใดนั้นก็นึกถึง“ปืน”ที่อยู่ในแขนเสื้อของเซียวเซิ่ง

“ก็คือส่วนใจกลาง กุหลาบดอกหนึ่ง ทว่าที่น่าประหลาดใจคือ――”หงยวี่แอบยิ้มอย่างลึกล้ำ “กุหลาบดอกนั้นตอนนี้วางอยู่บนหัวเตียงของคุณ คุณไม่รู้สึกว่ามีความหมายลึกซึ้งอย่างอื่นเหรอ? ดอกกุหลาบแดงเป็นสัญลักษณ์ของความรัก~คุณชายมอบความรักให้คุณแล้วนะ~”

เซียวเซิ่งมอบความรักให้เธอ?

ภายในใจของเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนสั่นระทวย ใบหน้าแดงระเรื่อขึ้นมาอย่างเหลือเชื่อ ระหว่างคิ้วแสดงความปลื้มปีติออกมา แต่แวบเดียวก็สูญหายไป “คุณอย่าเดามั่วซั่ว เป็นไปได้ว่าไม่ใช่กุหลาบดอกนั้น อีกทั้งคุณไม่ได้ยินเหรอ พรุ่งนี้เซียวเซิ่งจะพาเอียนหยู่โรวไปทานข้าวที่คฤหาสน์หลังเก่า พร้อมทั้งค้างคืน”

“แล้วจะยังไง?”หงยวี่ยิ้มอย่างเย็นชา แสดงสีหน้าออกมาว่า “ฉันรู้เรื่องภายใน”ประมาณนั้น “คุณชายแต่งงานกับเอียนหยู่โรวก็เพื่อจะทำให้คุณท่านโมโห ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอ เอาล่ะ อย่าพูดอะไรไปไกลอีกเลย ไปเฆี่ยนด้วยแส้กันเถอะ”

เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนยอมรับว่าข่าวนี้มีค่ากับเธอ ดังนั้นจึงฟาดหงยวี่ด้วยแส้สิบครั้งอย่างแรง หงยวี่รู้สึกดีเกือบจะฟาดกลับไป ตัดสินใจแล้วว่าจะไปขุดคุ้ยข่าวสารมาแลกกับแส้

เดิมทีเธอยืนอยู่ฝั่งเอียนหยู่โรว เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนนั้นถือว่าเป็นผู้บุกรุก เป็นคนใหม่ ถูกรังแกก็เป็นเรื่งปกติ แต่กระนั้นตอนนี้คือส่งเสริมปลาดุกน้อยผู้ยิ่งใหญ่ให้แต่งงานกับคุณชาย แน่นอนว่าต้องให้ความช่วยเหลือ

การทานข้าวของเย็นวันนี้นำพามาซึ่งสิ่งที่กระทบจิตใจเอียนหยู่โรวอย่างมาก เวลานี้เธอนอนอยู่บนเตียง ภายในใจสับสนวุ่นวายอย่างมาก ได้รับความทุกข์ทรมาน ความเจ็บปวด ปวดใจเหลือคณา ยังดีที่มีแม่เป็นที่พึ่ง

รถของหวงฟางจอดอยู่ที่หน้าประตูสถานีตำรวจทั้งบ่าย เธอรอให้สวี่เจียนออกมา น่าเสียดายจ้องจนตาลาย ก็มองไม่เห็นแม้เงาของผู้บัญชาสวี่

หวงฟางอดที่จะแอบด่าแม่สวี่เจียนไม่ได้：แฟนตัวเองถูกคนอื่นครอบครองแล้ว ทำงานเก่งกาจแค่ไหน การงานดีแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์ ผู้ชาย ก่อนอื่นต้องมีความสามารถในการปกป้องผู้หญิงของตัวเอง นอกเสียจากว่าไก่อ่อน

กำลังด่าสาปแช่งอยู่ สายโทรศัพท์ของลูกสาวก็มาถึงแล้ว เธอรีบรับทันที “โรวเอ๋อร์?”

“คุณแม่ ฮือๆ......”เอียนหยู่โรวระงับเสียงร้องไห้เอาไว้ เอาเรื่องที่เซียวเซิ่งมอบดอกไม้ให้เธอกับเรื่องอาหารเย็นพูดอธิบายออกมาอย่างคร่าวๆ

ได้เห็นลูกสาวได้รับความกล้ำกลืนขนาดนี้ หวงฟางปวดใจอย่างมาก มีความคิดที่อยากจะฆ่าคนขึ้นมาแล้ว

เอียนหยู่โรวร้องไห้อย่างเงียบๆ “คุณแม่ ตอนนี้ฉันเกรงว่าเซียวเซิ่งจะนำทะเบียนสมรสที่จดกับเอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนออกมา เมื่อพวกเขาเปิดเผยสถานะออกมา ทุกอย่างของฉันก็จะหมดกัน และก็ไม่เป็นคนที่ถูกเลือก ฉันไม่อยากสูญเสียเซียวเซิ่ง ไม่อยากสูญเสียตำแหน่งคุณผู้หญิงของคุณชายไป”

“ไม่มีทางหรอก ลูกรัก”หวงฟางรีบปลอบใจ “เซียวเซิ่งมีแผนการที่ล้ำลึก ฉันคิดวิเคราะห์ดูแล้ว ทะเบียนสมรสอันนี้เขาจะเอาออกมาต่อชีวิตในเวลาที่สำคัญที่สุด หรือว่ารอให้เอี๋ยนเสี่ยวเนี่ยนรักเขาก่อนหลังจากนั้นค่อยเปิดเผยออกมา เพียงแค่พรุ่งนี้คุณต้องตั้งท้องลูกของเขาความเสี่ยงเหล่านี้ก็จะหมดไปแล้ว”

“ท้องเด็กคนหนึ่งไม่ง่ายขนาดนั้นนะ คุณแม่?”

“ฉันพูดกับคุณแล้วไม่ใช่เหรอ คืนพรุ่งนี้เก็บอสุจิของเขาให้ได้มากที่สุด พวกเราเอาไปทำกิ๊ฟต์ ไม่แน่อาจจะให้กำเนิดแฝดสองแฝดสามก็ได้นะ！”

“งั้นก็ต้องมีอะไรกับเซียวเซิ่งให้สำเร็จ ถึงจะสามารถเก็บอสุจิของเขาได้ ไม่งั้นก็คงไม่มีโอกาส”

“วางใจเถอะ เขาจะทำกับคุณ”

หวงฟางได้วางแผนเอาไว้อย่างดีแล้วเผยรอยยิ้มออกมา “วันนั้นตอนที่ฉันไปเยี่ยมคุณนายเซียว เซียวจวินเซิงก็อยู่ด้วย ฉันใช้โอกาสนี้ร่ำร้องออกมาว่าเซียวเซิ่งไม่ยอมร่วมหอกับคุณ ปฏิบัติต่อคุณอย่างไม่เป็นธรรม ตอนนั้นสีหน้าของเซียวจวินเซิงก็ไม่ค่อยจะดีแล้ว คุณนายเซียวไม่กล้าพูด แต่ว่าเซียวเซิ่งกลัวพ่อของเขาที่สุด เรื่องนี้สำเร็จอย่างแน่นอน”

เอียนหยู่โรววางใจได้แล้ว “งั้นฉันจะไปเตรียมถุงยางอนามัยเอาไว้ พยายามรวบรวมเจ้าลูกอ๊อดให้ได้มากสักหน่อย”

“ไปเถอะ พักผ่อนให้เพียงพอ รอให้ถึงคืนพรุ่งนี้ค่อยมาต่อสู้กัน ให้กำเนิดลูกสักแปดคนสิบคน นำเอาทรัพย์สมบัติของตระกูลเซียวทั้งหมดมาสืบทอดต่อ！”หวงฟางให้กำลังใจกับลูกสาว

สองแม่ลูกวางสายโทรศัพท์ ก็เป็นเวลาสองทุ่มกว่าแล้ว สวี่เจียนไม่เห็นแม้เงาโผล่ออกมา หวงฟางนั่งอยู่ไม่ไหวแล้ว ลงรถไปถามที่ป้อมยาม