เสน่หามาเฟีย นิยาย บท 17
ดาด้าได้แต่มองโรเบิตเดินจากไป
"คุณจะให้คุณโรเบิร์ตไปไหน อยู่กันหลายคนรับฟังรับรู้นี้มันดีอยู่แล้ว !!!
ดาด้าเริ่มกลัวในความไม่ปลอดภัยของตัวเอง หญิงสาวกลัวการกระทำที่ผ่านมาของชายหนุ่มที่พยายามขืนใจรังแกเธอเหมือนกับที่ผ่านมา
" ที่แห่งนี้ผมเป็นนาย คนที่สั่งการได้มีเพียงผมเท่านั้น !!! เอ็ดเวิร์ด ทำหน้ายียวนกวนประสาทดาด้า
เมื่อโรเบิร์ตเดินออกไปและปิดประตูห้อง ตอนนี้ภายในห้องทำงานออฟฟิศสุดหรูของเอ็ดเวิร์ด มีเพียงดาด้าและชายหนุ่มสองคน
" วันนี้สรุปแล้วคุณมีเงินมาคืนผมไหม 50 ล้านเหรียญ ผมจะได้ปล่อยตัวพ่อคุณไป "
เค้าบอกอย่างท้าทายและส่งสายตาดุแฟนเค้ารู้อยู่แล้วว่าหญิงสาวไม่มีเงินแน่นอน
"วันนี้ฉันไม่มีเงินมาให้คุณหรอก"
" อ่ะ แล้วจะมาทำไมให้เสียเวลา เวลาของผมเป็นเงินเป็นทองคุณก็รู้ดี ผมไม่ได้มีเวลาว่างมานั่งคุยกับเด็กที่เพิ่งเรียนจบใหม่แบบคุณนะ "
"ฉันทราบค่ะ วันนี้ฉันอยากจะเสนอข้อตกลงให้คุณนิดหน่อยค่ะ ถึงแม้ฉันไม่มีเงินมาคืนให้คุณแต่ฉันสามารถทำงานใช้หนี้คุณได้ค่ะ "
" อย่างคุณจะมีข้อเสนออะไรมาให้ผม ถ้าคุณจะมาเป็นนางบำเรอผม ผมไม่ต้องการนะ เพราะนางบำเรอของผมมีเยอะแล้ว สวย โสดโสด ซิงๆ มีเยอะเลย หน้าอกก็ใหญ่พร้อมที่จะตอบสนองผมทุกเวลา หน้าอกแบนราบอย่างคุนร่างกายไม่ตอบสนอง แข็งเป็นท่อนไม้ผมไม่ต้องการ "
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสน่หามาเฟีย