เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ นิยาย บท 26

เธอหาผู้เสียหายสองสามรายที่มีแผลบนใบหน้าที่แย่ที่สุด หลังจากทำความสะอาดบาดแผลแบบง่ายๆให้พวกเขาแล้ว ก็ใช้ผลิตภัณฑ์ที่เป็นอิมัลชัน

ผลิตภัณฑ์นี้ให้ความสดชื่น อาการแสบร้อนและเจ็บปวดในบริเวณแผลบรรเทาลงอย่างเห็นได้ชัด ให้ความรู้สึกสดชื่น

"ฉันรู้สึกสบายขึ้นมาก"

ในเหตุการณ์นอกจากผู้เสียหายแล้ว ยังมีสื่อมวลชนอีกมากมาย

ทุกคนล้วนอยากได้ภาพเป็นที่แรก

ดังนั้นการถ่ายทอดสดทางโทรศัพท์และการถ่ายทอดสดข่าวต่างตื่นเต้นและต้องการเห็นบทสิ้นสุดของพายุลูกนี้

วันวิวาห์ไม่กลัวเลย เธอกล้าเผชิญหน้ากับกล้องที่ถ่ายทอดสด แล้วพูดอย่างจริงใจ "ในฐานะผู้รับผิดชอบเชลน่า ฉันขอเป็นผู้รับผิดชอบหลักที่รับผิดชอบเหตุการณ์นี้ ฉันขอขอโทษผู้บริโภคทุกคนที่ซื้อฟาวเวอร์และเชื่อในเชลน่ามาโดยตลอด เป็นความประมาทของฉันเองที่ทำให้คนที่เจตนาไม่ดีมีโอกาสที่จะใช้ประโยชน์จากผลิตภัณฑ์ที่ไม่สมบูรณ์นี้ ซึ่งทำให้ทุกคนได้รับความเสียหาย ขอโทษค่ะ!"

เธอโค้งตัวลงลึก หลังจากผ่านไปสามวินาทีแล้วยืนขึ้น พูดต่อว่า "ตอนนี้ขอให้ลูกค้าทุกคนที่ซื้อผลิตภัณฑ์ฟาวเวอร์ไปหยุดใช้ผลิตภัณฑ์ ตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป บริษัทจะเปิดช่องทางการคืนเงินและค่าชดเชย ส่วนช่องทาง พวกเราจะประกาศบนเว็บไซต์ของบริษัทอย่างเป็นทางการ โปรดให้ความสนใจ ในขณะเดียวกันสำหรับลูกค้าทุกคนที่เคยซื้อสินค้า บริษัทจะส่งผลิตภัณฑ์สูตรที่สมบูรณ์แบบฟรีให้คุณอีกขวด ผลิตภัณฑ์สูตรที่สมบูรณ์แบบไม่เพียงแต่กำจัดรอยแผลบนใบหน้าได้ แต่ยังสามารถลบรอยแผลเป็นและริ้วรอยต่างๆได้ด้วย สุดท้ายนี้ขอให้ทุกคนฟื้นตัวโดยเร็ว"

ในขณะที่ขอโทษและอธิบาย เธอยังกวาดโฆษณา

มีคนถามเสียงดังว่า "ลบรอยแผลเป็นและริ้วรอย? ถ้าผลิตภัณฑ์นี้ไม่สามารถทำได้จะทำอย่างไร?"

วันวิวาห์ยิ้มอย่างมั่นใจ "เชลน่าจะอยู่ตรงนี้ไม่หนีไปไหน ฉันจะอยู่ที่นี่ตลอด ถ้าหากใช้ไม่ได้ผล ยินดีต้อนรับพวกคุณมาหาฉันได้ตลอด"

พูดจบ เธอโค้งคำนับอีกครั้ง แล้วขยิบตาให้โมโม๊ะ จากนั้นหันหลังจากไป

"เดี๋ยวก่อน ยังไปไม่ได้"

ฝูงชนแตกตื่น ผู้เสียหายเบียดมาล้อม "คุณให้ชุดทดลองกับพวกเขา แล้วพวกเราล่ะ? พวกเราก็เป็นผู้เสียหาย"

"ใช่ เราก็ต้องการเหมือนกัน!"

วันวิวาห์พูดปลอบ "จำนวนผลิตภัณฑ์ที่นำมาวันนี้มีจำกัด ฉันได้ให้ทุกคนลองใช้หมดแล้ว พรุ่งนี้ฉันจะเตรียมผลิตภัณฑ์ใหม่ที่เพียงพอสำหรับทุกคน พรุ่งนี้ทุกคนมารับได้ จะมีคนมาแจกจ่ายโดยเฉพาะ วันนี้ทุกคนก็ลำบากกันมากแล้ว รีบกลับกันไปก่อนเถอะ เพียงแค่หยุดใช้ผลิตภัณฑ์เดิม แผลที่เป็นหนองจะไม่รุนแรงอีกต่อไป ขอให้ทุกท่านวางใจ"

ออกไปได้อย่างปลอดภัย

พวกวาเลนไทน์ก็อยากจะตามออกไปเงียบๆ แต่ทันทีที่ก้าวเดินได้สองก้าวก็ถูกผู้เสียหายที่โกรธจัดขวางไว้

ไข่เน่า ผักเน่าที่ไม่ได้ใช้ก่อนหน้านี้ถูกใช้จนหมด

"คนใจดำ!"

"หัวขโมย! ไม่เพียงแต่ขโมยผลงานของน้องสาวตัวเองเท่านั้น แต่ยังแสร้งทำเป็นเข้าใจ ใส่ร้ายผู้อื่นว่าไม่รับผิดชอบกับเหตุการณ์อีก"

"เลือดต้องล้างด้วยเลือด! แกทำลายใบหน้าของพวกเราอย่างไร พวกเราก็จะทำลายใบหน้าของแกแบบนั้น!"

...

วาเลนไทน์หน้าซีด หลายคนพยายามจะเข้าไปในบริษัท

ล็อบบี้ของเชลน่า

วันวิวาห์กลับไปเก็บของที่ห้องทำงาน บังเอิญเจอกับพวกวาเลนไทน์ที่กำลังหนีจากปัญหา

พี่สาวแรกเงียบรู้สึกขุ่นเคืองและอับอาย เธอดึงภาชิระร้องไห้อย่างขมขื่น

"ชิระ นายต้องเชื่อฉันนะ ฉันไม่ได้ขโมยผลงานของวิวาห์จริงๆนะ ลูกน้องเป็นคนให้ฟาวเวอร์กับฉันแล้วบอกว่าทีมได้ร่วมกันพัฒนาขึ้น ฉันแค่อยากมีผลงานประสบความสำเร็จเพื่อตอบแทนพ่อแม่ที่เชื่อใจในตัวฉันบ้าง นี่เพิ่งจะเป็นผู้นำการผลิตและปล่อยตัวสินค้าออกสู่ตลาดเท่านั้น... จะโทษก็ต้องโทษที่ตัวเองโง่เกิน ที่ตกหลุมพรางเธอครั้งแล้วครั้งเล่า"

"เหอะ!"

วันวิวาห์กอดอกหัวเราะเยาะ

จิราวัฒน์เห็นวันวิวาห์ ความโกรธก็พุ่งทันที

"อีนังตัวดี เธอยังกล้าดียังไงมาปรากฏตัวต่อหน้าฉัน!"

เขาพุ่งเข้าไปง้างมือจะตบอย่างดุดัน

"หยุดนะ!"

โมโม๊ะพุ่งเข้ามาผลักจิราวัฒน์ออกไปอย่างรวดเร็ว

เธอชูโทรศัพท์ในมือขึ้นอย่างภาคภูมิใจ "จิราวัฒน์ นายคิดให้ดีก่อนนะ ถ้าวันนี้มือนายกล้าตบลงไป ก็เตรียมใจติดคุกข้อหาทำร้ายร่างกายผู้อื่นได้เลย ถึงแม้ว่าสุดท้ายนายจะไม่ได้ติดคุก แต่ชื่อเสียงก็จะถูกทำลายป่นปี้!"

บนหน้าจอโทรศัพท์ คือภาพใบหน้าที่ขยายใหญ่ของจิราวัฒน์