เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ นิยาย บท 56
โมโมะใจฝ่อ “ก็นั่นมันอุบัติเหตุไหมล่ะ……อีกอย่าง ครั้งสองครั้งใครไม่เคยผิดพลาดกันบ้าง ทำไมเธอถึงไม่กล้าพาหลุมนี้บ้าง？”
“เอาล่ะๆๆ ”
วันวิวาห์พูดแบบลวกๆ “เป็นความผิดฉันเอง ต่อจากนี้ฉันคือภรรยาของทายาทเศรษฐี คุณโมโมะพอใจยังคะ？”
เธอกลอกตา พูดอย่างไม่สบอารมณ์ “และไม่คิดว่า เมืองโตตูอะไรนั่น？ทายาทเศรษฐีอันดับหนึ่งจะพาลูกสาวมาหาฉันเหรอ？ ถึงต่อให้มา ก็ไร้สมองมากๆ อยู่ๆก็ถูกฉันฉกใบสมรสมา？ ตกลงเธอคิดว่าไง？”
โมโมะ “……”
สงสัยมากจริงๆ แต่เธอเชื่อว่าการตรวจสอบครั้งนี้ของตัวเองไม่ผิดแน่
แต่ตอนนี้ยังไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด พูดต่อไปก็ไม่มีประโยชน์
โมโมะเปลี่ยนเรื่อง “ฉันมีข่าวดี อยากฟังไหม？”
“พูดมา ”
“เธอยก ‘เชลน่า’ กับ ‘โซน่า’ ให้วาเลนไทน์แล้วไม่ใช่เหรอ รู้ไหมว่าผลออกมาเป็นยังไง？นี่เพิ่งจะไม่กี่วันเอง ผลการทำงานของบริษัททั้งสองของเธอลดลงมาเรื่อยเรื่อย หุ้นยิ่งร่วงลงนะ ร่วงแล้วร่วงอีก ”
วันวิวาห์เงียบ
ถึงแม้ว่ายังคงเจ็บใจอยู่บ้าง แต่เธอก็สามารถสงบอารมณ์ฟังต่อไปได้
ประตูห้องคนไข้ถูกเคาะ
“เข้ามา ” วันวิวาห์ส่งเสียง
ประตูเปิดออก ชายกลางคนคนหนึ่งถือกระเป๋าเอกสารเข้ามา “ประธานวิวาห์ครับ ”
คนที่มาไม่ใช่ใครอื่น เป็นทนายโอชาที่วันวิวาห์ใช้ในเมื่อก่อนตอนที่อยู่ในตระกูลโสธรณาลัย
“ทนายโอชา？”
วันวิวาห์ประหลาดใจ “มีธุระอะไร？”
โอชาจัดการงาน แล้วยื่นเอกสารมาหนึ่งฉบับ “เอกสารนี้ประธานวิวาห์คงคุ้นดีนะครับ？”
วันวิวาห์รับมา เปิดดู เมื่อตอนที่อยู่หน้าสถานพักฟื้นผู้ป่วย เอกสารการโอนบริษัทที่ชูเกียรติเอามาให้เธอเซ็น
โอชาพูด “บนเอกสารกำหนดตั้งแต่วันที่เซ็นลงนาม ว่าภายในเจ็ดวันทำงาน คุณจะต้องเอาเอกสารและโครงการการวิจัยทั้งหมดยกให้ตระกูลโสธรณาลัย แต่จนถึงวันนี้ คุณยังไม่มีการส่งให้ ประธานวันวิวาห์ได้กำลังทำการยื่นเรื่องฟ้องศาลเรียบร้อยแล้วครับ ”
โมโมะฟังอย่างโกรธจัด “พวกนายหน้าด้านเกินไปแล้วนะ เอาของไปแล้วยังไม่พอ ยังมาแย่งโครงการที่วิวาห์กำลังทำอยู่ในมือ ทำตัวเป็นคนหน่อย！วิวาห์ออกมาตัวเปล่าแล้ว พวกเขาต้องการอะไร？！”
“โม ”
วันวิวาห์ห้ามโมโมะ ปิดเอกสารแล้วโยนไปด้านข้างอย่างนิ่งๆ “เพราะเขาอยากฟ้อง ก็ปล่อยให้พวกเขาฟ้องไป ฉันไม่เคยตอบตกลงเงื่อนไขไร้เหตุผลพวกนี้ แล้วก็ไม่กลัวที่จะต้องประชันหน้ากับพวกเขาด้วย พวกเขาอยากฟ้องร้อง ฉันก็เป็นไงเป็นกัน ”
ยังไงซะก็เป็นเจ้าหญิงที่อยู่กับตัวเองมาหลายปี โอชาโน้มน้าว “แต่ประธานวิวาห์ครับ ประธานอย่าหัวแข็งกับประธานวันวิวาห์เลยนะครับ อ่อนข้อกับเขาหน่อย ยกของให้เขาก็ไม่มีผลเสียอะไรกับคุณ ตัวอักษรขาวดำบนสัญญานี้ ก็เป็นคุณเซ็นจริงๆ ไม่มีปัญหาอย่างอื่น ถ้าขึ้นศาลขึ้นมาจริงๆ คุณก็ไม่มีทางชนะ สำเนาเอกสารผมวางไว้ตรงนี้นะครับ คุณพิจารณาดีๆ ”
หลังจากที่โอชาไป โมโมะโกรธจนโยนเอกสารไปตรงประตู
“โม ช่วยเก็บเอกสารขึ้นมาหน่อย ”
วันวิวาห์นึกถึงตำเตือนของภาชิระที่ร้านหม้อไฟ ความสงสัยก็ผุดขึ้นมาในใจ
โมโมะเก็บเอกสาร แล้วยื่นให้เธอ พูดด้วยความเป็นห่วง “วันวิวาห์ สัญญานี่ จะไม่มีปัญหาจริงๆใช่ไหม？”
วันวิวาห์เพิ่งจะอ่านไปแบบผ่านๆ ไม่ได้อ่านอย่างละเอียด
ตอนนี้เปิดไปทีละหน้า ก็แอบตกใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ