เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ นิยาย บท 82
“ไม่ใช่ ฉันแค่ใส่ชั่วคราว ……”
“ซื้อ！”
วันวิวาห์ยังพูดไม่จบ จอมพลก็โยนเสื้อผ้าตัวหนึ่งไปในที่อ้อมแขนเธออย่างเผด็จการ：“วันนี้ไม่ซื้อจนห้างปิดก็อย่าได้ออกไปจากที่นี่”
วันวิวาห์：“……”
เผด็จการไปแล้ว！
ชายหนุ่มโยนเสื้อผ้าติดต่อกันไม่หยุด
วันวิวาห์รับไว้อย่างตื่นตระหนกทำอะไรไม่ถูก เลยหยิบติดมือมาดูตัวหนึ่ง
ชุดกระโปรงเจ้าหญิงโลลิต้า？！
ดวงตาวันวิวาห์กระตุก
นี่มัน……ปีศาจดื่มด่ำกับสิ่งสวยงามอะไรกันเนี่ย？！
หรือว่า เขาเห็นเธอเป็นหนูกะทิ？！
“ฉันเลือกเอง！”
โยนเสื้อผ้าในอ้อมแขนให้พนักงานบริการ ส่วนตัวเองเดินไปที่โซนชุดทำงานผู้หญิง เลือกไปสองสามตัว
ในจุดที่เธอมองไม่เห็น มุมปากจอมพลก็ยกขึ้นบางๆ
โซนชุดทำงานอยู่ติดกับโซนเสื้อผ้าผู้ชาย
วันวิวาห์ถูกดึงดูดด้วยสูทบนตัวแบบ จากนั้นจึงให้คนหยิบลงมาทันที
“ชุดนี้คุณสวมไปต้องดูดีแน่ๆ ลองหน่อยไหม？”
จอมพลพยักหน้าอย่างเย่อหยิ่ง：“คุณช่วยผมลองสิ”
วันวิวาห์จึงเป็นพนักงานบริการอย่างอดทนบากบั่น
ชายหนุ่มมองหญิงสาวที่กำลังยุ่งอยู่รอบๆตัวเอง ความเย็นชาจากสีหน้านั้นหายไป เผยรอยยิ้มบางๆออกมา
วันวิวาห์แอบโล่งอก เบะปาก
เอาใจยากเสียจริง！
ทั้งสองกำลังเลือกอยู่นั้น โทรศัพท์จอมพลดังขึ้น
“กะทิเกิดเรื่องขึ้นแล้ว ส่งไปที่โรงพยาบาลแล้ว”
สายตาจอมพลดูเย็นชา
วันวิวาห์ก็ตื่นตระหนกทันที เสื้อผ้าในมือตกไปที่พื้นอย่างไม่รู้ตัว
ตอนทั้งสองรีบมาที่โรงพยาบาล เด็กก็ส่งมาที่ห้องฉุกเฉินแล้ว
ครูใหญ่กับคุณครูประจำชั้นของหนูกะทิอธิบายอย่างสั่นกลัว：“คุณพ่อกะทิ เป็นความผิดของพวกเราเอง ไม่ได้ดูแลกะทิ กิจกรรมกลางแจ้งในวันนี้ กะทิเล่นสไลด์เดอร์กับเพื่อนๆ ไม่รู้ว่าทำไม จู่ๆเธอก็ล้มลงมาจากสไลด์เดอร์ ด้านล่างสไลด์เดอร์คือสนามหญ้า ตอนเด็กยังไม่ตก แล้วหล่นลงมา หัวไปชนบนสไลด์เดอร์ จนเกิดแผลที่หัว ……”
สายตาจอมพลดูเย็นชา เปลี่ยนเป็นชุดกาวน์แล้วเข้าไปในห้องฉุกเฉิน
วันวิวาห์รออยู่ข้างนอกอย่างร้อนใจ
ครูและครูใหญ่ก็พูดอาการบาดเจ็บไม่รู้เรื่อง เธอจึงได้แต่มองไปที่หน้าห้องฉุกเฉินอย่างกังวล
ดีที่แป๊บเดียวกวินทร์ก็ออกมาเร็ว
วันวิวาห์เข้าไปหา：“คุณชายกวินทร์ กะทิเป็นไงบ้าง？”
สายตากวินทร์ดูซีเรียส：“แผลที่หัวลึกมาก เสียเลือดไปเยอะ ตอนนี้ต้องรีบถ่ายเลือด”
รีบพูดจบอย่างรีบร้อน เขาหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรหาแผนกเลือดทันที：“รีบเอาหมู่เลือดอาร์เอชลบออกมาจากศูนย์โลหิตทันที”
“หมู่เลือดอาร์เอชลบ？”
วันวิวาห์ตะลึง แล้วรีบจับกวินทร์ไว้ ยื่นแขนออกไป：“ไม่ต้องเอามาหรอก ฉันก็หมู่เลือดนี้”
ขากวินทร์ที่ก้าวออกไปแล้วชักกลับมา ประหลาดใจอย่างมาก
บังเอิญขนาดนี้เชียว？！
เขาไม่ทันได้ถามมาก ก็รีบพาวันวิวาห์ไปตรวจเลือด
ในห้องฉุกเฉิน
หนูกะทิที่อยู่บนเตียงมีสีหน้าซีดขาว กำลังหมดสติอยู่
จอมพลมองจนคิ้วขมวด สายตาดูมืดมนและน่ากลัว
กวินทร์เข้าไปอย่างระมัดระวัง：“พี่พล มีเลือดแล้ว พี่ว่าบังเอิญไหม ผมกำลังจะเอาเลือด พี่สะใภ้ก็ยื่นแขน บอกว่าไม่ต้องเอา เธอก็มีหมู่เลือดนี้ ผมเลยพาเธอไปตรวจเลือด เข้ากันได้หมด ตอนนี้กำลังเจาะเลือดอยู่ เดี๋ยวก็เอามาให้ได้แล้ว”
ใบหน้าที่นิ่งเฉยของจอมพลในที่สุดก็ตอบสนองคืนกลับมา มองกวินทร์อย่างประหลาดใจ：“วันวิวาห์？”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เสพรักร้อน กลางใจตัวพ่อ