เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 1245

บทที่ 1245 เธอเป็นผู้อํานวยการของพวกเรา 4

หยูซีดูข่าวแล้วมองไปที่จ่ายหวินเชิ่งและถามเบาๆว่า “นายท่านเชิ่ง เทพหลิงเป็นผู้อํานวยการจริงๆงั้นเหรอ?”

“ไม่ใช่เธอมั้ง?”

“ไม่ นายท่านเชิง นายไม่สนใจผมเลย ข่าวที่ดังขนาดนี้ นายกลับปิดบังผมมาตลอด! หัวใจดวงน้อยของผม!”

“นายคิดว่า นายท่านรู้มาก่อนเหรอ? หือ?”

อันที่จริงจ่ายหวินเชิ่งรู้สึกได้มานานแล้ว แต่เขาไม่ได้คาดเดาว่าเจี่ยนอีหลิงจะเป็นผู้อํานวยการของลั่วไห่เซิน

“เอ่อ?”

นายท่านเชิงไม่รู้มาก่อนเหรอ?

ทันใดนั้นหยูซีก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้น่าสงสาร

ถ้านายท่านเชิ่งไม่รู้ ก็เป็นเรื่องปกติที่เขาจะไม่รู้

นายท่านเชิงเป็นคนข้างหมอนของเทพหลิง!

นอนเตียงเดียวกัน แต่กลับไม่รู้ความลับของเทพหลิง

เขาไม่จําเป็นต้องพูดมากกว่านี้

หันเหมิงอวี้ที่อยู่ด้านข้างกล่าวว่า “นายท่านเชิ่ง พี่สะใภ้ของเราแข็งแกร่งมาก นายต้องระวังให้ดี คงไม่ต้องบอกว่าข้างนอกมีผู้ชายป่าเถื่อนที่อยากครอบครองลั่วไห่เซินมากเท่าไหร่ พวกเขาสามารถเข้าแถวจากประตูตะวันออกของเป่ยจิงไปยังประตูตะวันตกได้เลย” จ่ายหวินเชิ่งหรี่ตาลง “ฉันเป็นคนดูแลเธอมา ใครจะกล้าแย่ง?”

เขาเฝ้ามองกระต่ายน้อยตั้งแต่เธออายุสิบห้าปี จนตอนนี้กระต่ายน้อยอายุยี่สิบปีแล้ว ห้าปีมานี้ กระต่ายน้อยสูงขึ้นห้าเซนติเมตรและโตขึ้นมาก แม้จะตัวเล็กกว่าคนอื่นในวัยเดียวกันเล็กน้อย แต่เห็นได้ชัดว่าอ้วนขึ้นกว่าเมื่อก่อนรอ?”

ทันใดนั้นหยูซีก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ “นายท่านเชิ่ง นายเลี้ยงกระต่ายไว้เป็นอาหารงั้นเหรอ

“แล้วไงล่ะ?” จ่ายหวินเชิ่งเลิกคิ้ว

เอ่อ…หยู รู้สึกว่าตัวเองไร้ประโยชน์ตลอดหลายปีที่ผ่านมา

เขาเพิ่งเข้าใจมันในตอนนี้

เมื่อจ่ายหวินเชิงกลับมาถึงบ้าน เจี่ยนอีหลิงกําลังทําอาหารในห้องครัวโดยใช้ผ้ากันเปื้อนผืนเล็กๆ

เพื่อให้จ่ายหวินเพิ่งกลับมาอยู่ในสภาพเดิม เจี่ยนอีหลิงจึงเปลี่ยนเทคนิคการทําอาหารทุกวัน เพื่อให้จ่ายหวินเชิ่งได๋ได้ทานอาหารที่อร่อย

ถ้าไม่ใช่เพราะจ่ายหวินเชิ่งออกกําลังกายทุกวัน ตอนนี้คงถูกเจี่ยนอีหลิงเลี้ยงจนอ้วนแล้วแน่ๆ แม้จะได้ยินเสียงที่ประตูแต่เจี่ยนอีหลิงก็ไม่ได้หันกลับไปมอง “อาหารค่ําเหลือเวลาอีกสิบห้านาที”

ตอนนี้ตํานานที่ถูกพูดถึงทางอินเทอร์เน็ตกําลังจดจ่อไปที่การทําอาหารให้กับเขา

มุมปากของจ่ายหวินเชิ่งยกขึ้นอย่างช่วยไม่ได้

จ่ายหวินเชิ่งเดินไปด้านหลังของเจี่ยนอีหลิงและกอดจากด้านหลังของเธอ

“เธอเป็นผู้อํานวยการของลั่วไห่เซินตั้งเมื่อไหร่?”

ต่อหน้าหยูซีหันและหันเหมิงอวี้ จ่ายหวินเชิ่งมีความมั่นใจ แต่ในความเป็นจริงแล้วเขาอยากรู้เรื่องราวเกี่ยวกับเจี่ยนอีหลิงเพิ่มเติม

“ตั้งแต่ต้น”

เจี่ยนอีหลิงเป็นผู้ก่อตั้งโรงพยาบาล แน่นอนว่าเธอคือผู้อํานวยการตั้งแต่แรก

“ก่อนหน้านี้มีใครรู้บ้าง?”

“พี่ชายรอง ลุงเฟิง และทุกคนในลั่วไห่เซินต่างก็รู้ดี”

“เฟิงเหว่ยรู้งั้นเหรอ?”

เจี่ยนหยุ่นโม่นั้นไม่เป็นไร เขาเองก็เป็นคนของลั่วไห่เซิน แต่ทําไมเฟิงเหว่ยถึงรู้

ในบรรดาคนวงในที่เจี่ยนอีหลิงกล่าวถึง มีเพียงเฟิงเหว่ยเท่านั้นไม่ได้มาจากลั่วไห่เซิน

“ลุงเฟิงช่วย”

การสร้างโรงพยาบาลลั่วไห่เซ็นต้องใช้กําลังคนจํานวนมาก และหลายอย่างสามารถทําได้ด้วยเงินเท่านั้น

ในเรื่องนี้เฟิงเหว่ยมีเครือข่ายและทรัพยากรเพียงพอที่จะช่วยเจี่ยนอีหลิง