เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ / เธอเปลี่ยนไปเป็นบอส นิยาย บท 1253

บทที่ 1253 ความหึงหวงของอันหยาง 2

“เขาเป็นเพื่อนของอาเชิ่ง” เจี่ยนอีหลิงพูดให้เหตุผลที่น่าเชื่อถือ

“ไม่เกี่ยวกัน นายท่านเชิงเป็นคนรักเดียวใจเดียว แต่ไม่ได้หมายความว่าเพื่อนเขาจะเป็นแบบนั้นด้วย คนที่ดีกับเพื่อนไม่จําเป็นต้องดีกับผู้หญิง! เขาเป็นเพลย์บอย ข่าวของเขาไม่เคยหยุดนิ่ง แฟนสาวที่เขาเคยคบด้วยนับนิ้วมือกับเท้ารวมกันยังไม่ได้เลย”

อันหยางดูกังวลมาก ท่าทางร้อนใจเหมือนมดบนกระทะร้อน*

(#R_EfS#}#V มดบนกระทะร้อน สํานวนจีนที่เปรียบเปรยอาการหงุดหงิด ฉุนเฉียว หรือร้อนใจ ราวกับมดที่ถูกเผาอยู่ในกระทะ)

“หันเหมิงอวี้ก็ดีนะ” เจี่ยนอีหลิงพูดแทนหันเหมิงอวี้

อันหยางอธิบายตั้งนาน แต่เจี่ยนอีหลิงก็ยังไม่เข้าใจสถานการณ์

อันหยางได้แต่ยอมแพ้ และขอร้องเจี่ยนอีหลิงโดยตรง “บอส เราค่อยคุยกันวันหลังว่าหันเหมิงอวี้เป็นคนดีรึเปล่า ตอนนี้ผมร้องบอสเรื่องหนึ่ง ช่วยบอกให้หันเหมิงอวี้เลิกไปตอแยเจียวเจียวอีกได้ไหม?”

“ทําไมนายถึงสนใจเจียวเจียวมากขนาดนี้?” เจี่ยนอีหลิงไม่ตอบรับคําขอ

“ฉัน……” อันหยางพูดไม่ออก

เขาใช้มือทั้งสองขยี้ผมตัวเองมั่วซั่ว จนทรงผมยุ่งเหยิงไปหมด

เขานั่งลงบนโซฟาตรงข้ามกับเจี่ยนอีหลิง

สีหน้าทั้งหงุดหงิดและเจ็บปวด

“บอส ตอนนั้นเธอไม่อยู่ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา” อันหยางเริ่มพูดคุยกับเจี่ยนอีหลิง เกี่ยวกับการที่เขาและหูเจียวเจียวเลิกกัน “แม่บังคับให้ฉันเลิกกับเจียวเจียว ด้วยวิธีพวกนั้นฉันปกป้องเจียวเจียวไว้ไม่ได้ และปฏิเสธแม่ไม่ได้ นอกจากหนี ฉันก็ทําอะไรไม่ได้เลย”

อันหยางฝังหน้าของตัวเองไว้บนฝ่ามือทั้งสองข้างด้วยความหงุดหงิด

ในฐานะผู้ชาย คําพูดเหล่านี้สามารถซ่อนไว้ในใจได้เท่านั้น

ถ้าไม่ใช่เพราะเจี่ยนอีหลิง เขาคงไม่พูดสิ่งที่อยู่ในใจออกมา

“พยายามที่จะเกลี้ยกล่อมแม่ แต่ก็ไร้ประโยชน์ ยิ่งเธอรู้สึกว่าฉันต่อต้าน ต่อมาเธอก็ไปรบกวนชีวิตของพ่อแม่เจียวเจียว แล้วเจียวเจียวก็เลิกกับฉัน ฉันสัญญากับเธอไปแล้ว บางทีเธออาจจะมีชีวิตที่ดีขึ้นโดยไม่มีฉัน”

“นายยังชอบหูเจียวเจียวอยู่เหรอ?” เจี่ยนอีหลิงถาม

อันหยางชะงักไปครู่หนึ่ง จ้องไปที่ดวงตาใสกระจ่างของเจี่ยนอีหลิง เขาพยักหน้ายอมรับ เพราะไม่มีใครอื่น อันหยางจึงไม่ปิดบังตัวเองอีกต่อไป

เมื่ออยู่ต่อหน้ากับบอส ก็ไม่มีอะไรต้องโกหก

“อือ ฉันยังปล่อยวางจากเธอไม่ได้”

ดังนั้นปฏิกิริยาเขาจึงมีมากขึ้น หลังจากที่เห็นเธอและหันเหมิงอวี้เข้าใกล้กัน

หลังจากที่อันหยางพูดจบ เขาก็ได้ยินเสียงดังมาจากห้องนอน

ทันใดนั้นอันหยางเงยหน้าขึ้น และเบิกตากว้าง

จากนั้น เขาก็เห็นหูเจียวเจียวเดินออกมาจากด้านในด้วยท่าทางที่อึดอัดใจ

เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?

เธอถูกหันเหมิงอวี้รับไปไม่ใช่เหรอ?

อันหยางไม่รู้ว่าเมื่อกี้ที่หันเหมิงอวี้ไปรับหูเจียวเจียว จริงๆ แล้วเขารับหูเจียวเจียวเพื่อมาหาเจี่ยนอีหลิง

เดิมทีเรื่องนี้ให้คนขับรถของเจี่ยนอีหลิงทําก็ได้ แต่จ่ายหวินเชิ่งจัดให้หันเหมิงอวี้ไปแทนเป็นพิเศษ

แล้วคํานวณเวลาให้พร้อมอีกสักนิด

จากนั้นก็รอให้รถของอันหยางเข้าไปในประตูมหาวิทยาลัย หันเหมิงอวี้ก็บอกให้หูเจียวเจียวลงมาด้านล่าง

เพราะวันนี้อันหยางจะไปมหาวิทยาลัยเพื่อไปท่าดําเนินพิธีการต่างๆ และจ่ายหวินเชิ่งก็เป็นคนจัดเตรียม หมายเลขโทรศัพท์จากฝ่ายวิชาการของมหาวิทยาลัยเป็นจ่ายหวินเชิ่งเองที่โทรไปคุย

อันหยางสบตากับหูเจียวเจียว

ทันใดนั้น อารมณ์ที่ซับซ้อนก็ผุดขึ้นมาในใจของทั้งสองคน

ไม่นานนัก ทั้งสองคนก็เบือนหน้าออกจากกัน

ในเมื่อรู้ว่าอันหยางยังชอบเธออยู่แล้วยังไงล่ะ? ปัญหาระหว่างพวกเขาก็ยังคงมีอยู่ และคงเป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่ด้วยกัน

บทที่ 1254 ใครเป็นคนผูกคนนั้นต้องแก้*

(####A หรือ ### สํานวนจีนที่แปลว่า ใครผูกคนนั้นแก้ หมายความว่า คนที่ สร้างปัญหาขึ้นมาต้องแก้ไขเอง)