เทียบท้ายุทธเวท นิยาย บท 28

ได้ยินคำพูดของลู่อี้เข่อ ไม่ต้องพูดถึงสีหน้าของหลินเหมี่ยวเหมี่ยวกับหลี่ฮุยว่าย่ำแย่แค่ไหน

โดยเฉพาะหลี่ฮุย สภาพจิตใจพังทลายลงในชั่วพริบตา

ตนเองเสียเงินไปเก้าล้าน แต่ของที่ซื้อมาก็คือสร้อยคอมือสองที่คนอื่นไม่ต้องการเส้นหนึ่ง

หลินเหมี่ยวเหมี่ยวโมโหแทบบ้าแล้ว สีหน้าดูกลืนไม่เข้าคายไม่ออก รู้สึกเสียใจจะแย่อยู่แล้ว

ไม่ต้องพูดถึงว่าสร้อยคอเส้นนี้ไม่คุ้มค่าถึงเก้าล้าน มิหนำซ้ำยังเป็นสร้อยคอมือสองที่ลู่อี้เข่อเคยใส่แล้วและไม่ต้องการอีก นี่จะให้หล่อนใส่ต่อไปได้อย่างไร

เงินก้อนนี้ สูญเปล่าแล้ว

หลินเหมี่ยวเหมี่ยวนึกถึงตรงนี้ โกรธจนโรคหัวใจใกล้จะกำเริบขึ้น

งานประมูลยังคงดำเนินต่อไป

ไม่นาน ในที่สุดดวงใจไร้กาลเส้นนั้นที่หลินเหมี่ยวเหมี่ยวเฝ้าปรารถนามาตลอดถูกนำออกมาประมูลแล้ว

ราคาเริ่มต้นประมูลอยู่ที่หนึ่งล้าน

“ที่รัก ที่รัก ฉันอยากได้อันนี้! ฉันก็เอาอันนี้!”

หลินเหมี่ยวเหมี่ยวมองสร้อยคอเส้นนี้อยู่ ท่าทางไม่เซื่องซึมอีกต่อไป สายตาเป็นประกาย พูดกับหลี่ฮุย

หลี่ฮุยอดขมวดคิ้วไม่ได้ แผนการของเขาคือตั้งงบประมาณที่สิบล้าน เมื่อสักครู่ใช้ไปเก้าล้านแล้ว ตอนนี้ยังเหลืออยู่หนึ่งล้าน

แต่เดิมทีหนึ่งล้านไม่อาจซื้อสร้อยคอเส้นนี้มาได้ นอกจากใช้จ่ายเกินงบประมาณ

“ที่รัก เมื่อกี้ไม่ใช่ซื้อไปเส้นหนึ่งแล้วเหรอ? ถ้าไม่อย่างนั้นเส้นนี้ก็ไม่ต้องเอาหรอก”

หลี่ฮุยพูดด้วยเสียงเบาๆ

“ไม่ได้ เส้นนั้นเป็นของมือสองที่นังแพศยานั้นเคยใส่ ฉันไม่อยากใส่ของที่หล่อนเคยใส่มาก่อน ที่รัก ฉันก็อยากได้เส้นนี้!”

หลินเหมี่ยวเหมี่ยวออดอ้อนไม่เลิก

หลี่ฮุยหมดหนทาง ได้เพียงพยักหน้า “อืม ที่รัก ขอแค่คุณชอบ ต่อให้เป็นดวงจันทร์บนท้องฟ้าผมก็จะเด็ดมาให้คุณ”

ไม่นาน หลี่ฮุยก็เริ่มเพิ่มราคาขึ้น

หลังจากเขาเพิ่มราคาขึ้น ลู่อี้เข่อที่อยู่ด้านข้างหลี่ฮุยหน้าตาเปลี่ยนไป

“คุณหวัง รีบช่วยเพิ่มราคาให้ฉัน”

มีประสบการณ์จากเมื่อสักครู่ หวังชาวจึงรีบยกป้ายประมูลในมือขึ้นทันที

มองเห็นหวังชาวเพิ่มราคาอีก สีหน้าหลี่ฮุยอึมครึมขึ้นมาทันใด

“ไอ้เวรนี่อยากเป็นศัตรูกับพวกเราชัดๆ!” หลี่ฮุยกัดฟันพูด

หลินเหมี่ยวเหมี่ยวพูดแบบเกลียดชังอยู่เต็มหน้า “ที่รัก ฉันไม่สน ไม่ว่ายังไงคุณจะแพ้ให้ไอ้สวะคนนั้นไม่ได้นะ!”

“ถ้าคุณแพ้แล้ว แสดงว่าแม้แต่ไอ้สวะนั้นคุณก็สู้ไม่ได้!”

ได้ยินคำพูดของหลินเหมี่ยวเหมี่ยว ชั่วขณะหนึ่งหลี่ฮุยใจกล้ามากเกินปกติ เสนอราคาต่อไป

ไม่นาน ราคาของสองฝ่ายเสนอมาถึงห้าล้าน

เวลานี้ สีหน้าของหลี่ฮุยนับวันยิ่งดูแย่

ในบัตรเขามีเงินอยู่ไม่มากเท่าไร ถ้าเพิ่มราคาขึ้นไปอีกแล้วถูกหวังชาวเล่นงานอีกที งั้นคงกระอักกระอ่วนมาก

“ที่รัก คุณนิ่งทำอะไรกัน? รีบเพิ่มราคาสิ!”

หลินเหมี่ยวเหมี่ยวพูดแบบร้อนใจ

ในใจหลี่ฮุยตัดสินใจเรียบร้อย เพิ่มราคาอีกไม่ได้แล้ว

อย่างแรกคือไม่มีเงินในบัตร

อย่างที่สองคือบทเรียนจากความผิดพลาดเมื่อสักครู่ เขากลัวว่าจะโดนหวังชาวหลอกเอาอีก

“ที่รัก คุณฟังผมนะ ผมคิดว่าหวังชาวไอ้สารเลวนั้นกำลังจงใจหลอกให้พวกเขาติดกับล่ะ” หลี่ฮุยพูดกับหลินเหมี่ยวเหมี่ยวเสียงเบาๆ

“ฉันไม่สน ไม่ว่ายังไงฉันก็อยากได้สร้อยเส้นนี้” หลินเหมี่ยวเหมี่ยวพูดอย่างดื้อรั้น

“ที่รัก คุณอย่ารีบร้อนสิ ราคาของดวงใจไร้กาลผมรู้ดี ราคาตลาดไม่เกินสามล้าน ผมสามารถสั่งทำแบบใหม่ล่าสุดให้คุณที่ข้างนอกได้ เป็นยังไงบ้าง?”

หลี่ฮุยยิ้มบอก

ได้ยินแบบนี้ หลินเหมี่ยวเหมี่ยวถึงไม่ดื้อรั้นขนาดนั้นอีกต่อไป แต่ยังพูดแบบไม่ยินยอม “น่าโมโหเหลือเกิน ไม่อยากยกประโยชน์ให้ไอ้สารเลวหวังชาวคนนั้นไปเลยจริงๆ!”

หลี่ฮุยกลับพูดเย้ยหยันขึ้นมา “ที่รัก คุณคิดจริงๆ เหรอว่าหวังชาวเจ้าหมอนั้นจ่ายห้าล้านไหว? ผมว่าเดิมทีเขาไม่คิดจะซื้อจริงหรอก ครั้งนี้พวกเราไม่ติดกับ คุณคิดว่าเขายังจบเรื่องราวลงได้เหรอ?”

ฟังหลี่ฮุยพูดขนาดนี้ สีหน้าหลินเหมี่ยวเหมี่ยวเป็นประกาย ก็คิดว่ามีเหตุผลแบบนี้เหมือนกัน

นี่ตั้งห้าล้าน หวังชาวไอ้สวะคนนั้นแม้แต่ห้าร้อยหยวนยังเอาออกมาไม่ได้ เขาจะจ่ายห้าล้านไหวเหรอ?

ล้อเล่นอะไรกัน?

เจ้าหมอนี่จะต้องอยากเสแสร้งอยู่ต่อหน้าผู้หญิงคนนั้นแน่นอน ถึงจงใจเสนอราคาขึ้น

เฮอะ ตอนนี้พวกฉันไม่สู้ราคาด้วย ดูว่าหวังชาวไอ้สวะนั้นจะจบเรื่องนี้อย่างไร