เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 20
ยังไม่หมดเพียงเท่านี้
ฮึ่ม ๆ ๆ !
มีเสียงกึกก้องดังขึ้นอีกครั้ง เฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธกว่าร้อยลำ ส่งเสียงดังมาบนท้องฟ้าจากที่ไกล ๆ
ลมกระโชกแรงจากใบพัด
ทำให้ฝุ่นตลบอบอวล
เฮลิคอปเตอร์ขนาดใหญ่ลำหนึ่ง ค่อย ๆ บินลงมาอย่างช้า ๆ
พรึ่บ !
ไฟทุกดวงสว่างขึ้นมา จนทำให้ท้องฟ้ายามกลางคืนกลับดูเหมือนกลางวัน
พลทหารนับร้อยนายวิ่งถือพรมแดงออกมา
แล้วปูลงตั้งแต่ประตูวิลล่า ไปจนถึงประตูของเฮลิคอปเตอร์
วินาทีต่อมา ประตูของเฮลิคอปเตอร์ก็เปิดออก
หยางเฟิงซึ่งสวมใส่ชุดทหาร ประดับลวดลายมังกรห้ากรงเล็บ พร้อมด้วยรองเท้าบู๊ตทหารสีทอง และมีดาวสีทองห้าดวงประดับอยู่บนบ่า ค่อย ๆ เดินลงมา
พรึ่บ !
ไฟของเฮลิคอปเตอร์ ส่องสว่างไปที่หยางเฟิงทันที
สายตาของทุกคนต่างจับจ้องไปที่เขา
“ยินดีต้อนรับครับท่านแม่ทัพ !”
พลทหารทั้งห้าพันนายตะโกนขึ้นพร้อมกัน
เมื่อต้องเผชิญหน้ากับบรรยากาศอันน่าเกรงขาม ชนชั้นสูงของตงไห่ที่มาร่วมงานเลี้ยงทุกคน ก็อดไม่ได้ที่จะคุกเข่าลง
หยางเฟิงเงยหน้าขึ้น แล้วจ้องมองลงมา
ห้าปีก่อน เขาจากไปอย่างน่าอับอาย
ห้าปีต่อมา ขากลับมาอย่างราชา !
……
หยางเฟิงค่อย ๆ เหยียบลงบนพรมแดงทีละก้าว ๆ
“เป็นไปได้อย่างไร ?”
“นี่มัน......”
“หรือเขาก็คือเทพสงครามอันดับหนึ่งของประเทศต้าเซี่ยอย่างนั้นหรือ ?”
เมื่อเห็นหยางเฟิงปรากฏตัวขึ้น คนของตระกูลเย่และตระกูลหลันก็ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง
“หยางเฟิง !”
เย่เมิ่งเหยียนตะโกนออกมาเสียงดัง และพุ่งตัวเข้าไปหาทันที
“คุณเป็นอะไรไป ? ใครรังแกคุณ ?”
เมื่อเห็นเย่เมิ่งเหยียนที่กำลังร้องไห้ฟูมฟาย สีหน้าของหยางเฟิงก็หม่นหมองลงทันที
“ฉัน......”
เย่เมิ่งเหยียนซบลงไปในอ้อมกอดของหยางเฟิง เงยหน้า แล้วเล่าเรื่องที่เกิดเกิดขึ้นเมื่อครู่ออกมา
“เหอะๆ......พวกคนตระกูลเย่ ช่างใจกล้าจริง ๆ !”
หลังจากได้ยินสิ่งที่เย่เมิ่งเหยียนพูด หยางเฟิงก็โกรธจัดทันที
“เมื่อเจ็ดวันก่อน ฉันเคยพูดกับตระกูลเย่ไปแล้ว”
“ภายในเจ็ดวัน ถ้าหากไม่มาคุกเข่าขอโทษเย่เมิ่งเหยียน ฉันจะกำจัดตระกูลเย่ซะ”
“ถ้าหากเวลาเจ็ดวันมาถึงแล้ว พวกแกยังกล้าบังคับเมิ่งเหยียนอีก ก็เท่ากับรนหาที่ตาย !”
พรึ่บ !
ทันทีที่พูดจบ ปากกระบอกปืนนับร้อยก็จ่อไปที่คนของตระกูลเย่ทันที
“หยางเฟิง แกคิดจะทำอะไร ? หรือแกกล้าฆ่าพวกเราจริง ๆ อย่างนั้นหรือ ?”
เย่ชิวกัดฟันพูด
ปัง !
เสียงปืนดังขึ้น กระสุนปืนเจาะทะลุหน้าขาของเย่ชิว
โอ๊ย !
เย่ชิวร้องโอดครวญ แล้วคุกเข่าลงไปกับพื้น
เมื่อเห็นดังนั้น คนของตระกูลเย่ก็ไม่มีใครกล้าขยับอีก
เย่เทียนพูดขึ้นด้วยริมฝีปากที่สั่นเทา : “หยางเฟิง แกคิดจะทำอะไรกันแน่ ?”
“คิดจะทำอะไรอย่างนั้นหรือ ? กำหนดเวลาเจ็ดวันมาถึงแล้ว วันนี้เป็นวันตายของพวกแก !”
“ทหาร จับคนของตระกูลเย่ไปยิงทิ้งให้หมด !”
หยางเฟิงจ้องมองด้วยแววตาที่เย็นชาและอำมหิต
บรรยากาศโดยรอบหนาวเหน็บลงทันที
“ครับ !”
ทันทีที่ออกคำสั่ง พลทหารนับสิบนายก็พุ่งกระโจนเข้าไปราวกับสัตว์ป่า และจับคนของตระกูลเย่ทั้งหมดเอาไว้
“หยางเฟิง ขอร้องล่ะ ปล่อยพวกเราไปเถอะนะ !”
เมื่อได้ยินคำว่ายิงทิ้ง เย่กวงก็เป็นคนแรกที่ก้าวออกมาคุกเข่าอ้อนวอน
“ถ้าคุณจะฆ่าก็ฆ่าเขาเถอะ เขาเป็นคนที่บังคับให้เย่เมิ่งเหยียนส่งบัตรเชิญมาและให้หย่ากับคุณ !”
“ทั้งหมดนี่ ไม่เกี่ยวกับผมเลยสักนิด !”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก