เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1041

ต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดนี้คือหยางเฟิง！

เย่หรงสาบาน สักวันหนึ่งเขาจะกลับมาฆ่าแน่

เพียงแต่

เย่หรงยังจะมีโอกาสมั๊ย？

ครั้งนี้ที่เย่หรงพาชนชั้นนำที่มีอยู่ทั้งหมดในสำนักหงมายังคงแพ้ยับเยิน……

ครั้งหน้ามาใหม่

เกรงว่าจะไม่โชคดีอย่างนั้นอีกแล้ว

บางที

สิ่งที่รอคอยเย่หรงอยู่อาจจะเป็นวันสุดท้ายของชีวิต……

ณ เกาะดาวในโพ้นทะเล สำนักงานใหญ่สำนักหง

“หยางเฟิงฆ่าสมุนนับพันของสำนักหงพวกเรา หากไม่ฆ่าเขาผมไม่ขอเป็นคน！”

หลังจากเย่หลงกลับมา ก็เรียกประชุมใหญ่สำนักหงติดต่อกันหลายคืนโดยไม่หยุดพัก

สีหน้าของเขาดุร้ายอยู่ตลอดราวกับผีร้ายอย่างนั้น

ในเวลาเดียวกันนี้เอง

สิบเจ้าแก๊งใหญ่แห่งสำนักหงทั้งหมดก็มีสีหน้าโกรธเกรี้ยว

สงครามตงไห่ครั้งนี้ สำหรับสำนักหงเป็นการโจมตีที่ไม่เคยมีมาก่อน

ชนชั้นนำสำนักหงแปดพันนายมุ่งหน้าไปยังตงไห่

ปรากฏตายในสงครามเกือบห้าพันนาย

มีแค่ชนชั้นนำสามพันนายที่กลับมา

หากข่าวแพร่ออกไป เป็นไปได้ว่าอาจจะสั่นคลอนฐานการปกครองของพวกเขาสำนักหง！

“ปัง！”

เย่หรงตบโต๊ะอย่างรุนแรงจนทุกคนตกใจกลัว！

เห็นเย่หรงกวาดตามองทุกคน นัยน์ตาแทบจะกลืนกินคนทั้งเป็นทิ้ง！

“กลับไป！พวกเราต้องกลับไป！”

“ไม่ฆ่าหยางเฟิงทิ้ง ภายหน้าสำนักหงของเราจะมีบารมีอะไรอีก？”

“ไม่ฆ่าหยางเฟิงทิ้ง สำนักหงของเราจะกลายเป็นขี้ปากหัวเราะเยาะของทุกคน！”

เย่หรงเหมือนเสือร้ายคลุ้มคลั่งตัวหนึ่งที่คำรามไม่หยุด！

ต่อให้เย่หนานบุตรชายของเขาถูกเย่เฟิงฆ่าตายเขาก็ไม่โกรธขนาดนี้

ไม่เพียงแค่เขา

ผู้น้อยผู้ใหญ่ทุกคนทั่วทั้งสำนักหงต่างตกอยู่ในความคลุ้มคลั่ง

เลือดของชนชั้นนำสำนักหงแปดพันนายแปดเปื้อนยังหาดทรายตงไห่

เลือดแค้นครั้งนี้ พวกเขาจะลืมได้อย่างไร

พวกเขาสำนักหงไม่เคยเจอการสบประมาทเช่นนี้