สรุปเนื้อหา บทที่ 1042 – เทพสงครามพิทักษ์โลก โดย สุ่ยจองอวี๋
บท บทที่ 1042 ของ เทพสงครามพิทักษ์โลก ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย สุ่ยจองอวี๋ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
“ฉันจะให้ทุกคนได้เห็น จุดจบของคนที่ล่วงเกินสำนักหงของพวกเราเป็นยังไง?”
“ครับ!”
เมื่อได้ยินคำพูด
สิบเจ้าแก๊งใหญ่แห่งสำนักหงก็รีบลุกขึ้น ส่งเสียงพร้อมเพรียงกัน
หลังจากเสร็จการประชุม
สิบเจ้าแก๊งใหญ่แห่งสำนักหงออกไป ก็กลับไปเตรียมคนของตัวเองเพื่อไปลอบฆ่าหยางเฟิง
ใครที่ลอบฆ่าหยางเฟิงได้ คนนั้นก็จะเป็นผู้มีคุณูปการใหญ่หลวงต่อสำนักหง!
คนนั้นก็จะได้รางวัลทองคำพันล้าน!
หลังจากทุกคนออกไป
ใบหน้าที่ดูสงบเงียบของเย่หรง ก็ปรากฏความดุร้ายขึ้นอีกครั้ง!
การพ่ายแพ้ครั้งนี้ สำหรับเขาแล้วเป็นความอัปยศอย่างขีดสุด
ในฐานะผู้นำตระกูลเย่ในโพ้นทะเล ผู้อาวุโสใหญ่แห่งสำนักหง เขาไม่เคยถูกสบประมาทอย่างนี้มาก่อน?
เย่หรงหรี่ตาเล็กน้อยเอ่ยว่า: “หยางเฟิง นายคิดว่าฉันไม่มีปัญญาจัดการนายใช่มั๊ย?”
“นายรอก่อน ฉันเย่หรงไม่มีทางปล่อยไปอย่างนี้แน่นอน!ฉันไม่เพียงจะฆ่านาย ยังจะฆ่าล้างตระกูลเย่ทั่วทั้งตงไห่ให้สิ้นซาก!”
เสียงดังแกร็บ!
เย่หรงกำหมดแน่น จนเสียงดังกร็อบแกร็บ
อย่างรวดเร็ว
สำนักหงก็แสดงปฏิกิริยา
คนแห่งสำนักหงกลุ่มใหญ่ ทยอยกันกลับต้าเซี่ย เตรียมหาโอกาสลอบฆ่าหยางเฟิง
“อ๊าก!”
“อ๊าก!”
“อ๊าก!”
……
ท่าเรือที่ไปยังตงไห่
สมุนสำนักหงกว่าสิบนายถูกตัดหัวในที่เกิดเหตุ
กัศปะเอ่ยอย่างไม่แยแสว่า: “บังอาจข้ามมาก่อเรื่องที่ตงไห่ ไม่ส่องกระจกดูตัวเองบ้าง?”
พูดจบ
กัศปะก็เหลียวหันไป เอ่ยกับเทพมรณะที่อยู่ข้างหลังอย่างเยือกเย็นว่า: “ถ่ายทอดคำสั่งฉันออกไป ปิดตายเส้นทางบก ทางน้ำ ทางอากาศตงไห่ สมุนสำนักหงหน้าไหนที่กล้าบุกรุกตงไห่ให้ฆ่าไม่เว้น!”
“ครับ!”
สมาชิกสำนักเทพมรณะขานเสียงดังพร้อมเพรียงกัน เปล่งไอสังหารพุ่งขึ้นฟ้า
ขณะเดียวกัน
เส้นทางอื่นรอบ ๆ ตงไห่ก็เกิดเรื่องอย่างเดียวกัน
บนทางหลวงที่ไปยังตงไห่
บริษัทรักษาความปลอดภัยตงไห่ มีสมาชิกทั้งหมดสามหมื่นคน!
บวกกับสมาชิกสำนักเทพมรณะห้าพันกว่านาย
ทั่วทั้งตงไห่เรียกได้ว่าแข็งแกร่งไม่สามารถตีแตกได้
เพียงแค่สมุนของสำนักหงเข้ามา มีแต่มาได้แต่กลับไปไม่ได้อย่างแน่นอน!
มาเท่าไหร่ก็ฆ่าเท่านั้น!
ฆ่าจนคนของสำนักหงไม่กล้าล่วงเกินตงไห่อีก!
สงครามครั้งนี้ เรียกได้ว่าสู้จนเห็นพลานุภาพของตงไห่
นับจากนี้เป็นต้นไป ทุกคนต่างรู้ว่า
ตงไห่ ล่วงเกินไม่ได้!!! “อ๊าก ๆๆ!น่าโมโหนัก!น่าโมโหจริง ๆ เลย!”
“เศษสวะ!เศษสวะทั้งนั้น!”
“หยางเฟิง!หยางเฟิง อ๊าก ๆๆ!”
เย่หรงคลุ้มคลั่งไปแล้ว
สมาชิคกว่าพันที่เขาส่งไปตงไห่ด้วยตัวเอง
ปรากฏไม่มีใครกลับมาแม้แต่คนเดียว
เรียกว่าเป็นการตบหน้าเขาอย่างรุนแรง!
“ฉันไม่สนว่าพวกนายจะใช้วิธีอะไร ต้องบุกเข้าไปตงไห่ให้ได้!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...