เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1159

สรุปบท บทที่ 1159: เทพสงครามพิทักษ์โลก

สรุปเนื้อหา บทที่ 1159 – เทพสงครามพิทักษ์โลก โดย สุ่ยจองอวี๋

บท บทที่ 1159 ของ เทพสงครามพิทักษ์โลก ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย สุ่ยจองอวี๋ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ถ้ายังไม่หนี พวกเขาต้องตายอยู่ที่นี่แน่!

หยางเฟิงดื่มชาแล้วแสยะหัวเราะเอ่ยว่า: “อยากถอนตัวจากสำนักบู๊เหรอ?นับตั้งแต่นาทีที่พวกนายเข้าร่วมสำนักบู๊ ชีวิตของพวกนายก็ไม่ได้อยู่ในกำมือตัวเองแล้ว!”

“จำไว้ สำนักบู๊ไม่ใช่ที่ที่พวกนายอยากจะมาก็มา อยากจะไปก็ไป!”

พูดจบ หยางเฟิงมองเสือขาวแล้วเอ่ยว่า: “เสือขาว ใครก็ตามที่กล้าหักหลังสำนักบู๊ จงฆ่าไม่เว้น!”

“ครับ!”

เสือขาวพยักหน้าน้อมรับ

จากนั้นก็หันไป มองสาวกสำนักบู๊ที่คิดหนีเหล่านั้นด้วยใบหน้าไอสังหารเยือกเย็น

“ตอนนี้พวกนายเหลือเพียงทางเลือกเดียวก็คือบุกเข้าไป สู้กับสมุนกุ่ยเหมินให้ตายกันไปข้างหนึ่ง!”

“พวกเราไม่ไปตายหรอก!”

“ชิ้นส่วนมงกุฎภาพมังกรอะไรเป็นแค่การหลอกลวงทั้งเพ หลอกพวกเรามาเป็นเป้าปืนใหญ่ทั้งนั้น!”

“พี่น้องทั้งหลาย พวกเราเข้าแลกกับพวกมันเลย!หนีจากสำนักบู๊!หนีจากตงไห่!ฆ่ามัน!!!”

เสียงคำรามดังขึ้น

สาวกสำนักบู๊ที่คิดหนีนับพันคนหันไปทางเสือขาวกับพวกเพื่อจะฆ่า

พอเห็นสถานการณ์เช่นนี้

เสือขาวก็แสยะหัวเราะแล้วเอ่ยว่า: “อยากตายฉันก็จัดให้!”

พอพูดจบ

เสือขาวนำไปก่อน พาองครักษ์มังกรกว่าพันคนบุกไปเข่นฆ่า

พอเห็นสำนักบู๊เกิดความขัดแย้งภายในกันขึ้น

ก็ทำให้ปีศาจหงอดีใจ

เขาเอ่ยโหวกเหวกอย่างคึกคักว่า: “พี่น้องทั้งหลาย อีกฝ่ายขัดแย้งกันภายในแล้ว ต้องพังทลายในไม่ช้าก็เร็ว ฆ่ามันเลย!”

“ฆ่ามัน!”

“ฆ่ามัน!”

“ฆ่ามัน!”

ฉับพลัน สมุนกุ่ยเหมินก็ฉายออร่า

“อ๊าก!”

“อ๊าก!”

“อ๊าก!”

ในเวลาเดียวกัน

สาวกสำนักบู๊กว่าพันคนที่คิดจะหักหลังก็ถูกเสือขาวกับพวกฆ่าตายคาที่

เสือขาวเห็นศพของคนเหล่านี้ก็ทำหน้าไม่แยแสเอ่ยว่า: “หักหลังสำนักบู๊ ต้องตายสถานเดียว!”

พูดจบ

เขาก็เงยหน้าขึ้น กวาดตาดูสาวกสำนักบู๊นับหมื่นสักพักก็เอ่ยอย่างเย็นชาว่า: “พวกนายยังจะหักหลังสำนักบู๊อีกเหรอ?”

สาวกสำนักบู๊กว่าหมื่นถูกการฆ่าของเสือขาวจนขวัญกระเจิง

พอเห็นศพนับพันกองเป็นภูเขา

พวกเขาก็รู้ว่าตัวเองมีเพียงทางเลือกเดียว

นั่นก็คือสู้กับสมุนกุ่ยเหมินให้ตายกันไปข้าง!

“ให้ตาย สู้ตายวะ!”

“ฆ่า!”

“ข้าขอสู้ขาดใจ!”

ถึงจะใช่คนของเขา!

ขณะเดียวกัน

สีหน้าของปีศาจหงอ ก็เปลี่ยนไปจนดูไม่ได้!

อยู่ ๆ เขาก็พบว่า

หลังจากสาวกสำนักบู๊เหล่านี้ไม่มีทางถอยแล้ว แต่ละคนก็ดูหฤโหดขึ้นมา

กลายเป็นสู้แบบไม่คิดชีวิต  ตาต่อตาฟันต่อฟัน

ต่อให้ต้องตาย!

ก่อนตาย ก็ต้องแทะเนื้อบนตัวเขามาบ้าง!

ในพริบตา

สมุนกุ่ยเหมินบาดเจ็บล้มตายกันอนาถ

ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป

สมุนเหล่านี้ของเขาช้าเร็วก็ต้องถูกฆ่าตายเรียบ!

ถ้าเป็นอย่างนี้ละก็

เขารับกับผลตอบแทนเช่นนี้ไม่ได้แน่!

พอคิดถึงตรงนี้

ปีศาจหงอก็มองไปยังหยางเฟิงทันที

โบราณว่าไว้ดี  จับโจรต้องจับหัวโจก!

มีเพียงฆ่าหยางเฟิง

กุ่ยเหมินจึงจะหลุดพ้นจากสถานการณ์คับขันนี้ได้

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก