เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 153
สรุปบท บทที่ 153: เทพสงครามพิทักษ์โลก
สรุปตอน บทที่ 153 – จากเรื่อง เทพสงครามพิทักษ์โลก โดย สุ่ยจองอวี๋
ตอน บทที่ 153 ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง เทพสงครามพิทักษ์โลก โดยนักเขียน สุ่ยจองอวี๋ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ได้ยินคำหยาบคายและหยามเหยียดของเฉ่าปิงกับหวงเทียน เย่เมิ่งเหยียนโพล่งด่าด้วยใบหน้าถมึงทึง“ไร้ยางอาย！”
ยามนี้ใบหน้าหยางเฟิงเย็นยะเยือกสุดขั้ว
กล้าเสียวมารยากับภรรยาของเขา ปล่อยไว้ไม่ได้！
เจี้ยนเฟิงเห็นเฉ่าปิงกับหวงเทียนประชิดความตายอยู่รอมร่อ พลางรู้สึกคอเหือดแห้ง พูดไม่ออกบอกไม่ถูก
“เฉ่าปิง มึงมากเกินไปแล้ว!”
เวลานี้เองชิงหวูลุกขึ้นโก่งคอตะโกนเสียงดัง
เฉ่าปิงมองท่าทางของเฟิงชิงหวูปราดหนึ่งก่อนจะส่งเสียงเย็นเยียบ“เฟิงชิงหวู มึงอย่าได้ใจไปหน่อยเลย กูจะให้มึงรู้ซึ่งถึงแก่นแท้ว่า หาเรื่องกูแล้วจะเจอจุดจบอะไร”
“มึง……”
เฟิงชิงหวูตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกรธขึ้ง
คนประเภทเฉ่าปิงไม่มีเหตุผลเสียเลย
หลิวซิงที่ยืนอยู่ด้านข้างได้ยินพลันกลัวจนสั่น
เห็นว่านอกจากเฉ่าปิงแล้วยังมีหวงเทียนอีกคน
หวงเทียนเป็นถึงคุณชายตระกลูหวงหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่
เห็นทีคงจะเลี่ยงภัยพิบัติไม่ได้แล้ว ！
เขาลอบพูดในใจ ฉิบหายแล้ว ฉิบหายแล้ว ตายแน่ ๆ ！
หยางเฟิงยืนออกมาพร้อมกับกล่าวเสียงเย็นเยียบ “ครั้งที่แล้วปล่อยนายไป คิดไม่ถึงว่าจะมาหาเรื่องอีก ยังโดนกระทืบไม่พอใช่ไหม？”
เฉ่าปิงกล่าวเสียงโกรธแค้น“ไอ้เวร อย่าอวดดีสิว่ะ วันนี้เป็นวันตายของมึงแล้ว”
“พรรคพวกลุย！”
“ตีผู้ชายให้ตายแล้วเก็บผู้หญิงไว้”
เฉ่าปิงไม่พูดจาไร้สาระใดๆ
เขามาเพื่อแก้แค้นหยางเฟิงโดยเฉพาะ
“ฆ่าเลย!”
เมื่อออกคำสั่ง
ยอดฝีมือที่เฉ่าปิงกับหวงเทียนพามาล้วนพุ่งโจมตีหยางเฟิงแบบไม่ยั้งมือ
ส่วนเจี้ยนเฟิงไม่ได้ลงมือ
ไม่ใช่เขาไม่กล้าลงมือ หากแต่ลงมือไม่ได้
เพราะเขาตกใจกลัวจนร่างกายขยับเขยื้อนไม่ได้แล้ว！
ไม่รอให้หยางเฟิงลงมือ เสือขาวก็กระโจนเข้าใส่ก่อนแล้ว
“อย่าเข้ามานะ ผมเป็นนายน้อยแก๊งเขียวนะ ！”
“กูคือคุณชายหวงแห่งสี่ตระกูลใหญ่นะ ถ้าพวกมึงลงมือ ตระกูลหวงไม่ปล่อยพวกมึงแน่……”
เฉาปิงกับหวงเทียนกุมขาหักของตัวด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวจนไม่อยากมีชีวิตต่อ
เสือขาวนวดข้อมือพร้อมกับดูอย่างรังเกียจเดียดฉันท์ “จะแก๊งเขียวหรือคุณชายหวงก็ไม่สน พวกนายเป็นลูกพระอินทร์ก็ไม่มีประโยชน์？”
เวลานี้ใบหน้าหวงเทียนเปี่ยมไปด้วยความเสียใจ
ถ้ารู้ว่าต้องเจอจุดจบแบบนี้ จะไม่เห็นแก่ความเป็นเพื่อนสหาย ไม่ช่วยเฉ่าปิงแน่นอน
ตอนนี้ต้องรับเคราะห์โดยการเสียขาไปหนึ่งข้าง ！
หยางเฟิงไม่ชายตามองเฉ่าปิง เดินไปหาเจี้ยนเฟิง
“คุณ……ผม……”
เจี้ยนเฟิงมองหยางเฟิงแล้วอ้าปากพะงาบๆ พูดไม่ออกสักคำ
หยางเฟิงคลี่ยิ้ม “ไง เคยเจอกันแล้วนี่ นึกไม่ถึงว่าจะจากเมืองเอกมาที่หู้ไห่นะ”
ได้ยินหยางเฟิงกล่าว หน้าผากเจี้ยนเฟิงก็มีเม็ดเหงื่อไหลพรากไม่หยุด ร่างกายยังสั่นสะท้านไปหมด
หยางเฟิงตบไหล่เขาแล้วเอ่ยว่า“ไม่ต้องเครียด ฉันไม่ทำอะไรนายหรอก นายเอาขยะสองตัวนี้ไป วันนี้ฉันจะปล่อยนายไป！”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...