เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 153

ได้ยินคำหยาบคายและหยามเหยียดของเฉ่าปิงกับหวงเทียน เย่เมิ่งเหยียนโพล่งด่าด้วยใบหน้าถมึงทึง“ไร้ยางอาย！”

ยามนี้ใบหน้าหยางเฟิงเย็นยะเยือกสุดขั้ว

กล้าเสียวมารยากับภรรยาของเขา ปล่อยไว้ไม่ได้！

เจี้ยนเฟิงเห็นเฉ่าปิงกับหวงเทียนประชิดความตายอยู่รอมร่อ พลางรู้สึกคอเหือดแห้ง พูดไม่ออกบอกไม่ถูก

“เฉ่าปิง มึงมากเกินไปแล้ว!”

เวลานี้เองชิงหวูลุกขึ้นโก่งคอตะโกนเสียงดัง

เฉ่าปิงมองท่าทางของเฟิงชิงหวูปราดหนึ่งก่อนจะส่งเสียงเย็นเยียบ“เฟิงชิงหวู มึงอย่าได้ใจไปหน่อยเลย กูจะให้มึงรู้ซึ่งถึงแก่นแท้ว่า หาเรื่องกูแล้วจะเจอจุดจบอะไร”

“มึง……”

เฟิงชิงหวูตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกรธขึ้ง

คนประเภทเฉ่าปิงไม่มีเหตุผลเสียเลย

หลิวซิงที่ยืนอยู่ด้านข้างได้ยินพลันกลัวจนสั่น

เห็นว่านอกจากเฉ่าปิงแล้วยังมีหวงเทียนอีกคน

หวงเทียนเป็นถึงคุณชายตระกลูหวงหนึ่งในสี่ตระกูลใหญ่

เห็นทีคงจะเลี่ยงภัยพิบัติไม่ได้แล้ว ！

เขาลอบพูดในใจ ฉิบหายแล้ว ฉิบหายแล้ว ตายแน่ ๆ ！

หยางเฟิงยืนออกมาพร้อมกับกล่าวเสียงเย็นเยียบ “ครั้งที่แล้วปล่อยนายไป คิดไม่ถึงว่าจะมาหาเรื่องอีก ยังโดนกระทืบไม่พอใช่ไหม？”

เฉ่าปิงกล่าวเสียงโกรธแค้น“ไอ้เวร อย่าอวดดีสิว่ะ วันนี้เป็นวันตายของมึงแล้ว”

“พรรคพวกลุย！”

“ตีผู้ชายให้ตายแล้วเก็บผู้หญิงไว้”

เฉ่าปิงไม่พูดจาไร้สาระใดๆ

เขามาเพื่อแก้แค้นหยางเฟิงโดยเฉพาะ

“ฆ่าเลย!”

เมื่อออกคำสั่ง

ยอดฝีมือที่เฉ่าปิงกับหวงเทียนพามาล้วนพุ่งโจมตีหยางเฟิงแบบไม่ยั้งมือ

ส่วนเจี้ยนเฟิงไม่ได้ลงมือ

ไม่ใช่เขาไม่กล้าลงมือ หากแต่ลงมือไม่ได้

เพราะเขาตกใจกลัวจนร่างกายขยับเขยื้อนไม่ได้แล้ว！

ไม่รอให้หยางเฟิงลงมือ เสือขาวก็กระโจนเข้าใส่ก่อนแล้ว