เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 160
เมื่อเห็นลูกสมุนนับร้อยของแก๊งเขียวพุ่งทะยานเข้ามา หยางเฟิงยังคงทำหน้าดูแคลนเหมือนเดิม
หยางเฟิงกินของหวานเสร็จก็พูดกับเย่เมิ่งเหยียนว่า“ที่รักรอแป๊บหนึ่ง ผมไปจัดการพวกขยะก่อน！”
ได้ยินดังนั้น เย่เมิ่งเหยียนก็พยักหน้าให้
เธอรู้ฝีมือของหยางเฟิงดี ดังนั้นจึงเป็นได้วิตกกังวลสักนิด
ชู่ว์！
แสงเงาหนึ่งแวบผ่าน
ร่างหยางเฟิงก็อันตรธานหายไปจากที่เดิม
ปัง！
ปัง！
ปัง！
……
เกิดเสียงดังขึ้น
ลูกสมุนของแก๊งเขียวถูกถีบบ้าง ชกบ้าง จากนั้นก็ลอยกระเด็นออกไป
ไม่ถึงหนึ่งนาที
ลูกสมุนน้อยร้อยของแก๊งเขียวก็นอนเกลื่อนกลาดบนพื้น ชนิดที่กระดุกกระดิกไม่ได้
“นี่มัน……”
ดูจนถึงตรงนี้
ทุกคนก็อ้าปากกว้างด้วยความตะลึง
จากที่คิดว่าหยางเฟิงต้องอนาถแน่
แต่ใครจะไปรู้ว่าหยางเฟิงจะเก่งกาจเพียงนี้
ลูกสมุนนับร้อยก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
ตอนที่ดวงตาทั้งสองข้างหยางเฟิงจ้องไปยังเฉ่าปิง ได้สะท้อนแสงเย็นยะเยือกออกมา
“ฉันคิดว่าเก็บนายไว้ก็เป็นภัยสังคมเปล่าๆ วันนี้ฉันจะให้นายได้รับบทเรียนแบบจำฝังใจไปตลอดชีวิต”
พูดจบ
หยางเฟิงก็เดินเข้าไปหาเฉ่าปิงทีละก้าว
“อย่าเข้ามานะมึง อย่าเข้ามา”
เมื่อเห็นหยางเฟิงเข้ามา เฉ่าปิงก็ตะโกนด้วยความหวาดหวั่น
“กล้าทำร้ายนายน้อย ตาย”
หัวหน้ารักษาความปลอดภัยขบฟัน จากนั้นก็เตรียมสังหารหยางเฟิง
โครม！
หยางเฟิงปล่อยหมัดออกไป
หัวหน้ารักษาความปลอดภัยก็ลอยกระเด็นออกไปทันที
เมื่อเห็นภาพนี้ เฉ่าปิงก็สิ้นหวังถึงขีดสุด
หัวหน้ารปภ.คนนี้มีฝีมือระดับฮั่วจิ้ง
ทว่ากลับสู้หมัดเดียวของหยางเฟิงไม่ได้
ดูเหมือนเขาจะโชคร้ายเสียแล้ว！
เฉ่าปิงตะโกนเสียงดังลั่น“ไอ้เวร อย่ากำแหงนะ กูเป็นนายน้อยแก๊งเขียว ถ้ามึงกล้าลงมือกับกู พ่อกูไม่ปล่อยมึงแน่”
ได้ยินดังนั้น
หยางเฟิงก็ส่ายหัว
พวกลูกเศรษฐีเจอคนที่โหดกว่าตัวเองก็มักจะอ้าบารมีของพ่อมาข่มขวัญคนอื่น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...