เพียงถึงนึก หลังจากนี้คงจะไม่มีโอกาสได้เพลิดเพลินสัมผัสความสุขกับสาวสวยแล้ว จิตใจของเฉาปิ่งนั้นสิ้นหวังเป็นอย่างมาก
ในเมื่อไม่มีโอกาสที่จะได้อยู่กับผู้คนมากมาย ถ้าอย่างงั้นจะชีวิตจะไปมีความหมายอะไรล่ะ?
ฟู่ว
คิดถึงตอนนี้
เฉ่าปิ่งก็ได้กระอักเลือดออกมาเต็มปาก ก่อนที่จะเป็นลมสลบล้มลงไป
ทุกคนที่อยู่ในสถานที่แห่งนี้รู้หมดว่า ต่อไปนี้ ในอนาคตเฉ่าปิ่งนั้นกำลังจะได้เป็นถึงขันทีผู้หนึ่ง!
มีผู้คนนับไม่น้อยเลยที่ภายในใจกำลังแอบคิดดีใจ
ที่จะต้องรู้ว่า เฉ่าปิ่งนั้นเคยเป็นคนที่มีความโลภและความหิวโหย
ในเมืองหู้ไห่ ไม่รู้ว่ามีเด็กหญิงสาวกี่คนแล้วที่ถูกเขาทำร้าย
แต่ทว่าวันนี้เขากลับเปลี่ยนเป็นขันที
ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เขาคงไม่มีโอกาสจะทำเรื่องชั่วร้ายแล้วแหละ
“นี่เจ้าอยากตายหรอ!”
เฉ่าซือไห่ได้แต่กัดฟันแล้วมองไปยังหยางเฟิง
เขาไม่เคยคิดเลยว่า หยางเฟิงจะกล้าร้ายลูกชายของตนเอง
ถึงแม้ว่าเฉ่าปิ่งจะไม่ค่อยพอใจนัก
ถึงอย่างไรเสียก็คือลูกชายของตัวเอง
อีกทั้งยังเป็นลูกคนเดียวของเขาด้วย
ถึงแม้วันนี้เฉ่าปิ่งจะถูกทำร้าย
ถ้าอย่างงั้นตัวเองจำเป็นที่จะต้องตัดขาดความเป็นลูกหรอ?
พอคิดมาถึงตอนนี้
มีกลุ่มของอายแห่งความอาฆาต ที่วนล้อมรอบตัวของหยางเฟิง
เป็นความอาฆาตที่แผ่กระจายออกมาสู่เฉ่าซือไห่
หยางเฟิงไม่แม้แต่ที่จะหันมอง
เขาได้มองไปที่เฉ่าซื่อไห่ก่อนจะเอ่ย “เจ้าไม่สอนลูกชายเจ้าหรอ หากไม่สอน่ละก็ให้ข้าช่วยสอนสิ!”
“เจ้าไปทำให้แก๊งเขียวไม่พอใจ ข้าจะทำให้เจ้ารู้ว่าตายไปมันจะดีกว่า!!!”
ดางตาของเฉ่าซือไห่มองไปที่หยางเฟิงอย่างไม่กระพริบ ก่อนจะส่งเสียงคำรามออกมาเล็กน้อยอย่างไม่พอใจ
สำหรับงานเลี้ยงครั้งนี้
เฉ่าซือไห่จริงๆแล้วแค่อยากจะทำให้พื้นที่สีขาวและพื้นที่สีเขาของหู้ไห่นั้นหวาดหลัว
แต่ทว่าวันนี้ลูกชายตัวเองกลับถูกทำร้าย
ถ้าหากฆ่าเจ้าหยางเฟิงไม่ได้
แล้วทำไมเขาต้องทำให้ตกใจกลัวด้วยล่ะ?
สำหรับคืนงานเลี้ยงวันนี้ กลัวว่ามันจะกลายเป็นแค่เรื่องตลก
โว้ โว้!!
หลังจากเสียงเงียบลง เหล่าบรรดาลูกน้องของพรรคแก๊งเขียวก็ได้ล้อมรอบหยางเฟิงไว้
ใครทุกคนเขาก็รู้ว่า เจ้าเฉ่าซือไห่นั้นมีแรงจูงใจที่คิดจะฆ่า!
คราวนี้แหละ ถึงเวลาของเจ้าหยางเฟิงแล้ว!!!
“เจ้าสำนักหง รับทราบ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...