เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 26

หยางเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ความจริงแล้วผมเป็นสหายร่วมเป็นร่วมตายกับแม่ทัพเทพมรณะ!”

“พวกเราผ่านความเป็นความตายมาด้วยกัน ดังนั้นเมื่อแม่ทัพเทพมรณะได้ยินเรื่องราวของผมแล้ว เขาก็เลยส่งกองทัพมาเสริมสร้างชื่อเสียงให้ผม”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เย่เมิ่งเหยียนรู้สึกผิดหวังอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็โล่งใจมากขึ้น

ถ้าหยางเฟิงเป็นแม่ทัพเทพมรณะจริง ๆ เธอไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากับหยางเฟิงอย่างไร? และไม่รู้ว่าจะใช้ชีวิตกับหยางเฟิงอย่างไร?

เย่เมิ่งเหยียนเงยหน้าขึ้นและกล่าวอย่างหนักแน่น “ไม่ว่าคุณจะเป็นแม่ทัพเทพมรณะหรือไม่? สิ่งที่ฉันรู้คุณคือสามีของฉัน และเป็นพ่อของลูก!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หยางเฟิงรู้สึกซาบซึ้ง

ความจริงแล้วหยางเฟิงต้องการเปิดเผยเช่นกัน แต่เขารู้ดี

ถ้าตนเองเปิดเผยแล้ว เย่เมิ่งเหยียนอาจไม่สามารถยอมรับผลกระทบมหาศาลเช่นนั้นได้

เขาเคยเป็นคนเร่ร่อน และเป็นลูกเขยแต่งเข้า

และจู่ ๆ เขาก็กลายเป็นแม่ทัพเทพมรณะที่อยู่ใต้คนเพียงคนเดียว แต่อยู่เหนือคนนับหมื่น

เกรงว่าจะไม่มีใครสามารถยอมรับช่องว่างขนาดใหญ่นั้นได้!

เมื่อได้ยินคำพูดของหยางเฟิงแล้ว หลันซินและเย่ไห่รู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมาก

“หยางเฟิง ทำไมคุณถึงไม่เป็นแม่ทัพเทพมรณะล่ะ?”

“มันคงจะดีถ้าคุณเป็นแม่ทัพเทพมรณะ เมื่อเป็นเช่นนั้นครอบครัวของพวกเราก็จะไม่ต้องถูกคนอื่นรังแกอีกต่อไป?”

หลันซินกล่าวด้วยความไม่เต็มใจ

หยางเฟิงเหลือบมองหลันซินแวบหนึ่ง จากนั้นมองไปที่เย่เมิ่งเหยียน และกล่าวด้วยใบหน้าจริงจัง “คุณพ่อ คุณแม่ เมิ่งเหยียน ถึงแม้ผมจะไม่ใช่แม่ทัพเทพมรณะ แต่ผมขอสัญญาว่าต่อไปพวกคุณจะไม่ถูกใครรังแกอีก และผมจะทำให้พวกคุณมีชีวิตดีที่สุด!”

เดิมทีคิดว่าหยางเฟิงเป็นแม่ทัพเทพมรณะ แต่กลับกลายเป็นว่าดีใจไปเปล่า ๆ

สุดท้าย หยางเฟิงยังคงเป็นลูกเขยแต่งเข้าที่ไม่ได้อยู่ในกระแสหลัก!

เย่เมิ่งเหยียนยิ้มและพยักหน้า “ฉันเชื่อคุณ!”

หลังจากผ่านเรื่องราวเหล่านี้แล้ว เธอตระหนักว่าหยางเฟิงได้ครอบครองตำแหน่งสำคัญในใจของเธอเสมอมา

ถึงแม้เมื่อก่อนเย่เมิ่งเหยียนจะเคยเกลียดหยางเฟิง

เกลียดการแต่งงานกับคนเร่ร่อน!

เกลียดที่หยางเฟิงจากไปเป็นเวลาห้าปี!