หยางเฟิงก็หัวเราะพูด “แม่ แม่จะให้ฉันให้เงินแม่หนึ่งพันล้าน ก็ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้……”
“จริงเหรอ?”
ได้ยินแบบนี้ หลันซินก็ดีใจมาก
“แต่ว่า……”
แต่ไม่รอหลันซินมีความสุขเสร็จ หยางเฟิงเอ่ยปากพูดต่อ “แต่ฉันไม่มีเงินน่ะสิ!”
หลันซินก็โมโหทันที “แกพูดไปเรื่อย! แกไม่มีเงิน แกไปโกหกผีเถอะ!”
หยางเฟิงโบกมือสองข้าง พูดอย่างหมดหนทาง “ฉันไม่มีเงินจริงๆ ตัวฉันเองเป็นแค่เขยแต่งเข้าของตระกูลเย่! ยังต้องพึ่งพาเมิ่งเหยียนอยู่เลย ฉันจะไปมีเงินหนึ่งล้านให้แม่ได้ที่ไหน? ถ้าฉันมีหนึ่งล้าน ฉันจะแต่งเข้าทำไมล่ะ?”
“แก แก แก……”
ได้ยินคำพูดนี้
หลันซินเข้าใจทันทีว่าเธอถูกหยางเฟิงหลอก
“คิคิ!”
เย่เมิ่งเหยียนที่อยู่ข้างๆหลุดหัวเราะออกมา
ตอนแรกเธอคิดว่า หยางเฟิงจะให้เงินหลันซินจริงๆ
คิดไม่ถึง สุดท้ายคือหลอกหลันซิน!
แม่คนนี้ของตัวเอง ได้เจอกับหยางเฟิงคือได้เจอคู่ต่อสู้ที่แท้จริงแล้ว!
ไม่รู้ว่าทำไม
เมื่อเห็นหลันซินถูกหลอก เย่เมิ่งเหยียนก็มีความสุขอย่างอธิบายไม่ถูก
“หยางเฟิง แก……”
ขณะที่หลันซินกำลังจะโวยวาย
ทันใดนั้นเธอก็เห็นการ์ดเชิญสีแดงใบหนึ่งบนโต๊ะ
เธอเอาไปดูแล้วถามด้วยความสงสัย “นี่คืออะไร?”
หยางเฟิงพูดเบาๆ “นี่คือการ์ดเชิญที่ตระกูลเหอในเมืองกาสิโนส่งมา!”
หลันซินถามด้วยความสงสัย “ตระกูลเหอคืออะไร?”
สำหรับแม่บ้านที่ไม่รู้อะไรอย่างหลันซินแล้ว
ตระกูลเหออะไรพวกนี้
เธอไม่เคยได้ยินด้วยซ้ำ
ก็เหมือนที่เขาไม่รู้ว่า ที่หยางเฟิงช่วยเย่เมิ่งเหยียนก่อตั้งเฟิงเมิ่งกรุ๊ป หมายความว่ายังไงนั่นแหละ!
เย่เมิ่งเหยียนที่อยู่ข้างๆกลับตกใจ เธอพูดด้วยความตกใจ “อะไรนะ? การ์ดเชิญจากตระกูลเหอ!”
หลัยซินมองไปที่เย่เมิ่งเหยียน ถามด้วยความสงสัย “ลูกรู้จักตระกูลเหอนี้เหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...