เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 408

ได้พบกับคนรักเช่นนี้

ต่อให้เป็นหัวใจเป็นเหล็กเป็นหิน ก็ถูกหลอมละลายได้!

โอ๊ย!

ทันใดนั้น

ในตอนนี้

มีหญิงชรานอนร้องโอดโอยอย่างเจ็บปวดอยู่บนพื้น

เย่เมิ่งเหยียนรีบเดินเข้าไปที่ข้างกายหญิงชรา ถามอย่างเป็นห่วงเป็นใย : “อาอึ้ม เป็นอะไรหรือเปล่าคะ?”

หญิงชราลืมตาขึ้น เหลือบมองเย่เมิ่งเหยียนและหยางเฟิง ส่ายหัวแล้วตอบ : “ฉันไม่เป็นไร!”

พูดจบ

เธอพยายามลุกขึ้นยืน

แต่ทันทีที่เธอยืนขึ้น เธอก็ล้มลงกับพื้นอีกครั้ง ด้วยสีหน้าเจ็บปวด

เย่เมิ่งเหยียนมีสีหน้าวิตกกังวล : “อาอึ้ม อาอึ้มได้รับบาดเจ็บหนักมากนะคะ ตอนนี้ฉันจะโทรเรียกรถมาพาอาอึ้มไปโรงพยาบาลนะคะ!”

หญิงชรารีบตะโกนห้าม : “อย่าโทร! อย่าโทร! ฉันไม่ไปโรงพยาบาล!”

ได้ยินดังนั้น เย่เมิ่งเหยียนถามด้วยสีหน้าสงสัย : “อาอึ้มคะ อาอึ้มบาดเจ็บมากนะคะ ทำไมไม่ไปโรงพยาบาลล่ะคะ?”

พวกเสือโบราณ จิตใจโหดเหี้ยมอำมหิตกันทุกคน เพียงเห็นหญิงชราผู้นี้ก็ทำร้ายเธอซะสาหัส

ถ้าไม่ไปโรงพยาบาล ผลที่ตามมาคงคาดไม่ถึงทีเดียว

หญิงชรากล่าวอย่างยากลำบาก : “ฉันรู้ว่าพวกคุณน่ะเป็นคนดี! แต่ไปโรงพยาบาลต้องใช้เงินเยอะมาก ฉันไม่มีเงินไปหาหมอหรอก พวกคุณไปเสียเถอะ!”

โรงพยาบาลสมัยนี้ ก็เหมือนอสูรกลืนทอง

ตรวจเช็คอะไรเยอะแยะยุบยับ ราคาก็ปาไปตั้งกี่ร้อยกี่พันหยวนแล้ว

สำหรับหญิงชราที่ลำบากยากแค้น และไม่มีประกันสุขภาพแล้ว ยากที่จะแบกรับค่าใช้จ่ายนี้ได้!

ได้ยินดังนั้น เย่เมิ่งเหยียนก็อยากจะร้องไห้ เธอสูดลมหายใจเข้าลึกแล้วกล่าว : “อาอึ้ม วางใจเถอะค่ะ ค่าหาหมอทั้งหมดของอาอึ้ม ฉันจะจ่ายเองค่ะ!”

ได้ยินดังนั้น

หญิงชรากล่าวอย่างร้อนรน : “จะได้อย่างไร? ฉันกับพวกคุณไม่ใช่คนรู้จักมักคุ้นกันเลย จะใช้เงินพวกคุณได้อย่างไร?”

หญิงชราดูท่าแล้ว เธอเกรงใจเป็นอย่างมากที่ต้องรบกวนให้หยางเฟิงและเย่เมิ่งเหยียนส่งตนไปโรงพยาบาล!

เธอจะใช้เงินของคนอย่างหยางเฟิงได้อย่างไร?

สังคมสมัยนี้

จิตใจคนเย็นชาเห็นแก่ตนเอง

คนแก่หกล้มก็ไม่กล้าเข้าไปช่วยพยุง ทุกคนล้วนกลัวตนเองจะมีปัญหา

หยางเฟิงและเย่เมิ่งเหยียน ไม่เพียงรีบเข้ามาช่วยเธอก่อน ซ้ำยังช่วยเธอออกค่ายาค่าหมออีก!

หยางเฟิงก็ช่วยพูดโน้มน้าวด้วย : “อาอึ้มครับ ภรรยาผมพูดถูกนะ ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุด คือการรีบไปหาหมอที่โรงพยาบาล! เรื่องเงินน่ะไม่สำคัญเลย!”

หญิงชราลังเลสักพัก สุดท้ายก็พยักหน้า “ได้จ้ะ อย่างนั้นก็ขอบคุณพวกคุณมากนะ!”

พูดไป ขอบตาของหญิงชราก็อดไม่ได้ที่จะมีน้ำตารื้น

อย่างไรเสียนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เธอได้เจอกับคนดีอย่างหยางเฟิงและเย่เมิ่งเหยียน

หยางเฟิงพูดกับเสือขาวทันที : “เสือขาว พยุงอาอึ้มขึ้นรถ มุ่งหน้าไปโรงพยาบาล!”

……

ณ โรงพยาบาลตี้อีตงไห่

หลินมู่เตรียมเหล่าแพทย์ไว้พร้อมแล้ว มุ่งหน้าไปต้อนรับที่หน้าประตูโรงพยาบาล

ข่าวที่ว่าหยางเฟิงคือราชาตงไห่ เขารู้มาตั้งนานแล้ว

ในตอนที่หลินมู่แทบจะอดรนทนไม่ไหว

มายบัคมูลค่ากว่าสิบล้านก็แล่นเข้ามา

ไม่นาน

หยางเฟิงเดินลงมาจากรถ

หลินมู่กล่าวอย่างนอบน้อม : “ผมผอ.โรงพยาบาลตี้อีตงไห่ หลินมู่ คารวะคุณหยาง!”