เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 5

เช้าวันรุ่งขึ้น

เย่เมิ่งเหยียนลุกขึ้นแต่เช้า

เมื่อหยางเฟิงลุกขึ้น เย่เมิ่งเหยียนก็เตรียมอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อยแล้ว

“ผมติดต่อหมอที่เก่งที่สุดในตงไห่ได้แล้ว อีกสองสามวันก็สามารถส่งพั่นพั่นเข้ารับการผ่าตัดในโรงพยาบาลได้”

หยางเฟิงหยิบปาท่องโก๋ขึ้นมากินแล้วพูดขึ้น

“จริงหรือคะ ?”

เมื่อได้ยินสิ่งที่หยางเฟิงพูด เย่เมิ่งเหยียนก็แสดงสีหน้าไม่อยากจะเชื่อออกมา

หยางเฟิงยิ้มแล้วพูดว่า : “จริงสิ ผมจะโกหกคุณทำไม ?”

เย่เมิ่งเหยียนลังเลอยู่สักพักแล้วพูดว่า : “แต่ว่าการผ่าตัดแพงมาก ต้องใช้เงินกว่าแสนหยวน คุณจะเอาเงินมากมายขนาดนั้นมาจากไหน ?”

“คุณวางใจเถอะ ตอนนี้ผมกลับมาแล้ว ปัญหาทุกอย่างผมจะแก้ไขเอง เงินสำหรับผมแล้วไม่ใช่ปัญหาเลยสักนิด”

ในฐานะที่เป็นเทพสงครามอันดับหนึ่งของประเทศต้าเซี่ย หยางเฟิงครอบครองคลังสมบัติลับหนึ่งแห่ง ภายในมีทรัพย์สินเงินทองนับไม่ถ้วน”

เงินเพียงแค่หนึ่งแสนหยวน สำหรับเขาแล้ว เทียบไม่ได้แม้แต่ปลายเล็บ

ตอนนี้ เย่เมิ่งเหยียนรู้สึกในใจว่า ในที่สุดก็มีที่พึ่งแล้ว

เย่เมิ่งเหยียนพูดว่า : “หยางเฟิง คุณดูข่าวหรือยัง ? เมื่อคืนหวางหมิงถูกจับแล้ว อีกทั้งธุรกิจภายใต้ชื่อของเขาทั้งหมดก็ถูกอายัด นับว่าคนชั่วต้องได้รับกรรมจริง ๆ”

หยางเฟิงยิ้มโดยไม่พูดอะไร

หวางหมิงทำแต่เรื่องชั่วร้าย ครั้งนี้ก็ปล่อยให้เขาได้รับโทษตามกฎหมาย

“ผมเคยบอกแล้วว่าผมจะปกป้องพวกคุณสองแม่ลูกเอง จะไม่ให้พวกคุณต้องถูกรังแกได้อีก” หยางเฟิงพูดเบา ๆ

เย่เมิ่งเหยียนผงะไป จากนั้นจึงถามด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ : “หรือว่าหวางหมิงถูกจับก็เพราะคุณ ?”

หยางเฟิงพยักหน้าแล้วพูดว่า : “ถูกต้อง......”

หยางเฟิงยังไม่ทันจะพูดจบ เย่เมิ่งเหยียนก็จ้องเขาตาเขม็งแล้วพูดว่า : “คุณเลิกล้อเล่นได้แล้ว หยางเฟิง ห้าปีมานี้คุณหายไปไหนมากันแน่ ?”

เย่เมิ่งเหยียนไม่เชื่อสักนิด ว่าหยางเฟิงจะโค่นล้มหวางหมิงได้

เป็นที่รู้กันดีว่า หวางหมิงเป็นหัวหน้าพื้นที่สีเทาที่มีชื่อเสียงของตงไห่ ส่วนหยางเฟิงเป็นเพียงแค่ลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลเท่านั้น เขาจะเอาอะไรไปโค่นล้มหวางหมิงได้ ?

เดิมทีหยางเฟิงคิดจะเปิดเผยฐานะของตนเองต่อเย่เมิ่งเหยียน แต่เมื่อเห็นท่าทีของเย่เมิ่งเหยียนก็คิดว่า หากพูดออกไปเธอก็คงไม่เชื่อ

อนาคตยังอีกยาวไกล ต่อไปยังมีเวลาให้อธิบายอีกมาก

“ตอนนั้นหลังจากแต่งงานได้สองวัน ประเทศมีประกาศคำสั่งทางทหาร ผมจึงไปเป็นทหารแล้ว”

“อ้อ !”

เย่เมิ่งเหยียนพยักหน้า ไม่ได้ถามอะไรต่อ

เธอคิดว่าหยางเฟิงคงจะเป็นทหารเกณฑ์ที่ปลดประจำการกลับมา

“หยางเฟิง วันนี้คุณปู่โทรศัพท์มา บอกว่าคืนนี้จะจัดงานเลี้ยงวันเกิดครบรอบแปดสิบปีของท่าน คุณไปกับฉันได้ไหม ?” เย่เมิ่งเหยียนหันมองหยางเฟิงด้วยความคาดหวัง

หยางเฟิงพยักหน้า : “แน่นอน ผมเองก็ไม่ได้พบกับคุณปู่ของคุณนานแล้ว ครั้งนี้ จะต้องไปเยี่ยมเยียนท่านอย่างจริงจังสักครั้ง ! ผมตั้งใจจะมอบของขวัญชิ้นใหญ่ให้กับท่านหนึ่งชิ้น ให้ท่านได้รู้สึกประหลาดใจสักครั้ง !”

ขณะที่พูดประโยคนี้ หยางเฟิงก็แสยะยิ้มออกมา

......

โรงแรมตงไห่

ตระกูลเย่

งานเลี้ยงฉลองวันเกิดครบรอบแปดสิบปีของนายท่านเย่ เย่เทียน

บรรยากาศภายในโรงแรมเต็มไปด้วยความคึกคัก แขกที่มีชื่อเสียงจำนวนมากเดินทางมาร่วมงานเลี้ยงฉลองวันเกิด

ในฐานะที่ตระกูลเย่เป็นตระกูลอันดับรอง จึงถือว่ามีอิทธิพลไม่น้อยในตงไห่

“มีคุณธรรมและชื่อเสียงสูงส่ง ปิ่นปักผมหงส์ทองหนึ่งชิ้น !”

“สมดังใจปรารถนา คทาหยกหนึ่งชิ้น !”

“อุดมสมบูรณ์และสมปรารถนา กำไลทองหนึ่งคู่ !”

“ความรักมั่นคง ตุ้มหูทองหนึ่งคู่ !”

“ฮ่า ๆ ๆ !”

ได้ยินดังนั้น แขกทุกคนก็หัวเราะให้กัน

เศษสวะในสายตาของกลุ่มคนชั้นสูง ก็เป็นเพียงแค่เรื่องตลกหลังมื้อค่ำเท่านั้น

ตอนนี้เอง เย่เทียนลุกยืนขึ้น แล้วพูดเสียงดัง : “ทุกคนเงียบก่อน ฉันมีเรื่องจะประกาศ วันนี้จะมีบุคคลสำคัญมาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของฉัน !”

แปะ ๆ ๆ !

เมื่อได้ยินดังนั้น เสียงปรบมือก็ดังกึกก้องขึ้น

ตอนนี้เอง มีชายรูปร่างสูงใหญ่เดินเข้ามายังห้องโถงใหญ่ของโรงแรม

ท่าทางที่น่าเกรงขาม ทำให้ทุกคนแทบหยุดหายใจ

“หยางเฟิง !”

เย่กวงและหวางลี่อุทานออกมาพร้อมกันด้วยความประหลาดใจ

ทันใดนั้น สายตาของทุกคนก็จับจ้องไปที่หยาเฟิง

คนที่ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับหยางเฟิงก็คือเย่เมิ่งเหยียนและหยางพั่นพั่น

“หยางเฟิง แกกลับมาได้อย่างไร ?”

เมื่อเห็นหยางเฟิงปรากฏตัวขึ้น เย่เทียนหน้าถอดสีทันที

“ได้ยินว่าวันนี้เป็นงานเลี้ยงฉลองวันเกิดครบรอบแปดสิบปีของท่าน ผมจึงตั้งใจพาภรรยาและลูกสาวมาอวยพรท่าน ขอบคุณที่หลายปีมานี้ ตระกูลเย่ของท่านช่วยดูแลภรรยาและลูกสาวของผมเป็นอย่างดี !”

ใบหน้าของหยางเฟิง เผยให้เห็นรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความหมายออกมา !

“เด็ก ๆ ยกของขวัญวันเกิดที่ฉันเตรียมไว้เข้ามา !”

ทันทีที่พูดจบ ชายสวมใส่ชุดสูทสีดำสองสามคน ก็ยกระฆังสีทองใบใหญ่เดินเข้ามา

ส่งศพ?

ทุกคนหน้าถอดสีในทันที