หยางเฟิงอดไม่ได้ที่จะทำตาขาวแล้ว
เขาก็รู้ของโบราณอันนี้เป็นจิ้งจอกแก่ที่ไม่แสดงออกมาตัวหนึ่ง
“นายท่าน คุณเกือบจะหลอกให้ผมตายแล้ว!” หยางเฟิงอดไม่ได้ที่จะพูดตำหนิ
ก่อนหน้านี้ตัวเองถูกสายฟ้าที่น่าตกใจผ่า
ถ้าตัวเองไม่มีพรสวรรค์แตกต่างจากคนอื่น
เปลี่ยนเป็นคนอื่น
เกรงว่าก็ถูกผ่าตายไปนานแล้ว!
“ฮิ ๆ !”
เย่หลงยิ้มเบา ๆ เสียงหนึ่งพูดอวดอย่างไม่ละอายว่า“สุภาษิตพูดไว้ สวรรค์เตรียมให้ภาระกิจที่สำคัญแก่คนนี้จะต้องทำให้ในใจของเขาเจ็บปวดและทำให้ร่างกายของเขาเหนื่อยล้า ให้ได้รับความหิว……ก็เป็นการทดสอบที่ฉันมีต่อนายอันหนึ่ง ไม่งั้นนายไปเข้าใจได้ทันทีที่ไหน!”
“เชอะ!”
หยางเฟิงทำตาขาวแล้ว
เทียบกับจิ้งจอกแก่คนนี้แล้วเขายังคงหนุ่มแล้ว!
หยางเฟิงสะบัดมือแล้ว“ไป!”
พูดจบ
ฟิ้ว!
ฟิ้ว!
ฟิ้ว!
……
หยางเฟิงและคนอื่น ๆ ก็ออกไปในพริบตา
สำหรับหยางเฟิงแล้ว
เรื่องที่ต้องทำอย่างเร่งด่วนคือหาชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกร
กระทั่งผู้คุมกฎสิบกับเหลิงฉานมดเหล่านี้ ภายหลังค่อย ๆ จัดการก็ได้!
มองเห็นหยางเฟิงออกไป
ผู้คุมกฎสิบกับเหลิงฉานก็โล่งอกในเวลาเดียวกัน สีหน้าขุ่นมัวเหมือนน้ำอีก
พวกเขาก็อยากเข้าไป
แต่ลูกน้องของพวกเขายังอยู่ด้านล่าง
พวกเขาทำได้เพียงรออย่างอดทน!
หลังประมาณหนึ่งชั่วโมง
เย่ชิว หลี่ซู่และคนอื่น ๆ ทยอยปีนยอดสุดกัน
เพียงแต่พวกเขาแต่ละคนเหงื่อแตก สีหน้าขาวซีดเหมือนกระดาษ
เลือดลมในร่างกายก็ใช้หมดแล้ว
ที่สำคัญที่สุด
บนร่างกายของพวกเขายังกระจายกลิ่นเหม็นน่าสะอิดสะเอียนอยู่!
เหลิงฉานสองคนอดไม่ได้ที่จะหน้าย่นแล้ว
“รีบเปลี่ยนกางเกงให้กู ไอ้พวกของที่น่าอับอาย!”
สองคนพูดแผดเสียงอย่างอารมณ์เสีย
ได้ยิน
ลูกน้องเหล่านี้ก็ไม่เป็นห่วงหน้าตาแล้ว เปลี่ยนกางเกงในตอนนั้นแล้ว
หลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้ว
ก็ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วโมง
นักบู๊ที่อยู่ด้านหลังก็ทยอยขึ้นมาอีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...