เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 647

“อิอิ!”

ผู้คุมกฎสิบหัวเราะแปลกประหลาดเสียงหนึ่ง สายตาจู่ ๆ มองไปทางนักบู๊หนึ่งพันกว่าคน

“ใครว่าพวกเราไม่มียาสมุนไพร? ใครว่าพวกเราไม่มีลูกน้องแล้ว?”

เหมือนเห็นความจริงของเรื่องแล้ว

นักบู๊หนึ่งพันกว่าคนนี้จู่ ๆ ก็หนาวสั่นไปทั้งตัว

“พวกคุณอยากที่จะทำอะไร?”

“อิอิ!อยากที่จะทำอะไร? เอาสมุนไพรที่อยู่บนตัวของพวกนายมอบออกมาทั้งหมด!”

ผู้คุมกฎสิบหัวเราะแปลกประหลาดเสียงหนึ่ง

“อะไร? พวกคุณทำไมทำอย่างนี้ได้?”

ในพริบตา

นักบู๊จำนวนมากก็ตกใจมาก!

ใครต่างก็คิดไม่ถึง

กุ่ยเหมินกับศูนย์พันธมิตรบู๊คิดไม่ถึงว่าจะต่ำทรามอย่างนี้

ยาสมุนไพรของพวกเขาเองถูกแย่งไปแล้ว

ก็มาคิดหาวิธีเอาของพวกเขาไป!

“มอบยาสมุนไพรออกมาไม่งั้นฆ่าอย่างไม่มีละเว้น!” เหลิงฉานเดินออกมาแล้ว

“ทหารฆ่าได้แต่หยามไม่ได้!”

“พวกเหล่าสหายสู้ตายกับพวกเขาแล้ว!”

“ใช่แล้ว สู้ตายกับพวกเขาสักครั้ง!”

ตลอดทาง

ปรมาจารย์โลกบู๊จำนวนมากรับการกดขี่ข่มเหงของศูนย์พันธมิตรบู๊กับกุ่ยเหมินพอแล้ว

ตอนนี้

สองสำนักอยากที่จะแย่งของล้ำค่าที่สำคัญที่สุดของพวกเขาไป

นี่ทำให้พวกเขาอดทนต่อไปไม่ได้

ในที่สุดระเบิดออกมาแล้ว!

ครืน!

ในพริบตา

สงครามได้วุ่นวายขึ้นมา!

โอ๊ย!

โอ๊ย!

โอ๊ย!

……

ในพริบตา

เสียงร้องที่น่าเวทนาแต่ละเสียง

ก็ดังขึ้นมาในทันที

หลังสักพัก

บนพื้นก็มีศพมากกว่าห้าร้อยศพ

คาวเลือดพุ่งสูงขึ้นฟ้า!

นักบู๊หนึ่งพันคนที่เหลือสั่นเทาด้วยความกลัว

มอบยาสมุนไพรของตัวเองอย่างต่อเนื่อง

หลังนานมาก

ผู้คุมกฎสิบและเหลิงฉานนี่ถึงพาลูกน้องเข้าสุสานเย่เวิ่นอย่างพึงพอใจ

นักบู๊คนอื่น ๆ เห็นสภาพการณ์นี้

แต่ละคนก็ทำได้เพียงกัดฟันแล้วตามขึ้นไป!

เรื่องมาถึงตอนนี้

ถึงแม้พวกเขารู้ว่าตัวเองกำหนดให้เป็นทหารที่ส่งไปตายก็ไม่รู้จะทำยังไง

พวกเขาก็ไม่มีทางที่จะถอยกลับแล้ว……

ถึงเวลานี้

บันไดขึ้นฟ้าก็กลับสู่ความเงียบสงบอีกครั้ง

เพียงแค่ทิ้งนับพันศพไว้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก