เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 937

หลงเฟยหยูอดทนกับความเจ็บ ก่อนที่จะร้องออกมา“ฆาตกร！มีฆาตกร！รีบไปจับมาให้ข้า！”

แต่ว่าในเวลาเดียวกันของในงาน ได้เปลี่ยนเป็นยุ่งเหยิงไปหมด

หลงกูเฉิงนั้นก็ตกใจเหมือนกัน

ลูกชายของเขานั้น โดนคนอื่นลอบทำร้าย

นี่มันเรื่องอะไรกันแน่？

“อ้าอ้าอ้า！”

หลงเฟยหยูที่นอนอยู่บนพื้น นั้นได้ร้องออกมาอย่างโหยหวนด้วยความเจ็บปวด

เมื่อมองเห็นลูกชายของเขานั้น หลงกูเฉิง รีบเอ่ยออกมา“ช่วยด้วย！เจ้านั้นทำอะไร รีบหาคนมาช่วยข้าสิ！”

ตุ๊บ！

ทันใดนั้นเอง ก็ได้มีกระสุนอีกนัดได้พุ่งออกมา

แต่กระสุนนัดนี้ ได้พุ่งเข้ามายังขาอีกข้างหนึ่งของ หลงเฟยหยู

“อ้า！”

หลงเฟยหยูทั้งร่างกายนั้นสั่นไปหมด เขานั้นร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

ยิ่งไปกว่านั้น

เขาทั้งตัวนั้นเหมือนจะแตกไปแล้ว！

หยุนเฟยฉางบ้าไปแล้วหรอ？

คนที่เขาต้องฆ่าคือหยางเฟิงต่างหาก！

ทำไมจะต้องมาฆ่าข้าด้วย？

“ช่วยด้วย ！รีบหาคนมาช่วยด้วย！”

ในตอนนี้

หยางติ่งเทียนนั้นได้เอ่ยตะโกน แล้วพุ่งเข้ามา

เขามองไปที่หน้าของหลงเฟยหยูแล้วเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง “เฟยหยู เจ้าไม่เป็นอะไรใช่ไหม？ คุณอามาช่วยเจ้าแล้ว！”

เปรี้ยง！

เสียงปืนดังขึ้นอีกนัดหนึ่ง

ใจของหลงเฟยหยูนั้นแทบจะออกมาเต้นด้านนอก

แต่ว่าในนัดนี้ ไม่ได้โดนเขา

แต่ว่าได้แฉลบตัวของหยางติ่งเทียนไป

แต่ว่า เพียงแค่ระยะห่างไม่กี่เมตร อีกนิดเดียวกระสุนปืนนั้นก็จะไปโดนหัวใจของหยางติ่งเทียนแล้ว！

ส่วนหลงกูเฉิงที่อยู่ห่างไม่ไกล มองแล้วก็ตกใจ

เขานั้นคิดไม่ออกจริงๆ ว่าหยางติ่งเทียนนั้นจะเข้ามาช่วยลูกชายของตนเอง？