ไม่คิดว่า
คำพูดของหยางติ่งเทียน
หลงเฟยหยูมองไปที่หลงกูเฉิงด้วยสีหน้าแววตาที่เปลี่ยนไป
ภายในใจของเขานั้น ตอนนี้เหมือนได้มีความเจ็บแปลบ!
“อ้าย……”
หลงกูเฉิงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา
ลูกชายของตนเองนั้น จะเด็กไปหน่อยแล้วมั้ง
เดิมทีนั้นทำไมมองใจความคิดของตนเองไม่ออกเลยนะ
ส่วนหยางเฟิงที่อยู่ด้านข้างนั้น ก็ได้ยิ้มๆ
เขาไม่คิดเลยว่า หยางติ่งเทียนนั้นจะแสดงได้ดีขนาดนี้
อีกทั้งเขาไม่คิดเลยว่า เสือขาวนั้นจะเป็นคนแก่งฉลาดเช่นนี้!
เขานั้นแค่ให้เสือขาวนั้นไปดูจัดการ
เสือขาวที่บ้าบิ่นนี้ กลับทำให้แผนการอุบายภัยพิบัติพวกนี้ออกมาได้อีก
นี่ทำให้หยางเฟิงนั้นแอบตื่นเต้นแปลกใจเลยทีเดียว
ในขณะเดียวกัน พวกบอดี้การ์ดกลุ่มหนึ่งก็ได้พุ่งขึ้นไปยังชั้นสอง
ในตอนนี้ เสือขาวนั้นก็ได้เอามือตบไปที่หน้าขอหยุนเฟยฉาง
“ตื่นตื่น!”
หยุนเฟยฉางนั้นได้หลับๆตื่นๆลืมตามา ก่อนไม่รอให้เขานั้นได้คืนสติ เสือขาวนั้นก็ได้เอาปืนยัดมือคืนเขาไป
เสือขาวยิ้มๆ“เจ้าสิ่งนี้ไม่เลวเลยนะ ตอนนี้ข้าเอาคืนให้ก็แล้วกัน!”
เมื่อเอ่ยจบ เสือขาวก็รีบหนีแว็บไป แล้วก็หายไปทันที!
เมื่อถึงในตอนนี้
หยุนเฟยฉางที่ยังมึนงงอยู่
นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
“เป็นเขา!จับเขาเอาไว้!”
ไม่รอให้หยุนเฟยฉางคืนสติดี
บอดี้การ์ดสิบกว่าคนนั้น ได้เข้ามาล้อมไว้ทุกสี่ทิศทาง
หยุนเฟยฉางนั้นได้เบิกตาโต ก่อนที่เขานั้นจะตกตะลึงงัน
นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
“จับเขาไว้!อย่าให้เขาหนีไป!”
ในตอนที่หยุนเฟยฉางนั้นกำลังมึนงงอยู่
บอดี้การ์ดหลายสิบคนก็ได้พุ่งเข้ามาหาเขา ก่อนที่จะจับเขาเอาไว้!
“พวกเจ้าจะทำอะไรกัน?รีบปล่อยข้านะ!”
“ข้าเป็นคุณชายแห่งตระกูลหยุนนะ ข้ากับคุณชายหลงนั้นคุยกันดีแล้ว!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...