เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 286

18นาฬิกา

ท้องฟ้าเริ่มมืดลงแล้ว แต่ยังพอให้คนได้เห็นสภาพรอบๆ อย่างชัดเจน และในตอนนี้เอง ทหารประเทศหนานเยว่100นาย ก็โผล่มาที่นี่

“ระวัง”

หัวหน้าที่นำทัพมา เป็นคนที่มีหนวดเคราคนหนึ่ง

สายตาทั้งสองของเขา เต็มไปด้วยความกังวล มองรอบๆ อยู่ตลอดเวลา

หนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ กองระวังหน้าหนานเยว่ขาดการติดต่อไป ไม่ได้ข่าวคราวอะไรเลย ทำให้ทัพใหญ่ของพวกเขา รู้สึกไม่สบายใจ ก็เลยส่งหน่วยสอดแนมออกมา แต่จากนั้นก็พบว่า ไม่ได้อยู่ที่จุดเดิมแล้ว

ได้แต่พิจารณาตามร่องรอยที่คาดว่าจะเดินทางไป

“น่าจะอยู่แถวๆ นี้แหละ มีสติกันไว้”

เฉินหลีหนวดยาว รู้สึกแปลกๆ ขึ้นมาว่า ยิ่งอยู่ที่นี่นานยิ่งไม่ปลอดภัย

เหมือนว่ามีอะไรบางอย่าง ทำให้ใจหวิวๆ

“หัวหน้าครับ ผมก็รู้สึกว่าที่นี่มันผิดปกติเหมือนกัน เหมือนมีพลังน่ากลัวปกคลุมหนามาก กองระวังหน้าพวกนั้นจะมาที่นี่ทำไมกัน”

“นั่นสิ นั่นสิ พวกเขาน่าจะตั้งกองทัพที่พื้นที่ตนเองมากกว่านะ”

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”

คนทางด้านหลัง เริ่มร้อนรน

รู้สึกว่าที่นี่น่ากลัวพิลึก

แต่ว่า ในทีมมีคนหนึ่งใจกล้า พอเห็นคนอื่นๆ ในทีมขี้กลัว ก็พูดหัวเราะออกมา “เหอะๆ ไอ้พวกตาขาว พวกเราล้วนเป็นคนในสงครามกันทั้งนั้น มีอะไรบ้างที่ไม่เคยเจอ”

ที่เขาออกมา ยังมีอีกเหตุผล ก็คืออย่างจะมาแสดงความกล้าให้เฉินหลีเห็นตรงหน้า

ให้เห็นว่าตนเองมีความกล้าหาญ

แต่ว่า ฟุบ เท้าของเขาก็เหมือนไปเตะอะไรเข้า พอก้มหัวไปดู ก็ตัวแข็งทื่อ จากนั้นพอมองไปข้างหน้า ตาก็โตออกมา

“ห้ะ！”

เขาร้องตะโกนออกมา

คนประเทศหนานเยว่คนนี้ ถอยหลังไปทันที ล้มลุกคลุกคลานกลับออกไป ก้มลงกับพื้น สีหน้าเต็มไปด้วยความกลัว ในกางเกงก็มีน้ำไหลออกมา พอคนอื่นเห็น ก็หัวเราะเยาะไปตามกัน

“มึงนี่นะ ยังจะมาหัวเราะเยาะว่าพวกกูขี้ขลาด ดูมึงสิ ตอนนี้เป็นไง ฉี่รดกางเกงไปเลย ฮ่าๆ ！”

“ฉี่รดกางเกงเฉยเลยว่ะ ฮ่าๆ ！”

หลังจากหัวเราะกันไป คนพวกนั้นก็เดินไปด้านหน้า “พวกกูจะดูหน่อสิว่า อะไรมันทำให้มึงฉี่รดกางเกง”

พวกเขาคิดกันไป ในใจก็เตรียมพร้อม ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรน่ากลัวขนาดนั้น

อย่างน้อยก็ไม่ฉี่รดกางเกง

เดี๋ยวพอกลับมาจะได้ไปหัวเราะเยาะไอ้คนนั้นได้

แต่ว่า ตอนที่พวกเขาก้าวเข้าไป หลังจากที่ได้เห็นภาพนั้นแล้ว ก็แข็งทื่อไปทั้งตัว ลูกตาค่อยๆ โตออกมา

“เห้ย！”

เสียงร้องหลายเสียง

พวกหลายคนนั้นก็พากันล้มลุกคลุกคลานกันกลับมาเหมือนกัน หนึ่งในนั้นมีคนฉี่ราดกางเกงไปเหมือนกัน

“กูเอง”

เฉินหลีขมวดคิ้ว ทันใดนั้นก็เดินออกมา แต่ว่าตอนที่เขาเดินออกมานั้น ตัวก็ได้แข็งไปเหมือนกันแล้ว เพราะว่าตรงหน้าเป็นศพทหารประเทศหนานเยว่นับไม่ถ้วน

บนยอดนั้น คือหร่วนต้าเหลียง แม่ทัพของกองระวังหน้าหนานเยว่

“นี่มันคือเจดีย์ศพ！”

เฉินหลีกัดฟันพูดออกมา

เอาศพของศัตรู มากองกันเป็นภูเขา เพื่อเอาไว้ข่มขวัญศัตรู มันเรียกว่า เจดีย์ศพ

ในเมื่อเจดีย์ศพอยู่ที่นี่

หร่วนต้าเหลียงก็อยู่ที่นี่

แสดงว่า กองระวังหน้าหนานเยว่แสนหน้าหมื่นคน ได้ตายกันยกกองทัพไปหมดแล้ว！

“หัวหน้าครับ ยังมีหินอะไรบางอย่างด้วย ด้านบนมีตัวหนังสือ”

ทันใดนั้น ทหารประเทศหนานเยว่คนหนึ่ง ก็ชี้ไปยังหินก้อนนั้น