เทพศึกมังกรหวนคืน นิยาย บท 288

ณ เมืองเทียนหนาน

ในตอนนี้ ทหารประเทศหนานเยว่ยังไม่บุกมาถึงเมืองนี้ ทุกอย่างยังคงปกติ แต่ว่าในเมืองเริ่มมีอึกทึกอันแล้ว ข่าวของสงครามกระจายไปทั่วทั้งเมือง ว่าคนประเทศหนานเยว่จะบุกมาแล้ว

บนรถที่มุ่งหน้ามายังเมืองเทียนหนาน

มีคนแค่10กว่าคน

“น้องครับ ตอนนี้คนที่เมืองเทียนหนานมีไม่เยอะแล้ว ส่วนใหญ่จะหนีออกมากันหมดแล้ว ทำไมถึงยังจะไปเมืองเทียนหนานล่ะ”

ฉินเฟิงมองเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ฝั่งตรงข้าม

น่าจะอายุประมาณ17-18ใส่เสื้อผ้าป่าน มีรอยเย็บซ่อมหลายแห่ง มัดผมแกละสองข้าง เหมือนจะเป็นเด็กผู้หญิงในชนบท แต่ว่าดวงตาบ้องแบ๊ว ค่อนข้างน่ารัก ดูไร้เดียงสา

เป็นเด็กผู้หญิงที่ชวนให้คนอยากจะเข้าไปแซวเล่น

“คุณย่าของฉันอยู่ที่เมืองเทียนหนาน ฉันมารับย่า อีกอย่าง ตอนนี้หนีออกไปจากเซาเทิร์นแลนด์ไม่ได้แล้ว เส้นทางขึ้นเหนือ18เส้นทาง ถูกตระกูลซือหม่าปิดไปแล้ว17เส้นทาง ไม่อนุญาตให้เดินทาง เส้นทางเดียวก็คือเมืองเจียงเฉิง ก็มีคนมากมาย แล้วก็ ตอนนี้ทางเซาเทิร์นแลนด์อาจจะไม่ใช่ตายแล้วก็ได้ เพราะว่าเทพสงครามมาแล้ว พวกเราเอาชนะได้แน่”

ตอนที่ยัยหนูคนนั้นพูดเรื่องนี้ สายตาเหมือนเปล่งแสงออกมา

“ใช่ เอาชนะได้แน่”

ฉินเฟิงยิ้มเบาๆ

ในขณะเดียวกัน สายตาก็เผยความร้ายๆ ออกมา

ต่อให้ไม่ใช่เหตุผลอื่น แค่ทำเพียงเพื่อเด็กผู้หญิงคนนี้คนเดียว เขาก็จะต้องขับไล่คนประเทศหนานเยว่ให้ออกไปจากแผ่นต้าหัวให้ได้ ดินแดนของต้าหัว ไม่สถานที่ที่คนพวกนี้จะเข้ามารุกรานได้

แต่ว่าฉินเฟิงก็สังเกตได้ว่า บนมือของเด็กผู้หญิงคนนั้น จับกระเป๋าผ้าไว้แน่น

“น้องครับ ชื่ออะไรล่ะ?” ฉินเฟิงถาม

“จูหลินชิง”

เด็กผู้หญิงคนนั้นเงยหน้าขึ้นมาอย่างกลัวเล็กน้อย

“จูหลินชิง หลินชิง ชื่อเพราะดี”

ฉินเฟิงพยักหน้า

แต่ในตอนนั้นเอง อีกตู้ของรถไฟ ก็เกิดเสียงร้องโอดโอยขึ้นมา

“ช่วยด้วย ช่วยด้วย”

ทุกคนก็หันไปมอง ก็พบว่าในตู้รถไฟตู้นั้น มีสามีภรรยาคู่หนึ่ง ผู้ชายเป็นคนพุงใหญ่จากฤทธิ์สุรา ค่อนข้างเคร่งขรึม ส่วนผู้หญิงใส่เสื้อผ้าหรูหรา

กำลังดูเด็กผู้ชายคนหนึ่งที่พื้นอย่างกังวล

“ในนี้มีหมอไหม รีบมาช่วยดูลูกชายฉันหน่อยค่ะ” ผู้หญิงร้องไห้พูดออกมา

เห็นได้ชัดว่า เป็นลูกชายของเธอ

“ผมดูหน่อย”

ฉินเฟิงเดินเข้าไป พบว่าหัวใจวาย ทันใดนั้นก็เลยกดจุดชีพจรบนตังเด็กผู้ชายคนนั้น

เด็กผู้ชายที่เดิมทีหน้าแข็งทื่อไปนั้น ก็ค่อยๆ มีเลือดไหลเวียนขึ้นมา

แต่ว่า ในตอนนี้ ก็มีวัยรุ่นชายคนหนึ่งเดินเข้ามา มองฉินเฟิง สีหน้าก็เปลี่ยนไป “คุณทำอะไรน่ะ? นี่คืออาการหัวใจวาย คุณมากดจุดชีพจรงั้นหรือ?”

“อืม”

ฉินเฟิงก็ยังคงกดจุดต่อไป

แต่ว่า ในตอนนี้หนุ่มคนนั้น ก็ผลักฉินเฟิงออกไป เพื่อให้ฉินเฟิงหยุด จากนั้นก็พูดกับพ่อแม่คนนั้นว่า “คนนี้ไม่ใช่หมอเสียหน่อย มาช่วยมั่วๆ จุดจงหยินก็กล้ากด”

“คุณคือ？”

พ่อแม่คู่นั้น ก็มองหนุ่มคนนั้น

“กระผมชื่อว่า เจี่ยซิว นักศึกษาปริญญาเอกมหาวิทยาลัยการแพทย์หนานโจว นี่มันเป็นสาขาวิชาเฉพาะ คนคนนี้มาช่วยเหลือมั่วๆ คิดจะทำร้ายชีวิตเด็กคนนี้เอาสิไม่ว่า”

เจี่ยซิวพูดจาว่าร้ายใส่ฉินเฟิง

ราวกับบว่าฉินเฟิงนั้นเข้ามาช่วย เพื่อจะชิงทรัพย์เอาชีวิตคนเสียอย่างนั้น

แต่ว่า วิธีของฉินเฟิงจะถูกต้องหรือไม่นั้น เขาไม่รู้ เขารู้เพียงว่า พ่อของเด็กชายคนนี้ ไม่รวยก็มีฐานะดี ดูก็รู้ว่าเป็นคนมีเงิน

ขอเพียงได้ประจบคนคนนี้ไว้ ชีวิตในอนาคตของเขาก็จะสบายแล้ว

ดังนั้น เขาจำเป็นต้องขับไล่ฉินเฟิงออกไป

ก็เลยพูดจาว่าร้ายออกไป

“นี่คุณ.....กล้ามาทำร้ายลูกผมงั้นหรือ”

พ่อของเด็กชายคนนั้น ท่วงท่าที่มีพุงใหญ่ๆ พอได้ยินดังนั้น ก็รู้ว่าคนนี้เป็นนักศึกษาเก่งๆ ในมหาวิทยาลัยการแพทย์ คงจะไม่หลอกลวงกัน ก็เลยหันไปมองฉินเฟิง แล้วก็มีสีหน้าไม่พอใจ