บทที่ 280 – ทำไมมีแค่ฉันล่ะ (6)
“อิลฮาน~ ทำให้ผมยาวขึ้นอีกสิ! ยาวขึ้นอีก! นายเมื่อกี้นี้เซ็กซี่มาก”ยูอิลฮานรู้ตัวแล้วว่าผมของเขาตอนนี้มีคุณสมบัติของเพลิงอยู่ ไฟนั้นไม่มีรูปร่างที่ตายตัวเพราะงั้นเขาสามารถจะปรับขนาดความยาวได้ตาม หรือก็คือส่วนหนึ่งของร่างกายของยูอิลฮานได้ก้าวข้ามขอบเขตของสสารไปแล้ว
เขาได้มาอยู่ในจุดกึ่งกลางระหว่างสิ่งมีชีวิตชั้นสูงกับสิ่งมีชีวิตชั้นต่ำแล้ว สัญชาตญาณของเขาบอกแบบนี้
“หืมม ดูเหมือนว่าในทางนี้ก็กลายมาเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นสูงได้นะ”เพลิงกับมังกร แทนที่จะไขว่คว้าซักอย่างหนึ่ง ในระยะยาวไม่สู้นำทั้งสองอย่างมารวมกันปูทางไปสู่สิ่งมีชีวิตชั้นสูงไม่ดีกว่าหรอ
แม้ว่าเขาจะตกใจที่กับการได้มาที่คาดไม่ถึงนี้ แต่ว่าเขาก็ได้จัดการความคิดใหม่และทำให้ผมของเขากลับไปเป็นเหมือนเดิม
ในตอนนี้มันถึงเวลาทำอีกส่วนหนึ่งของเกราะแล้ว เกราะชั้นนอก เกราะเก็บพลังของมังกรเอาไว้
“มานี่”ยูอิลฮานได้ถอดเสื้อทั้งหมดออกมาและใส่จิตวิญญาณแห่งเพลิงลงไปแทน ชุดเกราะนี้ได้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อเขาและมีคุณสมบัติของไฟเพียงอย่างเดียวทำให้ถึงเขาจะใส่มาแล้ว เขาก็ยังคงรู้สึกสบายเหมือนกับไม่ใส่อะไรเลย
“ฉันคิดว่าสำหรับเกราะชั้นนอกก็ไม่น่าจะมีปัญหาในเรื่องนี้ด้วยเหมือนกัน”เพลิงนิรันดร์ได้ตอบกลับมาซ้ำๆในคำเดิมๆราวกับเป็นเด็กที่เพิ่งจะหัดพูด ยูอิลฮานได้หัวเราะออกมาและลูบไปที่เกราะเบาๆก่อนที่จะหยิบค้อนขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง
เพลิงได้ลุกขึ้นมาที่ปลายของค้อนอย่างเป็นธรรมชาติในทันที ยูอิลฮานกับเพลิงนิรันดร์ได้ผสานเข้าด้วยกันอย่างสนิทแนบแน่นแล้ว การจะแยกพวกเาออกจากกันก็ไม่ต่างกับเรื่องโง่เง่าแล้ว
“โอโรจิ ตอนนี้ถึงตานายแล้ว”ยูอิลฮานยังไม่มีพลังที่จะจัดการควบคุมกับเจตจำนงของมังกรคลาส 7 ที่ดุร้ายได้ โอโรจิได้หัวเราะแห้งๆเมื่อได้ยินคำพูดตรงๆนี้
[ถ้างั้นข้าก็ได้แต่ทำให้ดีที่สุด แต่ถึงแบบนั้นข้าก็พอใจแล้ว ข้าจะไม่บ่นหรอก]หอกมังกรแปดหาง ครึ่งหนึ่งของเกราะร่างมังกรเพลิงนรกที่ได้กลายมาเป็นคลังอาวุธของอาวุธจำนวนมาก ถุงมือเจตจำนงแห่งความโกลาหล กระดูกของอิชจาร์ และดวงใจมังกรอีกเช่นกัน
สมบัติที่แค่ชิ้นเดียวก็มากพอทำให้ทั้งโลกต้องตกตะลึงได้ถูกนำมารวมในจุดๆเดียว
“ฟู่”
ยูอิลฮานได้หลับตาลงช้าๆและได้ทำการหัตถกรรมมานา เอนชานท์วิญญาณและตีเหล็กที่ได้เข้าสู่ขอบเขตของการสรรสร้างพร้อมๆกัน เนื่องจากว่าเขาเคยทำสำเร็จมาแล้วครั้งหนึ่งทำให้ตอนนี้เขาเชี่ยวชาญมันมากขึ้นแล้ว
[กรรรรรรรรร! เจ้ากล้าที่จะทำแบบนั้นกับร่างกายแล้วก็หัวใจของข้ารึ!]แม้ว่าการจะควบคุมจะยังเป็นไปไม่ได้ แต่แค่การทำให้เงียบลงไปนั้นไม่มีปัญหา ยูอิลฮานได้ใช้พลังทั้งหมดของเขาในฐานะยมทูตเพื่อฝังอิชจาร์ให้ลึกลงไปในจิตสำนึกของเขาและเริ่มทำงานของเขาต่อ
กระดูกขนาดมหึมาของอิชจาร์ได้เรืองแสงสีแดงออกมาและเริ่มที่จะลดขนาดลง จิตวิญญาณของโอโรจิได้ออกมาจากหองมังกรแปดหางและย้ายเข้ามาที่เกราะร่างมังกรเพลิงอีกครึ่งที่เหลืออยู่ ในเวลาเดียวกันยูอิลฮานก็ได้ใช้ไฟละลายวัตถุดิบอื่่นๆพร้อมกับเปิดใช้งานโลหิตมังกรไปพร้อมๆกัน
“ฉันกำลังจะหลอมร่างให้สามารถจะดึงพลังมังกรให้ได้ดีที่สุด มันจะกลายเป็นง่ายและเป็นหนึ่งเดียว”ทุกๆอย่างได้ถูกหลอมละลายลงแว และดวงใจของอิชจาร์ก็ได้ตอบสนองขึ้น กระบวนการหัตถกรรมมานาเริ่มต้นได้สำเร็จแล้ว
“โอโรจิ”ยูอิลฮานได้ยกค้อนขึ้นมาทุบลงไป รูปลักษณ์ภายนอกของเกราะได้เผยออกมาครู่หนึ่งก่อนที่จะถูกความโกลาหลกลืนลงไปอีกครั้งหนึ่ง ยังไงก็ตามยูอิลฮานก็ไม่ได้ผิดหวังเลย นี่มันหมายความว่าถุงมือเจตจำนงแห่งความโกลาหลได้ถูกหลอมละลายลงไปอย่างมีประสิทธิภาพดี
“ฉันไม่คิดที่จะหยุดหรือยับยั้งพลังมังกร เพราะงั้นแปลงร่างแล้วก็คำรามได้ตามใจเลย”สัมผัสของยูอิลฮานกับโอโรจิได้ถูกละลายและรวมกันเป็นหนึ่ง แม้ว่าตอนนี้เขาจะเป็นหนึ่งเดียวกับจิตวิญญาณแห่งเพลิงไปแล้ว แต่ว่าจากการฝึกฝนควบคุมจัดการกับจิตวิญญาณมาตลอดทำให้เขาสามารถปรับตัวได้โดยที่ไม่มีปัญหาใดๆ กระบวนการเอนชานท์วิญญาณได้ผ่านไปอย่างราบรื่นเช่นเดียวกัน
“เยี่ยม… เยี่ยมมาก”
การสอดผสาน พลังของมังกรที่มักจะมีปฏิกิริยาในตอนที่ยูอิลฮานลงไปในอ่างแห่งปาฏิหาริย์ได้ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นอีกครั้งหนึ่งจากการกระตุ้นของวัตถุดิบทั้งหมดนี่ ระลอกคลื่นที่รุนแรงได้กวาดผ่านร่างของยูอิลฮานไป หากว่าเขาทนผ่านมันไม่ได้ เขาก็อาจจะต้องยอมแพ้กับความฝันที่จะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตชั้นสูง
“ถ้างั้นมาเริ่มกันต่อเลย!”
เขาได้ทุบค้อนลงไป หอกมังกรแปดหางได้ถูกทับจนแตกหักก่อนที่จะถูกเพลิงโปร่งแสงละลายไปและถูกเกราะร่างมังกรเพลิงที่เหลืออีกครึ่งหนึ่งดูดเข้าไป ในตอนนี้ถึงเวลาที่เขาจะใช้พลังช่างตีเหล็กทำให้มันเป็นรูปเป็นร่างแล้ว
[ฟู่… ฮ่าาาห์]ลมหายใจของยูอิลฮานกับโอโรจิได้สอดประสานเข้าด้วยกัน ยิ่งเข้าทุบค้อนมากเท่านั้น เสียงกระดูกอิชจาร์ก็ดังขึ้นมาเหมือนเสียงร้องแสดงความเจ็บปวดก่อนที่จะถูกบีบอัดลงมา ยิ่งเวลาผ่านไปดวงใจมังกรก็ยังลดขนาดลงจากการใช้พลังเวทย์ของมันเสริมพลังให้กับวัตถุดิบอีกด้วย
กระบวนการที่ซับซ้อนแบบนี้ได้เกิดขึ้นมาพร้อมๆกัน แม้แต่เอิลต้ากับเฮเรียน่าที่มีความรอบรู้เรื่องเวทมนต์ก็ได้แต่เฝ้ามองดูโดยที่ไม่ค่อยเข้าใจ
“ฉันยอมแพ้ ฉันไม่เข้าใจเรื่องนี้เลย…!”วัตถุดิบเพียงชิ้นเดียวที่ไม่เกี่ยวข้องกับมังกร เจตจำนงแห่งความโกลาหลเป็นชิ้นสุดท้ายที่ส่งเสียงออกมา มันได้ถูกใช้ทำการเสริมพลังให้กับเอกลักษณ์ความเป็นมังกรและทลายข้อจำกัดในด้านพละกำลัง ยูอิลฮานได้เปลื่ยนแปลงพลังนี้และนำทางมัน เขาได้ใช้มานาจากดวงใจมังกรที่สร้างพลังมังกรขึ้นมาให้กลายเป็นหนึ่งเดียวกับเกราะ
[มันกำลังเริ่มแล้วนายท่าน]ดวงใจมังกรได้ถูกหลอมละลายลงไปจนหมดแล้ว การปะทุขึ้นของความเข้มข้นของมานาที่น่ากลัวได้ทำให้ยูอิลฮานได้ใช้สมาธิทั้งหมดของเขาไปและเขาได้ผสานพลังนี้เข้ากับมานาที่กำลังใช้พลังของโลหิตมังกรและใส่มันเข้าไปในค้อนของเขา
“ฉันคิดว่าฉันเคยเห็นมาก่อนนะ นี่มันดูเหมือนหมึกที่กำลังกระจายไปในน้ำเลย~”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Everyone Else is a Returnee โดดเดี่ยว 1000 ปี