บ่าวรับใช้รับคำสั่ง รีบหยิบเชือกออกมาเพื่อจะมัดตัวเจี่ยนอันอัน
แต่เจี่ยนอันอันกลับคว้าเชือกไว้ได้ ก่อนจะก้าวอาด ๆ มาตรงหน้าเจี่ยนกั๋วกง
นางเคลื่อนไหวรวดเร็วจนเจี่ยนกั๋วกงไม่ทันตั้งตัว และเชือกก็ถูกคล้องเข้าที่ลำคอของเขาแล้ว
เจี่ยนอันอันดึงเชือกจนแน่น ทำให้เจี่ยนกั๋วกงหายใจไม่ออกทันที
นางตวาดเสียงเย็นชา “ตาเฒ่าน่ารังเกียจ! หนังสือตัดขาดนั่นเจ้าเก็บรักษาไว้ให้ดี อย่าทำหายเสียเล่า”
“จำคำพูดของเจ้าวันนี้ไว้ให้ดี วันหน้าเมื่อข้าโบยบินขึ้นสูง เจ้าก็อย่ามาร้องไห้ฟูมฟายขอคืนดีกับข้าแล้วกัน!”
สิ้นประโยค เจี่ยนอันอันก็เตะเจี่ยนกั๋วกงจนล้มลงกับพื้น
ฮูหยินรองรีบวิ่งมาพยุงเจี่ยนกั๋วกง ก่อนจะหันมาถลึงตาใส่เจี่ยนอันอัน
“เจี่ยนอันอัน นังลูกทรพี! เจ้ากล้าตบตีบิดาแท้ ๆ ของเจ้าได้อย่างไร”
“พวกข้าดูแลเจ้าให้เติบโตมาแท้ ๆ แต่เจ้ากลับไม่รู้จักบุญคุณ แถมยังคิดฆ่าบิดาของเจ้าอีก!”
“จวนกั๋วกงของเรา ไยจึงเลี้ยงดูเด็กเนรคุณเช่นเจ้าออกมาได้”
ในขณะเดียวกัน เจี่ยนหลิงเยว่บุตรสาวของฮูหยินรองก็เดินเข้ามา
นางด่าเจี่ยนอันอันอย่างโกรธจัด “เจี่ยนอันอัน ทางที่ดีเจ้าไปตายอยู่ข้างนอกเสีย แล้วอย่ากลับมาที่นี่อีก”
“เจ้ากล้าทำร้ายท่านพ่อ ข้าจะไม่มีวันยอมรับเจ้าเป็นพี่หญิงของข้าเด็ดขาด!”
เจี่ยนอันอันมองเจี่ยนหลิงเยว่ด้วยสายตาดูถูก เจ้าของร่างเดิมต้องถูกบังคับให้แต่งงานกับเยียนอ๋องก็เพราะนางนี่เอง
เจี่ยนอันอันเหวี่ยงเชือกในมืออย่างแรง ฟาดเข้าใส่เจี่ยนหลิงเยว่
เสียง ‘เพียะ’ ดังขึ้น เชือกฟาดเข้าที่ใบหน้าของเจี่ยนหลิงเยว่
ทำให้ใบหน้าขาวนวลของนางเกิดรอยแผลเป็นที่เห็นแล้วชวนตกใจ
เจี่ยนหลิงเยว่กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับใช้มือปิดหน้าพลางร้องไห้โวยวายว่า “ท่านพ่อ ท่านแม่ ใบหน้าของข้าถูกนางทำให้เสียโฉมแล้ว พวกท่านรีบฆ่านางเดี๋ยวนี้!”
ฮูหยินรองรีบปลอบโยนเจี่ยนหลิงเยว่ ขณะที่เจี่ยนกั๋วกงยิ่งโกรธจัดจนแทบจะทนไม่ไหว
จวนเยียนอ๋องเองก็ถูกหมายจะยึดทรัพย์สิน และคนในตระกูลของเขาก็จะต้องถูกเนรเทศ
หากนางแต่งไปก็คงต้องทนทุกข์ทรมานไปกับพวกเขา
ไม่ได้ นางจะไม่ยอมแต่งไปแน่ ๆ
ขณะที่เจี่ยนอันอันกำลังคิดหาวิธีที่จะหนีการแต่งงานอยู่นั้น นางก็ต้องประหลาดใจและยินดีที่พบว่ามิติเก็บของติดตัวของนางก็ข้ามมิติมาด้วยเช่นกัน
ในมิติเก็บของยังมีคลังยาสมุนไพรและอาวุธที่นางเก็บสะสมไว้ รวมถึงยาชนิดใหม่ที่นางเพิ่งพัฒนาขึ้น
ตราบใดที่นางกินยาชนิดใหม่นี้ นางก็จะสามารถล่องหนได้ ทั้งยังสามารถเดินทางไปยังที่ใดก็ตามที่นางต้องการในทันที
เมื่อมีสิ่งเหล่านี้ นางก็สามารถใช้ชีวิตอย่างอิสระเสรีและมีความสุขในยุคโบราณได้อย่างเต็มที่
นางจะไปแต่งกับเยียนอ๋องทำไมอีก หากตอนนี้ไม่หนี แล้วจะรอไปหนีตอนไหนเล่า!
ขณะที่เจี่ยนอันอันกำลังดีใจและคิดจะหยิบยาจากในมิติออกมา นางกลับต้องตกตะลึงเมื่อพบว่ามิติกลับเปิดไม่ออกเสียแล้ว
อะไรกัน เหตุใดจู่ ๆ มิติถึงเปิดไม่ได้เสียแล้ว?

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่ให้อ่านฟรีนะคะ...