ฟีนิกซ์ 5 (ซีรีส์ 5หนุ่มแห่งฟีนิกซ์) นิยาย บท 15

“ก็หาแฟนคนไทยสักคนสิ” คาเรนเทียคีบเนื้อย่างมาจิ้มซอส แล้วป้อนให้สาวเจ้า

“ขะ...ขอบคุณค่ะ” เมลิสสารู้สึกร้อนผ่าวที่ใบหน้า เมื่ออีกฝ่าย เทคแคร์เธอต่อหน้าบุคคลที่สาม

“ถ้ามันหาง่ายขนาดนั้นก็ดีสิครับ” คริสเตียนโน่บอกอย่างขำๆ

“ปกติก็หาไม่ยากไม่ใช่เหรอ?” คาเรนเทียเอ่ยหยอก

“แหม! มันคนละแบบกันครับ” คริสเตียนโน่บอกก่อนจะคีบเนื้อย่างส่งให้กับสาวสวยที่ตนแอบยกให้เป็นนางฟ้า

“หึๆ” คาเรนเทียหัวเราะในลำคออย่างอารมณ์ดีขึ้นมานิดๆ

“ว่าแต่...พี่กับลิซ่าเจอกันได้ยังไง?” คนที่ยังไม่หายข้องใจถามเข้าเรื่อง

“แกจะสนที่ไปที่มาของฉันกับมิราทำไม” คาเรนเทียถามกลับ อย่างกวนๆ

“ผมก็แค่อยากรู้”

“ฉันปิ๊งเธอ ก็เลยลักพาตัวมาที่นี่” คาเรนเทียตอบด้วยสีหน้าเรียบๆ

“พระเจ้า!” คริสเตียนโน่กลอกตากับมุขตลกของญาติผู้พี่

“หึๆ เอาแชมเปญหน่อยไหม” คาเรนเทียหัวเราะก่อนจะหันไปถามสาวเจ้าที่กำลังลวกเนื้อปลา

“เอ่อ...” เมลิสสาเงยหน้าขึ้นเตรียมจะปฏิเสธ

“อันนาขอแชมเปญให้มิรา” คาเรนเทียหันไปสั่งแม่บ้านคนสนิท

“ค่ะท่าน” อันนารับคำก่อนจะเดินหายเข้าไปด้านในคฤหาสน์ ทิ้งให้เมลิสสามองตามตาละห้อย เพราะไม่ชอบดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์

“ดื่มนิดๆ หน่อยๆ ไม่เป็นไรหรอกน่า” คาเรนเทียบอกยิ้มๆ

“ค่ะ” เมลิสสาพยักหน้ารับอย่างเลี่ยงไม่ได้

“พี่โทรไปเคลียร์กับพี่แพททริกหรือยัง คือ...พี่ซานโดรฝากผมมาถามครับ” คนชอบเผือก รีบออกตัว

“เคลียร์แล้ว! แต่มันฟังไม่ทันจบก็วางสาย พรุ่งนี้ฉันว่าจะโทร. ไปเคลียร์ใหม่อีกครั้ง” คาเรนเทียคีบเนื้อกุ้งล็อบสเตอร์ที่ย่างจนสุกได้ที่ วางลงในชามของแม่กระต่ายน้อย

“เยี่ยมครับ” คริสเตียนโน่พยักหน้าอย่างเห็นด้วย

“คนอื่นๆ เป็นไงบ้าง?” คาเรนเทียรีบเปลี่ยนเรื่องคุย เพราะไม่อยากให้สาวข้างกายรับรู้เรื่องในอดีตเยอะ

“ก็เรื่อยๆ ครับ งานยุ่งเหมือนเดิม” คริสเตียนโน่ยกแก้วเบียร์ขึ้นมาจิบ ก่อนจะหันไปเตือนเรื่องสำคัญ “อ้อ! เดือนหน้ามีนัดรวมพลกันที่คฤหาสน์ซานเดอร์นะครับ”

“รู้แล้ว” คาเรนเทียหันไปรับถ้วยใบเล็กที่เมลิสสาตักของต้มต่างๆ ใส่ลงไป ส่งให้ญาติผู้น้อง แล้วรับถ้วยของตัวเองมาวางตรงหน้า

“พาลิซ่าไปด้วยนะครับ ทุกคนอยากเจอ” คริสเตียนโน่ตักน้ำจิ้มสุกี้ใส่ลงไปในถ้วยของตน

“อืม!” คาเรนเทียตอบก่อนจะหันไปพยักหน้าให้อันนาที่เดินถือขวดแชมเปญมา รินใส่แก้วให้กับเมลิสสา

“ว่าแต่พี่จะจับมือกับบริษัท ฮอลลี กรุ๊ป จริงๆ เหรอครับ?” คนที่เพิ่งจะทราบข่าวจากคนสนิทเอ่ยถามอย่างไม่อยากจะเชื่อ

“จริง! ทำไมเหรอ?” คาเรนเทียพยักหน้ารับ

“เปล่า? ก็แค่ถามดูเท่านั้นครับ เพราะคนที่ขึ้นมารับตำแหน่งคือ...” คริสเตียนโน่พยายามจะเตือนความจำ เพราะกลัวว่าเดซีจะใช้เรื่องความสัมพันธ์มาต่อรองกับญาติผู้พี่

“ฉันรู้แล้ว” คาเรนเทียรีบบอกก่อนจะที่เพื่อนจะเอ่ยชื่อของหญิงสาวที่ตนเคยขึ้นเตียงออกมา

“ผมดีใจที่พี่รู้ แต่ผมก็อยากจะเสนอทางเลือกเผื่อว่าพี่จะลองคิดใหม่อีกครั้ง”

“ได้! พรุ่งนี้ให้ไบรตัน ส่งข้อมูลให้กับแอนดรูแล้วกัน”