ฟีนิกซ์ 5 (ซีรีส์ 5หนุ่มแห่งฟีนิกซ์) นิยาย บท 3

“ยะ...อย่าค่ะ” เมลิสสาถึงกับสั่นไปทั้งเนื้อทั้งตัว เมื่อถูกอีกฝ่ายล่วงล้ำความเป็นหญิง จึงพยายามปัดมือหนาออก

“อื้อ...เธอนั่นแหละอย่าดื้อ!” ชายหนุ่มครางในลำคออย่างขัดใจก่อนจะดึงบราที่โอบดอกบัวงามออก แล้วเลื่อนตัวลงมาดูดกลืนปลายถันสีชมพูอ่อนๆ อย่างหิวกระหาย ขณะที่มืออีกข้างก็บีบคลึงดอกบัวงามที่เต่งตึงเบาๆ

“อะ...อืม...อะ...” เมลิสสาครางเบาๆ อย่างเสียวซ่านกับสัมผัสวาบหวามที่ไม่เคยพานพบมาก่อน ทำให้เธอหลงลืมตัวไปชั่วขณะ

คาเรนเทียไล้ปากต่ำลงมาเรื่อยๆ จนถึงจุดกึ่งกลางของอิสตรี ก็ใช้นิ้วเกี่ยวแพนตี้ตัวจิ๋วออกให้พ้นทางอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็จับขาเรียวเล็กทั้งสองข้างให้อ้าออก แล้วจ้องมองกลีบดอกไม้งามที่อวบอูมเต็มๆ สองตา

“ยะ...อย่าค่ะ...” เมลิสสาได้สติกลับมาอีกครั้ง จึงรีบอ้อนวอน

คาเรนเทียรีบแทรกตัวไปอยู่ระหว่างขาเรียวงามคู่นั้น พร้อมกับก้มลงใช้ลิ้นควานหาน้ำหวานจากเกสรของดอกไม้งามอย่างไม่รอช้า

“อะ... อย่าค่ะ...อื้อ...” เมลิสสาพยายามจะร้องห้าม แต่ก็ไม่อาจต้านทานได้

ชายหนุ่มทั้งดูดกลืนและตวัดลิ้นเลียดอกไม้งามอย่างบ้าคลั่งก่อนจะค่อยๆ สอดนิ้วเข้าไปยังทางรักที่คับแน่นช้าๆ ด้วยความยากลำบาก

“ไม่นะ!” เมลิสสาดีดดิ้นทันทีที่มีบางอย่างพยายามจะลุกล้ำเข้ามาในพื้นที่สงวน

“ธะ...เธอยังไม่เคย...ใช่ไหม?” คาเรนเทียเงยหน้าขึ้นถาม

“ค่ะ ปล่อยหนูไปเถอะนะคะ” เมลิสสาพยักหน้ารับพร้อมกับอ้อนวอนขอความเมตตา

“ฉันจะค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป” คาเรนเทียบอกก่อนจะก้มหน้าลงไปตวัดลิ้นเลียขึ้นลงช้าๆ รู้สึกตื่นเต้น และดีใจที่จะได้เป็นชายคนแรกของสาวตรงหน้า

“อะ...อื้อ....” เมลิสสาจิกผ้าปูที่นอนแน่น แขนขาไร้เรี่ยวแรงจะต่อต้านใดๆ จึงทำได้เพียง...แอบหวังว่าเขาจะปรานีอย่างที่บอก

คาเรนเทียยิ้มกริ่ม ค่อยๆ สอดนิ้วเข้าไปสร้างความคุ้นเคยขณะที่หยดน้ำหวานจากเกสรของดอกไม้ ไหลเยิ้มออกมาชโลมนิ้ว ก่อนจะค่อยๆ สอดแทรกเข้าไปทีละนิดๆ

“อะ...อืม...” เมลิสสาครางเสียงสั่นๆ ทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัว และเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก

คาเรนเทียเริ่มขยับนิ้วเข้าออกเร็วขึ้น เมื่อเห็นร่างบางบิดเร่าและเริ่มเกร็งมากขึ้นเรื่อยๆ ก็รู้ว่าเธอกำลังจะแตะขอบสวรรค์

“อะ...อ๊ะ!...กรี๊ดดดดดด” เมลิสสากรีดร้องออกอย่างทนไม่ไหวจิกเล็บลงกับผ้าปูที่นอนแน่น เกร็งกระตุกติดๆ กันสามสี่ครั้ง ก่อนจะชาวาบไปทั้งตัว เหมือนกำลังล่องลอยไปที่ไหนสักหนแห่ง คาเรนเทียมองใบหน้าจิ้มลิ้มที่หายใจหอบไปมา และหน้าอกคู่สวยที่ขยับตามแรงหายใจ เขาจึงรีบถอดเสื้อคลุมออก แล้วก้มลงลิ้มลองหยดน้ำหวานจากเกสรดอกไม้ที่เปื้อนเปรอะต้นขางาม

“อ๊ะ...พะ...พอแล้ว!” เมลิสสารีบท้วง เมื่อลิ้นอุ่นๆ ของเขาแตะสัมผัสลงยังจุดกึ่งกลางของความเป็นหญิง แถมยังดูดกลืนและรัวลิ้นขึ้นลงเร็วๆ สร้างความเสียวซ่านรัญจวนใจอย่างต่อเนื่องโดยไม่ปล่อยให้เธอได้พักหายใจหายคอ

“อะ...อะ...ไม่นะ...กรี๊ดดดด” เมลิสสากรีดร้องเสียงดังอีกครั้งอย่างสุขสม พร้อมกับกระตุกติดๆ จนสั่นไปทั้งตัว

น้ำหวานจากดอกไม้งามทะลักออกมาอย่างพรั่งพรู ทำให้คนที่รออยู่ได้ลิ้มรสชาติอีกครั้ง รีบดูดกลืนอย่างติดใจ ตลอดเวลาที่ผ่านมา...เขาไม่เคยจะทำแบบนี้ให้กับผู้หญิงคนไหน แม้ว่าพวกเธอจะอาบน้ำและล้างตรงนั้นจนสะอาด แต่เขาก็ยังรู้สึกว่ามันยังสะอาดไม่พอที่เขาจะใช้ริมฝีปากกับตรงนั้นของพวกเธอ แต่กับสาวตรงหน้า! เขากลับทำมันโดยไม่ลังเล

ชายหนุ่มจูบซุกไซ้ต้นขาและเอวบางขึ้นมาเรื่อยๆ จนถึงดอกบัวงามที่เบ่งบานรับสัมผัส

“มะ...ไม่เอาแล้ว อะ...อื้อ...” เมลิสสาที่เริ่มจะได้สติอีกครั้งอ้อนวอนคนที่กำลังขย้ำและดูดกลืนปลายถันของเธอ

คนเจ้าเล่ห์ค่อยๆ จับความเป็นชายขนาดใหญ่แตะกลีบดอกไม้งามที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวาน แล้วถูไถขึ้นลงช้าๆ

“อะ...อื้อ...” ความเสียวซ่านทำให้เมลิสสาส่งเสียงครางออกมา อย่างลืมตัว คาเรนเทียยกยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะจับความเป็นชายแทรกผ่านทางรักที่คับแคบ แล้วออกแรงดันเข้าไป โดยไม่ปล่อยให้สาวเจ้าได้ตั้งตัวและเตรียมใจแต่อย่างใด

กึก!