“ไม่ต้องมาหัวเราะหนูเลย” เมลิสสาส่งหมวกแก๊ปอีกใบที่เป็นของบิดาให้อีกฝ่ายสวม แล้วหยิบกระเป๋าใบเล็กมาสะพาย เตรียมพร้อมออกเดินทาง
ห้างสรรพสิค้า The Diamond R. (ห้องอาหารมะลิฉัตร เรสเตอร์รองต์)
“เชิญที่ห้องวีไอพีค่ะท่าน อาหารเตรียมพร้อมแล้ว” พนักงานออกมายืนรอต้อนรับหนุ่มคนดังที่โทร. มาจองโต๊ะและสั่งอาหารเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“ขอบคุณครับ” คาเรนเทียยิ้มก่อนจะจูงมือเมลิสสาเดินตามหลังพนักงานสาวไป
“ขาดเหลืออะไรกดกริ่งตรงนี้เรียกได้เลยนะคะคุณคาเรน” พนักงานเปิดประตูห้องที่เตรียมอาหารและเครื่องดื่มเอาไว้รอ
“ครับ” คาเรนเทียขานรับพร้อมกับถอดแมสก์ออก
“ขอบคุณนะคะ” เมลิสสาบอกพนักงานสาว ก่อนจะเดินตาม พ่อเทพบุตรสุดหล่อเข้าไปด้านใน แล้วถอดแมสก์ออกตาม
“อาหารพอจะถูกใจเธอหรือเปล่ามิรา” คาเรนเทียถามยิ้มๆ พร้อมกับขยับเก้าอี้ออกให้สาวเจ้าเข้าไปนั่ง
“ว้าว! ถูกใจมากๆ เลยค่ะ” เมลิสสานั่งลง และจ้องมองอาหารหลากหลายเมนูตรงหน้าอย่างรู้สึกตื่นเต้น
“ฉันสั่งซุปเท้าไก่เอาไว้ทานมื้อเย็นด้วย” คาเรนเทียขยับเก้าอี้เข้าไปนั่งใกล้ๆ กับแม่กระต่ายน้อย
“หมายถึงสั่งกลับบ้านใช่ไหมคะ” เมลิสสาเงยหน้าขึ้นถามอย่างดีใจ ไม่คิดว่าคนตรงหน้าจะใส่ใจเธอมากมายเพียงนี้
“ใช่! ฉันสั่งเชฟของที่นี่ทำให้เธอเป็นพิเศษเลย” คาเรนเทียส่งยิ้มหวานให้สาวคนเดียว ที่มีความหมายเหนือทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต
“ขอบคุณค่ะ” เมลิสสายิ้มก่อนจะตักส้มตำผลไม้รวมมาทาน
“ฉันดีใจที่เห็นเธอยิ้ม” คาเรนเทียทำซึ้ง
“อีกเดี๋ยวคุณจะทำให้หนูร้องไห้” เมลิสสายังไม่ลืมว่าคนตรงหน้าเวลากลายร่างขึ้นมาจะร้ายได้ขนาดไหน
“ไม่หรอก ไม่ทำแล้ว” คาเรนเทียบอกพร้อมกับตักหมึกไข่นึ่งมะนาวให้อย่างเอาใจ
“คำพูดนี้หนูว่าหนูเคยได้ยินมาหลายครั้งแล้ว” เมลิสสาบอกพร้อมกับถอนหายใจออกมาเบาๆ
“ฉันสัญญาว่าจะไม่ทำตัวงี่เง่าไร้เหตุผลแบบนั้นอีก” คนที่ตั้งใจจะเปลี่ยนแปลงตัวเองบอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“คะ...คุณยอมรับเหรอคะ ว่าตัวเองงี่เง่า” เมลิสสาจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“หรือเธอคิดว่าฉันไม่ได้เป็นแบบนั้น” คาเรนเทียถามก่อนจะตักหมึกไข่นึ่งมะมาวมาลองชิม
“ไม่ค่ะ จริงๆ แล้วคุณน่ะยิ่งกว่างี่เง่าซะอีก” เมลิสสาเอ่ยด้วยสีหน้ากวนๆ
“แหม...เดี๋ยวนี้กล้าด่าสามีนะ” คาเรนเทียหัวเราะกับคำตอบที่โคตรจะแทงใจดำ
“ก็บอกแล้วไงว่าคุณไม่...”
“ไม่อะไร?” คนหื่นวางช้อนส้อมลงเพื่อรอฟังคำตอบ
“เอ่อ...ต้มแซ่บนี่สุดยอดเลยค่ะ” เมลิสสารีบเปลี่ยนเรื่องคุยเพราะกลัวว่าหนุ่มใจร้อนจะทำอะไรๆ พิเรนทร์ๆ ในห้องวีไอพี
“อืม...น้ำซุปเผ็ดเปรี้ยวกำลังดี” คาเรนเทียบอกก่อนจะหยิบช้อนส้อมมาตักอาหารกินต่อ
“ทำไมคุณสั่งอาหารเยอะจังเลยคะ” เมลิสสาชวนคุย
“ก็ฉันไม่รู้ว่านอกเหนือจากซุปเท้าไก่แล้วเธอชอบกินอะไรนี่” คาเรนเทียบอกพลางยักไหล่ทั้งสองข้างขึ้นนิดๆ
“ทุกอย่างที่คุณสั่งมา หนูชอบหมดเลยค่ะ” เมลิสสาบอกยิ้มๆ
“งั้นก็กินเยอะๆ นะ คืนนี้จะมีแรงควบม้าต่อ” คาเรนเทียเอ่ยหยอกอย่างอดไม่ได้
“บ้า!” เมลิสสามองค้อนคนหื่นแล้วหันมาสนใจอาหารตรงหน้าต่ออย่างอารมณ์ดี เพราะแต่ละเมนูแซบถูกใจเธอสุดๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฟีนิกซ์ 5 (ซีรีส์ 5หนุ่มแห่งฟีนิกซ์)